ژانویه 2011

گویا برای سریال غم انگیز سقوط هواپیما در ایران قسمت پایانی متصور نیست. هر بار پس از سقوط یک هواپیما و کشته و زخمی شدن انسانهای بی گناه در پس این فاجعه ناگهان بحث امنیت پرواز و وضعیت هواپیماهای مسافربری در کشور مطرح و چند هفته ای علاوه بر قرار گرفتن بر صدر اخبار و گزارشات رسانه های جمعی، در هر کوی و برزنی شاهد صحبت و ارائه تحلیل‌های مختلفی از جانب عامه مردم هستیم.

راهی جز جنبش سبز در پیش روی ما نیست و این را نیز از بین خواسته های همه مردم و مخالفین می گذرد . البته این وظیفه رهبران و مدیران جنبش دموکراسی خواهی ملت ایران است که از رفتار واکنشی یا انفعالی خارج شده و برای تحرک بیشتر جنبش برنامه هایی ارائه نمایند . از پیشرفت های ارزشمند جنبش دموکراسی خواهی این است که حتی اصلاح طلبان برای شرکت در انتخابات شروط حداقلی تعیین کرده و به حاکمیت اعلان کرده اند که بیش از این حاضر نیستند به صورت فله ای در انتخابات غیر دموکراتیک شرکت کرده و تنور حاکمیت استبدادی را داغ ن

در حال حاضر مشروعیت حکومتی کاهش بسیار داشته، تکیه گاه اجتماعی حکومت بسیار لاغرتر گردیده، همبستگی درونی جریانی که قدرت را در اختیار گرفته به حداقل کاهش یافته، تقریبا همه ی خط مشی های شعاری دولت به بن بست رسیده است. طرحی که توسط جریان راست افراطی برای تبدیل حاکمیت سیاسی از اندک سالاری به یکه سالاری به صورت گرفته بود با مانع مواجه شده و کم و بیش شکست خورده است. حاصل این طرح هزینه ی سنگینی بوده که با کاهش مشروعیت و افزایش ستیزهای داخلی درون حاکمیت پرداخت شده است و اگر...

به خاطر اندك كسالتي امروز سركار نرفتم. براي آنكه در خانه حوصله ام سر نرود رفتم روزنامه اي بخرم. آهسته در خيابان مي رفتم. در ميدان مركزي شهر كه پر از جمعيت بود هر كس با عجله به سويي مي رفت. يكهو صداي جيغ و فرياد بلندي برخاست.

نيروهای امنيتی جمهوری آذربايجان، بعد از ظهر جمعه 17 دی 1389 - 7 ژانویه 2011، «محسن صمد اف» رهبر حزب ممنوعه اسلامی آذربايجان را به همراه 3 تن ديگر از اعضای اين حزب به هنگام خروج آن ها از دفتر مركزی حزب شان در باكو دستگير كردند.

در هفته های اخیر، اقتدارگرایان تهاجم وسیعی را علیه دکتر زهرا رهنورد، نویسنده واستاد دانشگاه تهران سازمان داده اند، هر چند که ریشه این تهاجم ها به پیش از انتخابات و حتی به سالهای دورتر نیز باز می گردد، اما در هفته های اخیر هم زمان با افزایش تهاجم به همراهان جنبش سبز از جمله میرحسین موسوی و مهدی کروبی، تهاجم به رهنورد نیز وسیع تر از قبل برنامه ریزی و اجرا شده است تا جایی که اعضای فراکسیون زنان مجلس با ارسال نامه ای خطاب به رئیس قوه قضائیه، خواهان محاکمه زهرا رهنورد شدند .

چالش دولت محمود احمدی نژاد با اصولگرایان و محافظه کارانی که تابوشکنی ها و جهت گیری رئیس جمهور را به سوی کاهش سخت گیرهای برآمده از اخلاق سنتی در عرصه های زیست اجتماعی و فرهنگی برنمی تابند، در هفته اخیر نیز نموداری از خود را در حمله به نمایشنامه هدا گابلر، اثر درخشان هنریک ایبسن و دفاع مسئولان وزارت ارشاد از این نمایشنامه نشان داد.

جرقه انقلاب تونس را شعله آتشی زد که جوان بیکار تونسی خود را در آن سوزاند، جوانی که با داشتن تحصیلات دانشگاهی کاری نیافته بود و روی گاری دستی سبزی و میوه می فروخت، اما پلیس همین گاری دستی را هم از او گرفت. این جوان، از فرط غم نان، مرگ را در کشوری به زندگی ترجیح داد که بیش از هشتاد درصد تولیدات صنعتی اش به خارج صادر می شود و از لحاظ توان عرضه کالا و خدمات قابل رقابت در بازارهای جهانی (قدرت رقابت پذیری اقتصادی) مقام سی و دوم در جهان را داراست، یعنی برتر از کشورهایی اروپایی همچون اسپانیا و ایتالیا.

روند انحطاط جامعه از سوی قدرتمندان و حاکمان آغاز میگردد؛ زیرا کسی نمیتواند انها را محاکمه کند و یا بر انها ایرادی وارد سازد. انها دزدی میکنند و خودشان میدانند که دزدی میکنند. مردم هم میدانند اما اعتراضات همگانی علیه انها ترتیب داده نمیشود؛ برای اینکه اجازه اعتراضات را باید خود حاکمان دزد صادر کنند و البته، دزد های حاکم این کا را نمیکنند. یک قشر کوچک روشنفکر و روز نامه نگار احتمالا اعتراض کرده دست به افشاگری میزنند که به سرعت ، به عنوان دروغگو و مخل آسایش عمومی و بهم زننده ارکان مملکت و...

دولت بن‌علی پس از ۲۳ سال درزمانی کمتر از یک ماه و در اثر اعتراضات خیابانی سقوط کرد. این تحول سیاسی بسیاری از تحلیل‌گران را متوجه جنبش سبز و تجربه ایران کرده است.آیا تونس برای کنشگران سیاسی در ایران، تجربه‌ای آموزنده است؟