رفتن به محتوای اصلی

سپتامبر 2014

بازداشت فعالین مدنی استان چهارمحال بختیاری

کوههای سر بفلک کشیده بختیاری، سرچشمه زاینده رود و کارون هستند و مردمان این منطقه از حق استفاده بهینه از آب کشاورزی مورد نیاز محروم می باشند. این امر زمینه های اعتراضات به سیاست های تبعیض آمیز در حکومت اسلامی را فراهم کرده است. حدود 100 نفر از اهالی استان چهار محال و بختیاری به علت احتمال شرکت در تجمع بدون مجوزی درباره پروژه‌های انتقال آب، به یکی از نهادهای امنیتی این استان احضار شدند.

نقشه ی «ناسیونالیسم افراطی کرد» برای ارومیه دومین شهر بزرگ آذربایجان

این حکم که اورمیه مال کردستان است و یا این پز دمکراتیک که مردم در آینده و با رأی گیری تعیین خواهند کرد؛ و ترویج چنین مسائلی، به درگیری های ملی و فومی و مرزی از همین حالا دامن می زند و اگر هوشیارانه با این مسئله برخورد نشود، آینده شومی را برای مردم آن منطقه به بار خواهد آورد. به نظر من بهتر است هیچگونه ادعای ارضی از طرف کرد یا ترکها را دامن نزنیم.

بعد از اسکاتلند، حال نوبت کاتالونها برای استقلال است

شهروندان منطقه‌ کاتالونیا، روز 9 نوامبر به پای صندوق‌ها می‌روند تا درباره‌ی استقلال این خطه از اسپانیا رای دهند. دولت مرکزی که مخالف برپایی این همه ‌پرسی است، اقدامات قانونی علیه آن را در دستور کار خود قرار داده است

عباس شریفی دررابطە با سلسلە درگیریهای اخیردر کردستان ایران

فایل صوتی/ حزب دمکرات کردستان طی اطلاعیه ای که اخیرا در ایران گلوبال درج شده است از جمله مطرح کرده است که :« طی چند هفتەی گذشتە پیشمرگ های این حزب ، در عمق مناطق آذربایجان غربی با مجموعە کمین و یورشهای نیروهای مسلح جمهوری اسلامی مواجە گشتند. ...در این ارتباط مصاحبه کوتاهی با یکی از کادر های عضو این حزب انجام داده ام که می شنوید:

هویت یارسانی از واقعیت تا انکار

گروس نام طایفه‌ای از «کادوسیان» است که در منطقه کنونی بیجار سکنی گزیده‌اند و نام طایفهٔ خود را بر منطقه گذاشتند که بعد‌ها از کادوس به گروس تغییر کرد. گروس منطقه‌ای بین ماد بزرگ وکوچک و همنیطور ساتراپ دهم هخامنشیان بوده است که منطقه وسیعی از کردستان، همدان، زنجان و قزوین وبا مرکزیت بیجار را شامل می‌شده است. زبان مردم منطقه یکی از گویش‌های کردی با نام «گروسی» است.

دست من، دست تو، زیباترین خیانت است*

اکنون مدت هاست که شعر معاصر ایران، چه در داخل و چه در خارج، هم چون سیاست و فرهنگش دچار بحران است. « بحران زبان» مانند « بحران سیاست» در اشکال گوناگون جلوه گر شده و واکنش های متفاوتی را نیز برانگیخته است.دراین میان شعر کوشیده و می کوشد تا از توصیف صرف جهان به مددّ « ابزار کلمات» فراتر برود..