سرنوشت سیاسی یک کشور در خیابانها تعین می‌شود نه با خوردن شیرینی مرگ رئیسی در خانه ها!

وقتی جوانان برومند کشور در جنبش مهسا در خیابانها در مقابل دژخیمان رژیم اسلامی سینه سپر کرده بودند و فریاد همبستگی سر دادند ،قشر خاکستری و خاموش و بظاهر ناراضی جامعه به یاری آن جوانان بی مانند بپا نخاستند و آنها را در برابر گزمه های خون آشام اسلامی تنها گذاشتند و رژیم همه آنها را دستگیر کرد و با بی رحمی تجاوز و شکنجه کرد و سپس اعدام کرد!
حالا ابراهیم رئیسی جلاد گور به گور شده است و مردم با خرید شیرینی و خوردن آن در خانه هایشان خیال می‌کنند که علیه رژیم جنایتکار مبارزه کرده اند. آمار فروش شیرینی  به یکباره  در آن هفته ۵۸  درصد رشد کرده است و رئیس صنف قنادان آنرا اعلام کرده و توبیخ شده است!
حالا بعضی مخالفان رژیم اسلامی که فقط به مبارزه اینترنتی بسنده کرده و بدان اتکا دارند، رشد فروش ۵۸ درصدی شیرینی در عرض یک هفته را که در شادی سقط شدن ابراهیم رئیسی،مردم ناراضی میل کرده اند ،آنرا به مثابه رفراندوم علیه رژیم اسلامی توصیف کرده اند!؟
گفته می شود که رژیم اسلامی حداکثر ۱۰ الی ۱۵ درصد هوادار دارد و مخالفان رژیم بیش از ۷۵ درصد هستند!
رژیم اسلامی با همین ۱۰ الی ۱۵ درصد هوادارانش که می تواند آنها  را همواره به خیابانها بیاورد توانسته است تاکنون به حکومت وحشیانه خود ادامه دهد.
اما اپوزیسیون پر مدعا هیچگاه نتوانسته است آن ۷۵ در صد مخالفین رژیم اسلامی را سازماندهی کند تا به خیابانها بیاورد تا رژیمی که تنها ۱۰ الی ۱۵ در صد پایگاه مردمی دارد را سرنگون کند!
آری یک حکومت می تواند با ۱۰ الی ۱۵ درصد که حامی توده ای دارد به حکومت جبارانه خود ادامه دهد اما یک اپوزیسیون بدون برنامه سیاسی * جامع و مانع* ، که فراگیر و متحد نیست و همیشه در اختلاف بسر برده است هرگز نخواهد توانست با اتکای به ۷۵ درصد از مخالفین پراکنده کشور که به آن  اپوزیسیون اعتماد و اعتقاد ندارد، رژیم اسلامی جنايتکار را سرنگون سازد!