ژوئن 2014

باندهای جهل و جنایت حاکم بر ایران ده‌ها نفر را با دستان از پشت بسته به طرز فجیعی قتلعام کردند و حتی به بیماران روی تخت بیمارستان هم رحمی نداشته و سنگدلانه به روی‌شان آتش گشودند و به سرشان تیر خلاص زدند تا بتوانند با ایجاد ترس و وحشت یک نفر را به طرحی که به آن اشاره کردم اضافه کنند. پس هر فردی که به خدمت این طرح در می آید، جانیان حاکم بر ایران را تشویق و ترغیب می کند که برای اضافه شدن یک نفر دیگر به جمع‌شان، بیرحمانه‌تر عمل نماید.

روز گذشته گزارش‌هايي از درگيري در دانشگاه هنر و شليك گاز اشك‌آور منتشر شد كه در آن گفته مي شد پليس "امنيت اخلاقي" قصد ورود به دانشگاه هنر را داشته است. پلیس بی اخلاق "امنیت اخلاقی" در تعقیب یک دانشجوی دختر با نگهبانان دانشگاه درگیر شده بود. مشکل نه پلیس و نه پوشش دختران و زنان ایرانی، بلکه افکار کفک زده دست اندرکاران رژیم اسلامی است که قصد دارند ایران را به صدر اسلام و زندگی بیابانگردان 1400 سال قبل برگردانند. مقاومت همگانی و درهم شکستن "جمهوری داعشی های شیعه" حق دمکراتیک ملت ایران است.

با نگاهی به کلیات این طرح می توان گفت مجازات حبس برای افرادی که قصد پیشگیری دائم از بارداری (وازکتومی و توبکتومی) را دارند، بیشتر شبیه طنز می ماند، از این روست که واکنش های متفاوت مردم نسبت به این طرح نیز بیشتر نگاهی طنزگونه داشته است. اما محور اصلی انتقادات، عدم توجه مجلس به حق مالکیت افراد بر بدن خود و تصمیم گیری برای شخصی ترین مسائل زندگی است.

دوستی چون تو را-
تا آخر عمر تحسین می کنم*
سنین کیمی یولداشی من-
عومور بویو آلقیشلارام

روشنفکران می توانند برای ایران هم نعمت باشند و هم نفرین. اگر تاریخ صد سال گذشته ایران ، یعنی از دوران مشروطه تا امروز را به دو نیمه تقریبا" مساوی تقسیم کنیم ، در نیمه اول ، یعنی از مشروطه تا قیام ۱۵ خرداد سال ۴۲ ، نقش روشنفکران عمدتا" کمک به کشور سازی و سرفرازی ایران و رفاه مردم بوده است و به این معنا برای مردم ایران نعمت بوده اند. اما از قیام ۱۵ خرداد ۴۲ به این سو ، بتدریج گفتمانی بر روح و روان روشنفکران ایران چیره شد که صرف نظر از نیت آنان ، حاصل اعمالشان سیه روزی مردم و سقوط و سرافکندگی کشور