نامه ای به یک آشنا :رفتار حلزونی سیاسی و یا بایکوت میلیونی

او یک آشنا است با سابقه چپ چریک و طبعا پشیمان از نقش خود در رابطه با نکبت اسلامی ۵۷  . من او را سالهاست که به عنوان اصلاح طلب رانده شده بیرونی میفهمم . آرزوی او البته گذر از تمامیت رژیم و یک جامعه سکولار دموکرات است . من به جهات موضوعی و اهمیت ترجیح دادم این نوشته خطاب به او را با نام مستعار و عمومی منتشر کنم .این آشنای نزدیک در بزنگاهای انتخابات یا خیزش های اجتماعی ،  به علت دلشوره ها و نگرانی های سیاسی اش،  عملا به مبلغ بیرونی اصلاح طلبان رانده شده رژیم تبدیل می‌شو

ماهدی گرامی،   از نزدیک میدانم چگونه حتی با جدی ترین مخالف نظری خود مهربانانه قلم میزنی. ایکاش همه مثل شما اینگونه رفتار می کردند ‌. نه بدنبال متلک پرانی هستی و نه آنچه می گویی برایت بازی با کلمات است .  
🔸باری 
تمایل شما برای « پردازش استدلال »  و یافتن پازل های متنوع، در کنار چیدن آنها برای جا انداختن نظری را بسیار آشنا هستم , در اصول ایرادی در شیوه ارائه منطق از طرف شما وارد نمی بینم،  آنچه مورد اعتراض من است بنیاد نگاه شما است ،  که چطور یک معادله ساده و مستقیم را به چند وجهی غیر ضروری تبدیل می کنید تا بتوانید نتیجه دلخواه خود را بگیرید .یعنی گذشته پزشکیان و من شهروند معمولی خارج از گود قدرت به یک شکل و با یک نگاه به جهات تغییر پذیری فرد نگاه شود و پزشکیان امروز همان‌قدر باید به علت احتمال تغییر و یا پشیمانی مورد توجه باشد تا من نوعی خارج از گود قدرت . قضاوت را به عهده خواننده می گذارم
شما در چنین مواردی چون روان درمانگر سیاسی ظاهر شده به ریشه و یا تاریخچه رفتار سیاسی طرف مقابلت چنگ میزنید ،  یک آینه درشتنما مقابلش میگیرید،   با تاکید اینکه ، خودت را در آینه نگاه کن،  بی‌جهت یقه دیگران را نگیر ،  از یک جنسیم اما در دو صندلی متفاوت ....
🔸در نگاه اول بسیار منطقی ، انسانی و شاید کمکی باشد در جهت واقعبینی . اصولا یک روان درمانگر از نوع تحلیلگر  سیاسی می تواند  از این شیوه بهره گیرد .
دوستی دارم که در یک نهاد مدنی زنان و در تلویزیون ایران اینترنشنال و یا سوسیال مدیا ظاهر میشود، که این پیچدگی رفتار سیاسی ایرانی در کنش ها و واکنشها را بررسی می کند. البته او نتیجه نمی گیرد که به فلانی رای بدهید یا ندهید بلکه خود پدیده واکنش سیاسی فرد را ریز تحلیل می‌ کند . من شباهت های زیادی در نگرش شما به چگونگی یک واکنش رفتاری می بینم ، با این تفاوت که شما به عنوان یک کنشگر سیاسی نتیجه گیری قطعی ارائه می دهید . که البته با اتکا به مردم مورد نظر شما شاید بیست درصد خاکستری .

🔸آنچه شما را با دوست متخصص من جدا می سازد ، اصرار شما ، اغماض شما برای ندیدن زشتی‌ها و پلیدی ها ،  در برابرش دیدن ممکنات یا تغییرات جزیی است. در نگاه شما کل جنبش بنوعی به بیچارگی سیاسی آینده خود دچار شده است  و این  «بیچارگی» را شما درجا زدن و پایکوبیدن در لجن زار موجود می فهمید. تصمیم شما برای پشتیبانی از راهزنان غافله با این امید است که شاید شتری با بار به مقصد برسد.  اینگونه واکنش سیاسی شما در برهه های گوناگون را می فهمم , اما آیا این رفتار حلزونی به تغییرات پایدار می انجامد, آیا ایراد اصولی بر آن وارد نیست . من دوستان و فامیلان برانداز از ایران می شناسم که با همین دیدگاه «با امید کمی  فاصله گیری از لجنزار فعلی » قصد دارند به فرد مورد توجه شما یعنی پزشکیان رای بدهند،  اما اکثریت مردم ایران تشخیص دیگری داده اند . قطعا تضمینی نیست که بین دوگانه تحریم اولیه و احتمالا تاثیر ثانویه ( رای در مرحله دوم) ، ما شاهد واکنش دیگری  باشیم . ما شیشه جادویی در دست نداریم که بتوانیم شفاف و درست  ببینیم که چه پیش می آید .
🔸ادامه هزینه بردار براندازی با بایکوت میلیونی و یا تکانش های قطره ای ، با امید باز شدن شرایط به سمت کمی تغییرات حلزونی، وضعیتی است که بلای جان همه ما شده است .

رفتار سازی سیاسی حلزونی را ج.ا برای ادامه حیات خود با کمک اصلاح طلبان رژیم سالهاست جا انداخته است ، و شما هم از زاویه دید خود نه تخت تاثیر رژیم در این نوع امید و انتظار ، به اتکا به توده شاید بیست درصد خاکستری رای دهنده، در پی خواست رژیم عمل می کنید . 
 

🔸آنچه ما احتمالا شصت درصدی می گوییم ، این است که بگذار رژیم به آخر خط برسد و آن بیست درصد خاکستری بر تردید های خود کنار بیایند تا  « علی بماند با حوضش» ، زیرا تشت رسوایی رژیم دیگر سوراخ شده است و دستی دیگر برای زدن آن نمانده است ، اگر شما به بازی رژیم تن ندهید خوب این تشت از رمق صدایش می افتد .

🔸ببخشید کمی بقول معروف متافوری عرایضم را قلم زدم . در پایان نظری از دوستی را اینجا می آوریم که شاید توجه شود

🔸پزشکیان: من از انتخابات کنار می‌روم، اگر آقای جلیلی تعهد بدهد که اگر رشد هشت درصدی را در دولتش محقق نکرد اعدامش کنند.

این حرف کمپین انتخاباتی پزشکیان واصلاحیونه. قوم مغول، نسخه اصلی طالبان درانتخابات آزاد!!! کاندید دیگه رو به اعدام تهدید میکنه. کسی که جلیلی رو که خود جزء ارکان نظام هست رو به اعدام ارجاع میده، با مخالفان چه میکنه؟ ج.ا و پیروان خلخالی در هر کاری که بد باشند، در اعدام خیلی زبر و خبره اند. راه حل نهایی مشکلات را کلا در «اعدام» می‌بینند. کسی کە زیر و بن حرفش «مقام معظم رهبری» و «نهج البلاغە » است، خروجی بهتری از «اعدام» نخواهد داشت. تفکر و نگاه همه شون یکیه و راهکار، کشتن و حذف و اعدام.
چیزی که پزشکیان نمیدونه اینه که خودیها رو اعدام نمیکنن، هلیکتلت میکنن!!