افزودن دیدگاه جدید

مجددا دروود بر کیانوش عزیز!
توضیحی مختصر.

کیانوش جان. من این گیله مرد نازنین – آقای اصغر سلیمی - را و همینطور همسرش را از نزدیک میشناسم. از بچّه های قدیمی سازمان فدائیان بودند که کلّا از همان فردای انقلاب، راه خودشان را رفتند و عطای سازمان را به لقایش بخشیدند. آقای «لقائی» را نمیشناسم، ولی از طریق شبکه اجتماعی – یوتوب - ، صحبتهایش را شنیده ام.
آن گیله مرد نازنین، هیچ نیازی به پنهانکاری ندارد؛ زیرا از اول زندگی سیاسی اش آشکار بوده و صمیمانه حرفهایش را زده است. فقط تعجّب میکنم که چرا در پای این اعلامیه، اسمی از خودش یا دیگران نیست و در پرده ابهام حرف زده اند. تا جایی که آقای سلیمی را میشناسم، انسان اهل منطق و استدلال است و واقعا هم خودش، هم همسرش با تمام امکانها و توانی که دارند برای سرفرازی و آزادی ایران و مردمش به سهم خودشان از گذشته دور و دراز تا همین امروز تلاش میکنند. دیگه اینکه میدانم که آن گیله مرد نازنین و همینطور همسرش، با بینش و سبک انتقادی من آشنا هستند و میدانند که من با هیچکس نه خصومتی دارم، نه عاشق و شیفته اشخاصی و نحله هایی هستم. به نظر من، خود آقای سلیمی میتوانست همین اعلامیه را با نام خودش یا با نام آقای لقائی مشترکا منتشر کنند که اتّفاقا بازتاب گسترده تری میداشت؛ زیرا هر کسی که آن را بخواند، حدّاقل میداند چه کسانی، چه حرفی برای گفتن دارند. در هر صورت، صحبتهای من، تاکید بر پرنسیپهایی است که بدون آنها هیچ کاری را نمیشود پیش برد. همین.
شاد زی و دیر زی!.
فرامرز حیدریان