● تریبون آزاد

داستان ، بر خلاف انتظار تماشاچی زندگینامه چرچیل نیست. بلکه به بخشی از نگرانی های او در دوره خاصی از تاریخ اروپا می پردازد. چرا؟ چون گمان میکند آن نگرانی، امروز هم بخصوص بعد از داستان پر ماجرای برکسیت و جدائی بریتانیا از اروپا، تر وتازه بالای سر ِ نه تنها انگلیس بلکه اروپا ایستاده است یعنی خطر فراگیر شدن فاشیسم و تسلط راست افراطی از طریق رهبران پوپولیست.

در شهر مونتگمري ايالت آلاباماي آمريكا روزا پاركس در روز اول دسامبر 1955 سوار اوتوبوس عمومي شهري شد. دو ايستگاه بعدتر وقتي مرد سفيدپوستي در نبود جايي براي نشستن، سر پا ايستاده بود. راننده اوتوبوس به روزا پاركس دستور داد كه طبق مقررات جاي، جاي خود را به مرد سفيد پوست واگذار كند. روزا پاركس از سوي پليس دستگير شده و به دنبال انگشت نگاري تسليم دادگاه شد. اين ماجرا شروع جنبش شهروندي از سوي اهالي رنگين پوست ايالات متحده به رهبري مارتين لوتر كينگ شد. اقدام تاريخي ويدا موحد مادر 31 ساله تهراني در...

در اقتصاد یکی از عوامل مهم، در آمد مردم است. بنا براین درآمد مردم با تقاضای آنها برای کالاها یک رابطه مستقیم دارد. عامل هزینه های تولید نیز در رابطه با عرضه کنندگان یک رابطه مستقیم دارد. توضیح مختصر اینگونه است که: افزایش هزینه های تولید داخلی و گسترش تجارت خارجی برای واردات کالاها، تولید را از کار انداخته است. بیکاری افزایش یافت. درآمدها کاهش یافت. کاهش درآمدها در بخشهای مختلف اقتصاد بویژه در بخش کارگری و خدمات تاثیرات منفی برجای گذاشته و تقاضا برای خرید کالاها را کاهش داد.

"هر انسانی از "سرمایه بشر دوستانه" که منبعی از تمایل ذاتی فرد برای خدمت است برخوردار است. نکته اصلی برای مدیران اینست که چگونه این سرمایه را ازدیاد بخشند یا از کاهش آن جلوگیری نمایند".اشرف نوا به این نتیجه رسیده است که در کنار انواع شناخته شدۀ "سرمایه" مانند سرمایه مالی، سرمایه غیرمنقول، سرمایه ثابت و ... سرمایه دیگری هم وجود دارد که او آن را "سرمایه بشردوستانه" یا "سرمایه خدمت به نوع" نام کرده است. تئوری این استاد پژوهشگر در ژورنال پُرتیراژ "ورکینگ کاپیتال" معرفی شد.

این حقیقتی است که ما انسانها بدون آینده زندگی می‌کنیم و جهان امروز بما پیامی جز سکوت و مرگ ، جنگ و زیست در وحشت نمی‌دهد . اما اینهم نیز حقیقتی است که ما نمی‌توانیم این وضعیت را تحمل کنیم . چون می‌دانیم که انسانیت حاصل یک خلاقیت طولانی است و تمامی آنچه را که ارزش زندگی دارد، عشق، ذکاوت و زیبایی، احتیاج به زمان و پختگی دارد.

اصل بازتاب بحران درصفوف حاکمان امرعجیبی نیست،اما آن چه که دراین مورد عجیب مینماید و راستی طنزی است تاریخی، این واقعیت است که چرابجای آن که توسط کسانی که مدعی اصلاح طلبی بوده اند وگوش جهانیان وچندین نسل رابا ادعاهای پرطمقراق خود کرکردند بازتاب داده شود، باید فردی ازترازاحمدی نژاد آن رابازتاب دهد؟! این پدیده افشاگرکدام حقیقت پنهان نگهداشته شده است؟.آیا اصلاح طلبان دولتی،آنگونه که در واکنش به خیزش دیماه نشان دادند،اگر آبی برای شناکردن پیداکنند، همان خط امامی های سابق هستند که فقط لباس عوض کرده اند

شاهزاده رضا پهلوی با درود،

هرچند زنان ایران مبارزه افتخارآمیزی کردند و می کنند، ولی هنوز راه درازی در پیش است، کهنه اندیشان حتی بسیاری از سنگرهای تسخیر شده را بازپس گرفتند.

