احمد پورمندی : در مورد گفتگوی نیکفر و عبدی ، به نظرم در مجموع نیکفر سوار بحث بود و برخورد های عبدی ضمن آنکه بسیار محترمانه بود، ژورنالیستی و پراکنده گویی بود . محمد رضا با هوشیاری وارد بحث فائزه هاشمی و چریک ها نشد . عبدی در صحبت های پایانی روی نقطه ضعف نگاه صرفا راهبردی نیکفر خوب مانور داد و یک‌گل سه امتیازی زد .
نیکفر دو اشتباه داشت . اول در دام بی اهمیت بودن نفت افتاد و دوم بجای تمرکز بر پیش شرط ها و زمان و‌مکان مذاکره با حکومت ، عمدتا بر جامعه محوری متمرکز شد و نتوانست به سوال «برای عبور از بحران در حوزه سیاست امروز چه باید بکنیم.» پاسخ روشنی بدهد
اقصاد ج.ا. کماکان نفتی است و بزرگ ترین فساد تاریخ و یک شبکه عظیم تبهکاری و قاچاق حول همین اقتصاد سیاه نفتی شکل گرفته است . نمی توان به استناد ده یا بیست سال دیگر ، صورت مساله امروز را پاک کرد . امر وز نقش نفت در سیاست، اقتصاد و بودجه کماکان تعیین کننده است و از جمله به این دلیل حکومت گرفتار یک فساد سیستماتیک شده است.
عبدی نظر نیلی را ۱۸۰ درجه تحریف کرده است. نیلی می گوید که سوراخ صندوق بازنشستگی آنقدر بزرگ است که ۵۰۰ همت از بودجه را که تقریبا معادل سهم نفت در آن است، می بلعد و بقیه هزینه ها را باید درآمد های غیر نفتی بپوشاند و عبدی از این تحلیل نتیجه می گیرد که بودجه دیگر غیر نفتی شده است! نیکفر می توانست رشته نفت را بدست بگیرد و به تمام سیستم فساد حمله کند و نشان بدهد که چرا تمهیداتی از نوع ریاست جمهوری پزشکیان حریف مافیای عظیم نفتی- امنیتی - مالی نمی شود .
در مجموع از جمله بهترین مناظره های سایت آینده بود
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید