فوریه 2011

به آن گروه از مردم تُرک آذربایجانی که خود را ایرانی نمیدانند و از ماندن در کنار سایر ایرانیان در رنج میباشند میتوانند به کشور ترکیه مهاجرت کنند تا در زیر پرچم کشور ترکیه و با رئیس جمهوری محبوب عبدالله گل روزگار بسر کنند.

در جامعه ما آنقدر پتانسیل های جنبش مدنی، آنقدر بحرانهای زمینه ساز تحولات عمیق و رادیکال وجود دارد که ناتوانی از تبدیل آنها به یک جنبش گسترده و به یک «وحدت در کثرت» گسترده در واقع حکایت از داستان «سیب سرخ و آدم چلاق» می کند. اینکه بگوییم حکومت بی رحم و خشن است، در واقع نمادی دیگر از این ناتوانی سیاسی و مدنی است. زیرا یک قدرت مدرن و توانا دقیقا می دانست که چگونه از این سیاست خش و بی رحم، یا از سیاست «شلاق و ساندیس» به هزار شکل برای رشد بیشتر جنبش مدنی و ایزوله ساختن دیکتاتوری استفاده بکند.

تلاش بی بی سی فارسی برای بی طرفی (غير ممکن) در نهايت به رعايت اکثر خط قرمزهای هسته‌ی سخت حکومت (روحانيت سنتی و اسلامگرايان حاکم) منجر شده است (بررسی دلايل رعايت اين خط قرمزها مطلب ديگری را طلب می کند). در چهار حوزه می توان اين مدعا را تبيين کرد: خبر و منابع خبری، کارشناسان، خط قرمزها، و شکستن ديوارهای خبری نظام استبداد دينی. خبرنگاران بی بی سی علی رغم دهها گزارش در وبلاگ‌ها در مورد تجاوزها و شکنجه ها در کهريزک اصولا وارد تحقيق و کار گزارشی در اين مورد نشدند

تغییرات و تحولات خاورمیانه بسیار عمیق، وسیع و شدید است. هر روز هم یک دیکتاتور را به لرزه می اندازد. اتفاقا، محیط ایران بیش از هر کشوری آمادگی تغییر را دارد. فقر و فساد و کشتار و تبعیض در آن از هر مملکت دیگری بیشتر است. برای همین هم مردم ایران زمانی شروع کردند که ملتهای دیگر در خواب بودند. امروز، یک انقلاب منطقه ای در حال حرکت در تمام خاورمیانه و آسیا ست. حتی دیکتاتور های آسیای میانه سخت لرزیده اند. بتبع، ایرانی ها که زودتر شروع کرده بودند، امروز شاهد پیرووزی دیگران هستند.

25 بهمن آغاز دیگری بود در ادامه راهی دراز اما سرشار از همبستگی و همصدایی با زنان و مردانی که بر ثبات شوریدند...« این روزها هم پر از امید و هم پر از خشم. وقتی مردم را می بینی تو خیابون، توی اتوبوس و ... که بدون ترس حرف می زنند و فحش می دن و اعتراض می کنند، واقعا حس عجیبی به آدم می ده.... من زنهایی رو دیدم که... بدون هیچ ترس و تقیه ای. بدون کیف، بدون ماسک و ... با دستهایی که مشت شده بود و شونه هایی که عقب بود وسط خیابون راه می رفتند،... از طرف دیگه وقتی وقاحت رو می بینی، وقتی مانور تو خیابون رو می

روز دوم اسفند روز جهانی زبان مادری روزی ملی برای حرکت ملی آذربایجان است. بنظر می رسد پس از وقفه ای چهار ساله در اعتراضات خیابانی مردم آذربایجان زمان برای به خیابان آوردن حرکت ملی مساعدتر از هر زمان دیگری است. ما می توانیم در روز اول اسفند با پرچم های سرخمان به خیابانها بیایم و نشان دهیم که فاکتور آذربایجان جنوبی موثرترین فاکتور سیاسی در آینده خاورمیانه نوین خواهد بود. در حالیکه رژیم در تهران سرگرم سرکوب جنبش سزهاست می توانیم در تبریز حکومت را زمین گیرکنیم.

با شناختی که من از تهران دارم میدان ولی عصر را توصیه می‌کنم. کوچکتر است و معروف و قلب تهران محسوب می‌شود. حتی اگر نقشه تهران را اگر چهار تا کنید می‌بیند که مرکزش حولی میدان ولی عصر می‌افتد. نه مثل بهارستان بن بست و خطرناک است و نه مثل میدان آزادی درندشت و دورافتاده. هر کس میدان ولی‌عصر را در دست داشته باشد کل تهران را در مشت گرفته است. از شمال و جنوب و شرق و غرب تهران هم رسیدن به آن آسان است. ده هزار نفر دور میدان ولی‌عصر به اندازه دویست‌هزار نفر دور آزادی به چشم می‌آید.

اين حضرات ضد ترک آنقدر از مرحله پرتند که درک نميکنند که وقتي در ارتباط با يک عمل مشترک نيز ميخواهند توقعي داشته باشند، نبايستي از موضع تحقير و حکم ، امريه صادر کنند. کسي که ميگويد واقعا آدم باید بی غیرت باشد که برادرانش را در شهرهای دیگر ایران بکشند آنوقت گلویش را برای رئیس جمهور اسلامگرای ترکیه جر بدهد” مسلم است که درکش از برادر بودن و هموطن بودن چيست. اصلا از خودش نميپرسد که اين برادرانش آيا فقط در شهرهاي ديگر است که کشته ميشوند يا در آذربايجان هم هست.

تاکید رحیم مشایی بر شعار فراگیر در ۲۵ بهمن علیه خامنه ای و به میدان آمدن لاریجانیها در مجلس و قوهٔ قضاییه و محسن رضائی در دفاع از خامنه‌ای نشان از پیروزی تاکتیکی احمدی‌نژاد و رحیم مشایی در کشاندن آنها در مقابله با جنبش سبز و خارج کردن دولت از زیر ضربه دارد که بعد از بحران و شکست ولایت سکان امور را به سود جناح دولت مصادره کند. در این مورد به صحبتهای مشایی در محفل خصوصی در دو گزارش زیر دقت کنید.

من در مقاله قبلی خویش به این نقطه پرداخته بودم که آزاداندیشان سکولار و دموکرات جنبش ملی آذربایجان باید دنبال راه سومی باشند. راهی که با تاکید و تکیه بر خواسته های ملی مردم آذربایجان و خواسته از بین رفتن هر گونه تبعیض ملی، جنبش ملی دموکراتیک آذربایجان را بعنوان بخشی از جنبش وسیع دموکراتیک تمامی مردمی که در چهارچوبه جغرافیایی ایران زندگی میکنند تلقی بکنند.