حکومت اسلامی از لحاظ تناقضات، تضادها و ناسازگاری با زندگی انسان ایرانی اشباع شده است. این گنداب آنچنان غیرقابل تحمل گشته، که هراس از پیامدهای سیاسی – اجتماعی آن، لرزه بر اندام بخشی از دست اندرکاران نظام انداخته است.
درماندگی حکومت اسلامی در برابر جنبش های اعتراضی گرسنگان، بیکاران، مالباختگان، تحقیرشده گان و در کل، جامعه از اسلام سیاسی عبور کرده ایرانی، قابل لاپوشانی است.

آنچه در زیر می آید به این معنی نیست که این قلم در آرزوی سوریه ای شدن ایران است، و در واقع چندان دست ما نیست که اوضاع ایران چنان شود یا نشود آنچه دو ماه پیش در بحثی با آقای مصطفی تاجزاده توضیح داده شد

در بخش اول ابتدا مقاله ای در مورد در مورد «دختران خیابان انقلاب، ایستادگی مدنی، بسوی رهایی و برابرحقوقی زنان» قرایت شد. سپس با سخنرانی هایی در مورد اشتباهات انقلاب و نقد رفنراندوم، جنبش حذف واژه‌ی وسط و تولد دگرباره‌ی شعار جمهوری ایران، به این معنا که «جمهوری ایران»، آلترناتیو نظام سلطنتی، نیست؛ بلکه‌ آلترناتیو «جمهوری اسلامی» است، آیا با وجود یک حکومت دینی آشتی ملی میان ایرانیان ممکن است؟ ادامه یافت. در بخش دوم حاضران پرسش‌های گوناگون خود را با تمامی سخنرانان و آقای بنی‌صدر در میان گذاشتند.

بگفته یکی از آدمخواران فاشیسم مذهبی ولائی که علیه دادخواهی دراویش دست به کشتار و سرکوب خونین آنان زده است: این نظام تاکنون تنها "آر پی جی" مانده که می توانست علیه معترضان آرام خیابانی بکارگیرد، و فعلا دست بکاربرد آن نبرده است.

حق جدا شدن را تنها در موارد مردم مستعمره و یا در مورد نقض فاحش حقوق بشر معتبر می دانند. در اوضاع و احوالی که دولتی با یک گروه مردم رفتار متناسب با شهروندی نداشته، حقوق آنان را نادیده گرفته و یا زیر پا می گذارد؛ چنین گروهی حق دارد آن دولت و حاکمان را از آنِ خود نداند. علت وجودی این حق به خاطر ویژگی هائی مانند نژاد، زبان و یا مذهب آن گروه نیست ، بل، مردم وابسته به آن به عنوان دارنده حق شهروندی ، مانند دیگر مردم آن کشور، از این حق برخوردار می شوند (Derriennic, 1995).

هزاران تن از شهروندان ایرانی وی را فردی موثر و تاثیرگذار در عرفان دانسته و پیش از تعطیلی و بازداشت‌های گسترده، بسیاری از باورمندان به تفکر عرفان حلقه، شاگردان مستقیم و یا غیرمستقیم وی محسوب می‌شدند.
حکومت با بازداشت محمدعلی‌طاهری بار دیگر اثبات کرد که هرگونه رویکرد فکری و یا عقیدتی اگر بر محور ولایت مطلقه فقیه نباشد، آن تفکر و باورمندانش تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.

شاه و خمینی آمدند و رفتند و عمر و زید هم به دنبالشان، و به زیر سایه هیچ یک از این حضرات هم نشد که به خواست مصدق عمل شود، و جنازه اش همچنان در آن خانه در احمد آباد باقی است و در انتظار روزی که در کنار کشتگان سی تیر به خاک سپرده شود

گرچه‌ به لحاظ کمّی حضوری کوتاه داشت لیکن کیفیت کارهای سیاسی‌اش چنان بود که نسل‌های بعدی بتوانند، البته در صورت خواستن، ملی‌گرایی و وطن‌دوستی راستین را از طریق بهره گیری از تاکتیک پاسداری از آزادی و آزادگی و احترام به رأی و خواسته ملت و در راستای هدف‌های میهنی، که همانا ساختن ایرانی آباد است، فرا گیرند. استفاده‌از این تاکتیک همزمان با گزینش یک راهبرد صحیح در رویارویی با جهان بیرونی که نه تنها بتواند امنیت داخلی و تمامیت ارضی را حفظ نماید، بلکه حافظ ثروت و استعدادهای خدادادی ملت ما باشد

تبدیل مراسم باستانی چهارشنبه سوری به نزاع سیاسی، هم به وجهه آیین های ایرانی آسیب می زند و هم فضا را به ضرر مردم و مبارزات مدنی ایشان، امنیتی می کند، موضوعی که 40 سال است جمهوری اسلامی به دنبال آن بوده و اکنون برخی از گروه های اپوزیسیون با این فراخوان های ناشایست، پا جای پای حکومت می گذارند.

مریم شریعتمداری از حق انسانی خود دفاع کرده اما مورد خشونت پلیس قرار گرفته و بازداشت شده است! زانوی مریم به شدت آسیب دیده و نیازمند درمان است، همچنین در زندان مورد بازپرسی نامناسب قرار گرفته و از ملاقات نزدیکان و وکیل منع شده است!

از آقای مخملباف می پرسم که آيا شما اصطلاح «آواز خوان، نه آواز» يادتان هست؟ و می توانيد بگوئيد که در داستان کنونی کشور ما براستی آوازخوان کيست و آواز چيست؟ نه! به اينکه «آوازخوان» آدم است و «آواز» آدم نيست توجه نکنيد. در اينجا اتفاقاً «آواز» معادل آدمی است که «ديکتاتور» می شود و «آوازخوان» آن «مکانيسم» سهمگينی است که زير تخت قدرت می لولد و هر که را که بر آن بنشيند تبديل به ديکتاتور می کند؛ و من فکر می کنم شما درست ملتفت همين نکته نشده ايد. پس، لطفاً بيائيد در ساخت و ساز کشورهائی که به دموکراسی

اگر پیش از انقلاب 57 مخالفان رژیم هر کدام برای خود مدینه های فاضله ای از کمون پاریس، شوروی، چین، آلبانی، ویتنام، آمریکا، سوئد، یا از حکومتهای ایران باستان و حتی حکومتهای مذهبی از نوع کلیسای کاتولیک قرون وسطی و خلافت عثمانی یا صدر اسلام ساخته بودند، در ۳۹سال گذشته آنچه ویژگی برجسته اپوزیسیون ایران بوده و هست این امر است که کسی دیگر اعتقادی به نوشدارویی برای آینده ندارد که تصور شود با چنان نسخه ای می شود به بهشت رسید

آنچه امروز برای جامعه آمریکا مهم می باشد چگونگی برخورد دولتمردان و نمایندگان کنگره نسبت به این وضعیت و حتی اصلاحات ناچیز پیشنهادی ترامپ در این خصوص خواهد بود. اما نکته جالب تر آنجاست که به موازات تعمیق و تشدید اعتراضات به متمم دوم قانون اساسی در مورد آزادی حمل و مالکیت اسلحه جدا از مخالفت (ان آر ای) پرزیدنت آمریکا پیشنهاد دیگری را هم چاشنی این خلاقیت خود می کند که نشان می دهد "وداع با اسلحه" در آمریکا تنها یک خیال واهی است.

سخی ریگی وبلاگ ‌نویس بلوچ و زندانی تبعیدی در زندان اهواز که بنا به گزارش خبرگزاری هرانا به جرم وبلاگ نویسی به ۲۰ سال زندان محکوم شده است، اکنون در نهمین سال حبس خویش برای اولین بار "دردنامه ای" نوشته است. وی متهم به عضویت در ستاد میرحسین موسوی در انتخابات چالش ‌برانگیز ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ است. اما اصلاح طلبان نیز او را کاملا فراموش نموده اند. دردنامه وی به شرح زیر است:

تقديم به دوگانه ى ديگرى/خودى:

- در لحظه‌ی حاضر کسی تصویری از راه رسیدن کشور به ثبات و پیشرفت ندارد، اما با اعتمادسازی، در میان ایرانیان نیز خرد جمعی برخواهد شکفت و راه فردا را گام به گام روشن خواهد کرد. نخستین گام در راه بهبود کشور هماهنگی و تفاهم نخبگان است و با رسیدن به آن درک خواهد شد که حقیقت در هر امری در زمان مشخص یکی است و می‌تواند به رأی مشترک بدل گردد. ممکن است که امروز هیچ‌یک از نخبگان ایرانی نتواند برای دردهای جامعه ایرانی نسخه‌ای بپیچد، اما خرد جمعی موهبتی است که به کمک آن نخبگان ایرانی نیز خواهند توانست کشور را

سالهاست در مورد تلاش برای احیا پادشاهی پهلوی بحث می شود

من معتقدم که اگرچه در غرب، تجدد با نقد سنت آغاز شد در کشورهایی چون ایران که امروزه در برزخ سنت و مدرنیسم، دست و پا می‌زنند نقد ما بیش از آنکه متوجه «سنت» باشد، باید متوجه «تجدد» ما گردد. یعنی بدون نقدی اصولی و همه جانبه از «تجدد» نمی‌توان به نقد «سنت» نشست. چرا که بسیاری از بدفهمی‌ها و بی‌تعادلی‌های ما درباره گذشته و حال ما، ساخته و پرداخته تجدد ماست. نقد «سنت» را باید با نقد «تجدد» درهم آمیخت.

دریغ که حتی برای یک بار هم شده بر بزرگی و شگفت انگیزی و تنوع جهان نظاره نمی کنیم! ازپیچیدگی, گستردگی وگونا گونی جامعه خود به فکر فرونمی رویم! از خود شروع نمی نمائیم، خود را اندازه نمی کنیم,تا از خود واقعی و توانائی واقعی خود, از ضعف های خود و میزان اشرافمان براین پیچیدگی و شگفتی های اجتماعی تصور واقعی داشته باشیم. دریغ! دریغ!

قطب دراویش گنابادی از ۱۳۷۵ دکتر نورعلی تابنده مجذوب علی شاه علاوه بر مراتب درویشی حقوقدان ملی، مبارز و آزادی‌خواهی است که به ولایت فقیه اعتقادی ندارد، در تفکر به نهضت آزادی نزدیک است در زمان هاشمی رفسنجانی به اتهام امضای نامه انتقادی ۹۰ نفره با دیگر شخصیتهای ملی و ملی مذهبی به زندان رفته، اهل انظلام نیست. لذا به پیروانش دستور مقاومت مدنی در برابر ظلم داده است. دراویش مجاز به ظلم و تعدی و آغاز به خشونت نیستند اما مجاز به دفاع شخصی تا پای جان شده اند. این هم از مختصات ویژه این قطب دراویش است.

ساختار استبداد بصورتی است که خشونت و دیکتاتوری رادر جامعه رواج میدهد واز هر نفر در اجتماع یک مستبد کوچکی میسازد بر علیه دیگری .پدر رفتار دیکتاتور مابانه ای

اگر به تحولات فوق، از یک دور نمای جهانی نگاه کنیم، تشخیص این واقعیت مشکل نخواهد بود که، دنیا در حال تجربه کردن یک زلزله ژئوپولیتیک است. این وضعیت با عملیان عفرین سرعت گرفت. سیستم آتلانتیک قدیمی با رهبری آمریکا در حال فروپاشیدن است، زیرا توازن قدرت در جهان تغییر کرده و یک جهان چند قطبی در حال شکل گیری است. آمریکا، نیروها یی را که تا دیروز در چهارچوب استراتژی منطقه ای خود پرورش داده، تعلیم داده، سازمان دهی و مسلح کرده و آنها را در چارچوب طرح های خود به میدان جنگ توسعه طلبانه خود فرستاده، دیگ

درباره‌ی استدلالی که می‌گوید تمام مشکلاتی که امروزه دموکراسی‌های لیبرالی غربی با آن مواجه‌اند «دموکراسی‌سازی بیش از اندازه» است، چه می‌توان گفت؟ این استدلال نیز به اندازه‌ی استدلال قبلی نادرست است. نارضایتی از دموکراسی لیبرالی در اروپا و آمریکا و تمایل به رأی دادن به احزاب پوپولیست، نتیجه‌ی دموکراسیِ بیش از اندازه نیست بلکه پیامد کمتر از اندازه بودن آن است: از نظر مردم، نخبگان و نهادهای دموکراتیک از آن‌ها بی‌اطلاع‌‌اند و نسبت به نیازهایشان بی‌توجه‌.

مهستان های خودمدیریت لائیک دمکراتیک اگر در بدنه جنبش همگانی ایجاد شوند، نهادهائی هستند که می توانند مبارزات مردم را در سطوح محلات، ادارات، کارخانجات، شهری و سراسری (در سطوح جنبش مدنی و جنبش ساختارشکنانه خیابانی) را خودمدیریتانه هدایت کنند و نیز دمکراسی، فرهنگ سکولار و آموزه های کشورداری لائیک را در جامعه نهادینه سازند.

رفراندوم –همه پرسی- اعلام اراده بی واسطه و مستقیم مردم در یک امر مشخص و از پیش تعیین شده می باشد. از آنجا که نتیجه رفراندم متضمن آشکار شدن بی واسطه قصد شرکت کنندگان در همه پرسی است، از لحاظ نظری بهترین ابزار دمکراسی است. اما این بهترین ابزار می تواند بدترین تصویر از دمکراسی را نیز در پی داشته باشد.

فاجعه و گند فرهنگ، سیاست و اقتصاد ولایتمداری زمانی بیشتر هویدا و رسواتر می شود که ما نتایج 40 ساله اسلام سیاسی آنرا در مقایسه با کره جنوبی قراردهیم؛

نه حکومت قادر است بر جا بماند و نه طرحی که چند تا ساواکی ایرانی و اسرائیلی و آمریکایی بریزند، قادر به تغییر مسیر حرکت خواهد بود. نکتۀ اصلی این است که انقلاب بعدی شبیه انقلاب قبلی نخواهد بود و شکلش را مبارزان معین خواهند کرد، نه مقلدان. شکل از الان معلوم نیست ولی تابع انتخاب کسی هم نیست. طی این سالها، همه آنقدر از تکرار تاریخ سخن گفته اند که فراموش کرده اند تاریخ در درجۀ اول نوآور است. حاصل نوآوریش هم از آن ما خواهد بود.