ژوئیه 2010

در شرایطی که غرب کشور (کردستان) به سنگر بزرگ نافرمانی مدنی علیه فاشیسم اسلامی تبدیل شده است، جند الله به ترور، بمب گذاری و عملیات انتحاری ادامه می دهد و این تاکتیک های ناهمخوان، نه تنها به جنبش های سیاسی اجتماعی ملت ایران کمک نمی کند بلکه شرایط را برای سازماندهی از پائین و بسترسازی برای بمیدان آمدن و دخالتگری وسیع ترین اقشار اجتماعی در جنبش سراسری برای برچیدن حکومت اسلامی را دشوارتر می کند.

به عقیده ي بسیاري از صاحبنظران علوم سیاسی, جامعه ي مدنی یکی از پایه هاي اساسی و جدائی ناپذیر دموکراسی است. جامعه ي مدنی, جامعه اي است که داراي تشکلهاي اجتماعی غیر دولتی, داوطلبانه, مستقل و خودگردان است که با هدف پیشبرد منافع و علائق افراد عضو تشکیل می شود. این تشکیلات می تواند بصورت احزاب, اتحادیه, صنف, باشگاه, انجمن, سندیکا, مؤسسات مطبوعاتی و تشکلهاي دیگر باشند.

پس از افشا شدن جنایات حکومت اسلامی در کهریزک علیه آزادیخواهان و دگراندیشان، تعدادی از عاملین اجرائی سیاست های ولی فقیه و نهادهای امنیتی اطلاعاتی در دادگاههای فرمایشی روی صندلی متهمین قرار داده شدند تا ماهیت جنایتکارانه حکومت اسلامی را در چند مهره اجرائی خلاصه کنند و کل شبکه ها و دستگاه های سرکوب، شکنجه و جنایت در 30 سال گذشته را از زیر ضربه خارج کنند.

آقای يانی گرامی،و کامنت دوم در پاسخ به‌ آقای علی سالاری:با درود و سپاس فراوان از شما، خدمتتان عرض کنم، با بخش عظيمی از فرمايشات شما موافقم، هر چند ممکن است بنده‌ با ترمنولوژی و ادبياتی ديگری و از منظر ديگری آن را فرموله‌ کنم.

مردم بدین آگاهی رسیده اند که هر بدبختی بر سرمملکت ما آمده است،عاملش رژیم اسلامی هست.مردم ایران سالیان درازی در برابر همه مشقات و کمبودها تحمل کردند تا ایران بسوی ترقی رهنمون گردد.هشت سال جنگ و همه تبعات آنرا مردم ایران ـ یکی پس از دیگری به جان خریدند تا از میهنشان دفاع نمایند اما اینک دریافته اند که میهن فروش اصلی خود رهبران حکومت اسلامی هست!احمدی نژاد می خواهد با تبلیغات ضد غربی ،احساسات ملی مردم را به نفع خود بسیج نماید که برای چنین حیله ای دیگر بسیار دیر شده است

استبداد، خفقان، سرکوب، تبعیض، زندان و بی حقی عمومی، درد مشرک شهروندان ایران است ولی استثمار وحشیانه و ظلمی که بر بخش بزرگی از جامعه کارگری روا می شود، از مرزهای نقض ابتدائی ترین حقوق انسانی گذشته و هستی بخش های بزرگ جامعه کارگری ایران را به مخاطره انداخته است.

برکشیدگان رئیس جمهوری تازه گروهی به یاد ماندنی در تاریخ همروزگار ایران‌اند. صد سال است که کشور ما چنین انبوه وزیران و مدیران و مسئولانی به خود ندیده است. مردانی که تنها صلاحیت اکثریت بزرگشان بستگی نزدیک به رئیس جمهوری و تملق‌گوئی از اوست ــ تملق‌گوئی از چنین کاراکتری. خود پیداست که این جماعت نه می‌خواهد و نه می‌تواند در اندیشه آینده ایران باشد. پر کردن جیب‌ها، بکار گماشتن دوستان و نزدیکان و برباد دادن گنج بادآورد درامدهای نفتی به منظورهای کوتاه‌مدت و...

خانم بنی یعقوب از روزنامه نگاران برجسته ایرانی است که اخیرا جایزه «شجاعت در روزنامه نگاری» را دریافت کرد و پیش از این در تحریریه روزنامه هایی چون نوروز، وقایع الاتفاقیه، سرمایه، همشهری، خرداد، آزاد و آفتاب امروز فعالیت داشته است. او همچنین سردبیر وب سایت کانون زنان ایران و برنده جایزه “آزادی بیان” سازمان روزنامه نگاران کانادایی در مسابقه بین‌المللی بهترین وبلاگ ایرانی و از اعضای کمپین یک میلیون امضا است.

مردم ناراضی ،روحانیت ناراضی،بازارناراضی،سایرباندهای قدرت ناراضی ازفرادستی باند احمدی نژاد.... .پس دراین مملکت کی ازاوضاع راضی است؟.بنظرمی رسد اوضاع شیرتوشیروبقول خامنه ای غبارآلوداست که البته برخلاف ادعای او نه فقط به سمت فرونشستن غبارها نمی رود بلکه غبارآلودترمی شود.به قول فردوسی معرکه نبردچنان داغ شده که گوئی زمین شش شد وآسمان گشت هشت!.دراین وضعیت وارونه که طبقه ای ازگل ولای اززمین کنده شده وبه آسمان می رو

ما تعجب میکنیم که چگونه کشورهای غربی یک چنین رژیمی راتحمل کرده اند وظاهرا نتوانسته اند این رژیم را عوض کنند در حالیکه که مطمئنا میدانسته اند که بیش از 90% مردم و حتی در صورت نبود تبلیغات رژیم بیش از 99% مردم مخالف این رژیم اند. تنها کافی بود که نفت از این رژیم نخرندو چند تدبیر دیگراتخاذ کنند. با وضعیت فعلی دو راه پیشنهاد میشود. 1. مسدود کردن درامد ارزی رژیم از طریق نخریدن نفت. در اینجا بطور حتم بالا رفتن قیمت نفت برای غرب مهم است.