دومین سال بزرگداشت جنبش مهسا بدون کوچکترین تفاوت با سال قبل .

دومین سال بزرگداشت جنبش مهسا  بدون کوچکترین تفاوت با سال قبل .
دو سال از جنبش مهسا گذشت .این دومین سالی است که سالروز این جنبش بزرگ  در سراسر جهان از طرف احزاب ،جریان های سیاسی ، ایرانیان مهاجردر سطحی وسیع برگزار میگردد.
به بیانیه ها ،تجمع ها ،کنفرانس ها ، مراجعه می کنم .میخواهم ببینم  طی این یک سال چه تغیر کمی وکیفی در این مراسم ها،.بیانیه ها اتفاق افتاده است ؟ آیا این جنبش توانسته تاثیری برحرکت وعملکرد اپوزیسیون در راستای شکل گیری یک آلترناتیو قدرتمند از مجموع ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی داشته باشد؟  دریغا که هیچ چیز تازه ای ،هیچ عملی که منجر به نزدیکی جریان های مختلف حکومت بیک دیگر باشد طی این یک سال صورت نگرفته است .
هر سال دریغ از پارسال. اگر تاریخ بیانیه ها ،پلاکادرها را بر دارید همان مضامین ،همان شعار ها و همان اشخاص  ثابت اند که یکسال پیر تر شده اند.
ضمن احترام به هر کوشنده راه آزادی با هر دیدگاه .حق دارم که بپرسم واقعا طی این یک سال کدام جریان،؟کدام شخص ؟در جهت یاری رساندن  به حل معضل  اصلی این جنبش ، یعنی کمک به نزدیک شدن نیروها بیک دیگر ،حداقل بر گزاری یک سری نشستها و گرد همائی ها برای شنیدن سخن هم دیگر ویافتن نقاط مشترک که حلقه اتصال و پایه حرکتی مشخص باشد برداشته اند ؟  هر چه نگاه می کنم مسئله نیروهای سیاسی "که دیگر دارند پیر هم می شوند." همان پاسخ گوئی به مسائلی است که چهل سال است کنکاش می کنند و هنوز بقول خودشان جوابی نیافته اند که بتواند قانع کننده برای این هم گرائی باشد. 
خطیبان وگردانندگان تمام این جریان های سیاسی همان افراد معین هستند که بیشتر از آنچه که به نیاز مشخص جامعه ، که همان تلاش برای شکل دادن بیک اپوزیسیون قدرتمند متشکل از احزاب وچهره های مورد توجه جامعه باشد .معطوف به همان مرده ریگ ها و گرفتاری های ذهنی خود هستند.
هر کدام  ازسخنوران ، نظریه پردازان شرطی شده مانند خود شنوندگان به کسی ، یا جریانی وچیزی حساسند .چنان حساسیتی که اجازه نمی دهند به حریمشان نزدیک شوی.زمانی عاشق  پالتاک بودند ،زمانی  زوم . حال کلاپ هاوس.کلا عاشق بحثند تا عمل مشخص .
سال ها . روزها وساعت ها با شور وهیجان در هر کدام ازاین تجمعات مجازی شرکت کرده و می کنند. از بحث ها گاه خشنود وگاه خشمگین می شوند.اما باز همان  روال ، همان افراد معین ،همان مسائلی که گرفتاری ذهنی همین جمع است . جماعتی که هرگز نتوانسته نسل جدید ی که همین حماسه مهسا را شکل دادند بخود جلب کند . هرگز برای هیچکدامشان  این سوال پیش نیامد که چرا همیشه مخاطبین ما ثابت اند ؟ 
چرا ما نمی توانیم یک خانه تکانی در ذهن خود بدهیم که حداقل این خاک نشسته سالیان برذهن ما را بزداید. طوری که بتوانیم ظرفیت نشستن بر سر یک میز با تمام جریان های اپوزسیون جمهوری اسلامی را داشته باشیم ؟  براستی فرق این اپوزیسیون با جریان مجاهدین سکت وبسته چیست ؟ آنها یک جریانی هستند  که ساز خود را می زند وحاضر به گفتگو ونشستن بر سر یک میز با دیگر جریان های اوپوزسیون نیستند وهمیشه هم ازاین زاویه مورد انتقاد .
خب مگر دیگر جریان های مخالف غیر از این هستند . سلطنت طلب ساز خود می زند .جمهوری خواهان که ادعای همگرائی ویکی شدن دارند همان مجموعه تکه تکه شده جریان های چپ هستند که باز هر کدام با علم و کتلی که گاه چند علم دار بیشتر ندارد بهم نزدیک می شوند ، یا دور می گردند.
همان سردمداران قبلی رشته کار را بدست می گیرند البته نه کس تازه نفسی هست ونه آنها حاضرند یک کم ازعنوان وجایگاهی که هنوز فکر می کنند بسیار مهم است  دست بردارند .هر کدام از این جریان ها وافراد خود یک رهبرند. رهبرانی که که در اقلیمی نمی گنجند .
نگاه می کنم یکسال قبل هم هر جریانی جداگانه برای خود تظاهرات بر پا کرد و افراد خودرا جمع کرد .همان روال سابق را ادامه داد .گاه هفت تجمع جداگانه در یک شهر .
کوچکترین قدم وحرکتی در راستای نزدیکی بهم صورت نگرفت .  هیچ اطلاعیه مبنی بر برگذاری یک جلسه پیرامون هم گرائی ونشستن با رهبران و گردانندگان این جریان ها نمی بینی.همه از مردم میگویند از نرفتنشان بپای صندق رای.از امار گیری جدید که نود  در صد مردم این حکومت را نمی خواهند. اما هیچ از خود نمی پرسند که نگاه این نود در صد  نسبت به این اپوزیسیون خارج از کشور چیست ؟ چه چیزی را از این اپوزیسیون طلب می کنند ؟آیا آن ها هم مثل ما شقه شقه هستند ؟ 
که مسلما چنین نیسیت آنها خطکش های خود را برای جدا کردن افراد بخاطر طرز تفکر بکار نمی گیرند .آنها مجموعا به نتیجه مشخص از رژیم وعمل کردآن می رسند، که باز تاب آن می شود تحریم بالای هشتاد درصدی انتخابات .حال ما در دفتر های قدیمی وانقلابی بجا مانده از دوران های قدیم دنبال مرده ریگ گذشته و جواب دادن به معضلات فکری انقلابیونی که از مرز هفتاد سال عبور کرده اند بگردیم .
امسال  نیزدر بر همان پاشنه سال قبل چرخید.سخنی از اتحاد بر سر تشکیل یک جبهه مشترک بمیان نیامد و هیچ کدام از چهره های مشخص اپوزیسیون از آقای رضا پهلوی بگیر تا خانم مسیح علینژاد و...  پای پیش ننهادند وخواستار نشستن بر سر یک میز حداقل  انترنتی پیرامون راه های نزدیک کردن نیروهای اپوزیسیون بیک دیگر نگردیدند .
سال آینده وسال های بعد نیزدر بر همین پاشنه خواهد چرخید .چرا که ما قادر نیستم به چیزی فرا تر از آنجه که در ذهنیت خود ساخته ایم پاسخ دهیم  .پراکنده خواهیم ماند همان طور که پنجاه سال است که مانده ایم .                    ابوالفضل محققی