با توجه به سن کم زندانی سیاسی یاسین کبدانی در هنگام دستگیری، صدور این حکم غیر انسانی و مغایر با قوانین منشور حقوق بشر جهانی است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۸شهریورماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی یاسین کبدانی، نوجوان ۱۹ساله که در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، در زاهدان بازداشت شده بود به ۱۵سال زندان محکوم شده است. این حکم پس از اعتراض وی به دیوان عالی کشور ارسال شده است.
زندانی سیاسی یاسین کبدانی در تاریخ ۱۶دیماه ۱۴۰۱، هنگامی که ۱۷سال سن داشت، به همراه پدرش توسط نیروهای اطلاعاتی در شهر زاهدان بازداشت شده بود. وی در زندان تحت شکنجه‌های فیزیکی و روانی قرار داشت تا مجبور به اعترافات اجباری برعلیه خود شود.
درخواست مرخصی یاسین کبدانی به دلیل مخالفت اداره اطلاعات تا کنون انجام نشده است. وی به همراه ۳نوجوان دیگر محمد درویش نارویی، الیاس کوهکن و بنیامین کوهکن در کانون اصلاح و تربیت زندان مرکزی زاهدان زندانی بودند. وزارت اطلاعات بدون ارائه مدرک کافی و تنها با استناد به اعترافات اجباری آنها را به محاربه و افساد فی الارض متهم کرده بود.
وکالت زندانی سیاسی یاسین کبدانی را مایکل سوکار نماینده پارلمان استرالیا به عهده دارد اما مقامات قضاییه این وکالت را به رسمیت نمی‌شناسند.
با ارسال هرگونه اطلاعات در این زمینه به ما کمک کنید تا صدای زندانیان باشیم
مغایرت حکم زندانی سیاسی یاسین کبدانی با قوانین حقوق بشری
با توجه به سن کم زندانی سیاسی یاسین کبدانی در هنگام دستگیری، صدور این حکم غیر انسانی و مغایر با قوانین منشور حقوق بشر جهانی است.
زندانی کردن نوجوانانی مانند زندانی سیاسی یاسین کبدانی، به‌ویژه در شرایط نامناسب، نقض حقوق بشر به شمار می‌رود و با چندین ماده از قوانین و کنوانسیون‌های حقوق بشر مغایرت دارد. این اقدامات ناقض حقوق کودکان است که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
کنوانسیون حقوق کودک (CRC) – ماده 37:
این ماده صراحتاً اشاره دارد که هیچ کودکی نباید مورد شکنجه، رفتار بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. همچنین، تأکید می‌کند که بازداشت یا حبس کودکان باید به‌عنوان آخرین راه‌حل و برای کوتاه‌ترین مدت ممکن استفاده شود. این کنوانسیون همچنین بر حق کودکان برای دریافت رفتار انسانی و احترام به کرامت آنها در تمام مراحل دادرسی تأکید دارد.
اعلامیه جهانی حقوق بشر – ماده 5:
مطابق این ماده، هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا رفتارها و مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. این ماده به‌طور غیرمستقیم شامل کودکان نیز می‌شود و زندانی کردن نوجوانان در شرایط نامناسب یا به‌خاطر جرائم ناچیز می‌تواند نوعی رفتار غیرانسانی تلقی شود.
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) – ماده 10:
این ماده تأکید می‌کند که تمام افراد محبوس باید به‌گونه‌ای رفتار شوند که شرافت و کرامت انسانی آنها محترم شمرده شود. بخش سوم این ماده نیز به‌طور ویژه به کودکان اشاره دارد و می‌گوید که باید به‌صورت جداگانه از بزرگسالان نگهداری شوند و شرایط حبس آنها متناسب با سن و نیازهای آنها باشد.
قوانین حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان (قوانین نلسون ماندلا): این قوانین تأکید دارند که کودکان نباید با بزرگسالان محبوس شوند و شرایط زندگی آنها باید نیازهای خاص این گروه سنی را در نظر بگیرد. این قوانین به تضمین حفاظت و حمایت از حقوق زندانیان، به‌ویژه افراد زیر سن قانونی، پرداخته است.
کنوانسیون علیه شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (UNCAT):
این کنوانسیون نیز از زندانی شدن کودکان و نوجوانان در شرایطی که موجب شکنجه یا رفتار غیرانسانی شود جلوگیری می‌کند و چنین رفتارهایی را نقض حقوق بشر می‌داند.
هرگونه نقض این اصول و مواد، به‌ویژه در مورد نوجوانان و کودکان، نه تنها با قوانین حقوق بشر بین‌المللی مغایرت دارد بلکه می‌تواند منجر به تبعات اجتماعی و روانی جدی برای کودکان شود. به همین دلیل، ضروری است که حقوق کودکان در تمامی مراحل دادرسی و حبس رعایت شود و به‌طور خاص از بازداشت‌های غیرضروری اجتناب گردد....https://iranhrs.org/
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید