نوامبر 2010

در یکمین سالگرد قتل دکتر رامین پوراندرزجانی توسط نهادهای امنیتی اطلاعاتی مافیای ولی فقیه - احمدی نژاد، باید در دفاع از اجراء عدالت، خواهان محاکمه علنی مسئولین نهادهای امنیتی اطلاعاتی و نقش بیت رهبری در سرکوب ها، قتل ها، شکنجه ها و تجاوزات در جریان جنبش اعتراضی یکسال گذشته شد.

بر همه ما محرز است که جمعیت بسیار زیادی از ترکان ایران ساکن مناطقی از ایران مثل تهران و کرج و قزوین و همدان و ... هستند. اما حرکت ملی در این مناطق به هیچ وجه قدرت قابل قبول و آن هژمونی حرکت در آذربایجان را ندارد. یک دلیل بسیار مهم این است که متأسفانه ما تا کنون قادر نشده ایم ماهیت اومانیستی حرکت را به ترکان این مناطق تفهیم کرده، حرکت را به خوبی معرفی کنیم. بر عکس، حرکت را بسیار بد معرفی کرده ایم. توجه داشته باشیم که ترکان این مناطق با فارسها و سایر ملیتها در یک محیط و بسیار تنگاتنگ زندگی میکنند.

مادر ندا چه خوب می دانست که در مواقع عصیان و خشمِ جوانانی که در دفاع از ندا، علیهِ بازیگری که نامش بر سر زبان ها افتاده است، موضع گرفته اند، چه باید بکند. آرام و مهربان سخن می گوید، خانم رستمی خوب می داند مادری کردن برای فرزندانی که در برابر زور، زبان تلخ شده اند، چگونه است. برایش خبر را می خوانم و سپس از واکنش های خشمگین جوانانی برایش می گویم که از جنس ندا هستند و چون بی حرمتی به ندا را تاب نیاورده اند، با تندی و عتاب علیه لیلا اوتادی، محمدرضا شریفی نیا و داریوش ارجمند، بازیگران فیلم « پایان نا

با حمله به یک زن بازیگر جوان، فحاشی و زیر پا گذاشتن کرامت انسانی خودمان، حقیقت عوض نمی شود. متعجبم که چرا هیچ کس به سازندگان این فیلم حمله نمی کند — هرچند کسی هنوز فیلم را ندیده، شاید هم، خدا را چه دیدید، به بیان حقایق پرداخت…شجاعت آن است که نه به دیواری به کوتاهی دیوار دختری ۲۶ ساله، که به دیواری به بلندای ابر تاریکی حمله ببریم که چو دیوار ایستاده پیش چشمانمان، برخاسته از گرمگاه سینه ی خودمان. شجاعت آن است که خودمان نشویم اهالی شهر سنگستان.

با مراجعه به آمارهای در دسترس اقتصادی مشاهده میشود که تولید ناخالص داخلی (GDP) اسرائیل در سال 2009 میلادی رقمی در حدود 200 میلیارد دلاراست. تولید ناخالص داخلی ایران حول و حوش 820 میلیارد دلار، تولید ناخالص داخلی ترکیه حدودا 880 میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی عربستان سعودی تقریبا 600 میلیارد دلار است. با وجود اینکه به لحاظ درآمد سرانه اسرائیل از تمام این کشورها وضعیت بهتری دارد، لیکن باز هم شاید بشود گفت که هر یک از این کشورها به تنهایی از لحاظ اقتصادی قدرتمندتر از اسرائیل هستند. به لحاظ نظامی

آمانج زیبایی که هم اکنون به کردستان عراق گریخته است ، در تماس با خبر نگار خبرگزاری رهانا شرح تکان دهنده‌ای از شکنجه در زندان‌های جمهوری اسلامی داد. آمانج زیبایی کارمند اداره مخابرات مهاباد ۱۶ خرداد دستگیر و نهایتا در ۳ تیر ماه به قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد .وی که اثر سوختگی بر روی گردنش مشهود است

مافیای ولی فقیه - احمدی نژاد، تحت عنوان مبارزه با اغتشاشات، اراذل و اوباشان خود را در سیرک های خیابانی تحت عنوان رزمایش امامان می فرستند تا روحیه از دست رفته خود را بازسازی کنند و غافل از آنند که وقتی دوباره ملت ایران یکصدا راهی خیابان ها شوند؛ دیگر لمپن های بسیج حتی برای ساندیس و مزد ناچیز به خطر ایستادگی در برابر جنبش آزادیخوانه ملت ایران تن نخواهند داد.

نیروهای سیاسی کم حوصله اینک مدتهاست که به سئوال کلیدی زیر رسیده اند ـ آيا «جنبش سبز» وجود ندارد؟ این سئوال در حالی مطرح می شود که همه زمینه های ذهنی و عینی برای مبارزه علیه جمهوری اسلامی نه اینکه از بین نرفته بلکه به شدت افزایش یافته است.اختلاف در درون حکومت به اوج خود رسیده است و نازضایتی مردم در سایه گرانی و بی برنامگی دولت نا کار آمد احمدی نژاد به بالاترین درجه رسیده است.

جالبی زندگی انسانی و جسم انسانی در این است که دارای منطق و خردی عمیق، نظمی ژرف است، نظمی در درون هرج و مرج، سرنوشتی در تصادف. این نظم عمیق باعث میشود که هر کلکی هم بزنی، باز نتوانی از بحرانها و تمناهایت فرار کنی و مجبوری دوباره با آنها روبرو بشوی. زیرا «ضمیر ناخودآگاه بازمی گردد». میتوانی تصادفا در قرعه کشی ببری و پولدار شوی اما نمیتوانی هیچگاه تصادفا و یا با کلک از تمنایت و بحرانت در بروی. مجبوری با او دیر یا زود روبرو بشوی. به قول معروف دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد.

اگر جنبش زنان فعالیت های خود را چند سال دیگر با همین ریتم ادامه میداد می توانست به یکی از قویترین جنبش های مدرن و بالغ ایران تبدیل بشود ولی به نظر من کودتای انتخاباتی، و اوج گرفتن اعتراض های مردمی و در مجموع به سطح در آمدن مطالبات دموکراسی خواهانه ی مردم باعث شد که همه ی نیروهای اجتماعی و حتی جنبش های خاص مانند جنبش زنان و دانشجویی, اقلیت ها، کارگری، معلمان و غیره تحت تاثیر جنبش فراگیر دموکراسی خواهی قرار گرفته و تاثیرات اساسی در ساختار سازمانی و استراتژی های خود این جنبش ها صورت گرفت.