● تریبون آزاد

روحانی در ارائه بودجه به مجلس همان سخنان همیشگی و کلیشه ای خود را به زبان آورد که گویا این بودجه فقر زدا، اشتغال زا و عدالت محور است، ولی ارقام لایحه بودجه چیز دیگری را نشان می دهد...

روز هفتم دی ماه سال جاری، آغاز تظاهرات مشهد در خیزش 96 بود

عملیات شاخه زیتون، نه جنگ بین ترک - کرد، و نه جنگ بین ترکیه علیه کردها ست. چیزی که ماشین جنگ روانی - تبلیغاتی غرب از ابتدا روی آن سرمایه گذاری کرده است. عملیات شاخه زیتون، پاکسازی "پیاده نظام آمریکا" در منطقه است. .... "الکساندر دوگین" تحلیل گر روس، و رهبر جنبش "اوروآسیا" در تحلیل خود از عملیات شاخه زیتون می گوید: " عملیات عفرین (شاخه زیتون) نباید عملیاتی علیه کرد ها تلقی گردد. ما این عملیات را علیه آمریکا، علیه هژمونی آمریکا تلقی می کنیم".

با پیدایش خیزش"7 دی" و اعلام استقلال آشکار منافع و اهداف اجتماعی طبقاتی آن از تجربه های پیشین و بویژه از رفرمیست های کلاهبردار سبز مذهبی 88 دیدیم که دوباره ککِ تب و لرز، به تنبان مشتی جریان مردم ترس، فرصتجوی و بورژوازی راست و مدافعان میانی و لابی مردم گریز آنها انداخت.

در مورد شاهزاده رضا پهلوی

حزب نوین قرن بیست و یکم، باید ویژگیهای امروزین را داشته و بر پایه های آینده نگری علمی منطقی آخرین دستاوردهای بشری فورمولبندی گردیده باشد. اینده متعلق به جوانان و نسل های بعدی میباشد. لذا، شناخت اینکه تحولات علمی دنیای نوین دیجیتالی و جهانی شدن مناسبات و ارتباطات انسانی چه دریچه های جدید و ارزش های نوینی را برای نسل های بعدی میگشاید، از پایه های کلیدی راهبردی آینده این حزب را تشکیل میدهند.

ترامپ، در بدو ورود به کاخ سفید و تحویل گرفتن کلید اتمی، از تیمسار ها خواسته بود برایش توضیح بدهند چرا نمیتوان از سلاح اتمی استفاده کرد. تصور میکنم که برای دوبله کردن سؤالش به فارسی باید عبارت را بدین گونه نوشت که «میخوام بدونم چرا نمیشه» و البته آنرا با صدای بیک ایمانوردی در ذهن خود مرور کرد، به علاوۀ این پسزمینۀ بازاری که اینهمه پول میدیم که چی؟ چه جوری میشه خرجشو درآورد؟

از لابلاى پُستهاى من و پَستى هاى ذهن بيمار طرفداران ايرانشهرى با مخلفات دينى و باستانگرايى:

در ارتباط با نقش شاهزاده رضا پهلوی در وضعيت کنونی، و با توجه به آنچه در اين مورد نوشته ای، بگذار به اصل مشکل، يا راه حلِ، توئی بپردازم که اخيراً به اين نتيجه رسيده ای که مجاهدين و احزاب منطقه ای، حتی اگر همکاری با آنها ممکن باشد، به درد سکولار دموکرات ها نمی خورند و، در عين حال، سکولار دموکرات ها نيز - با وجود جنبش و کنگره و حزب و مهستانی که براه انداخته اند - «مالی» نيستند که بتوانند کاری کنند و، در نتيجه، تنها می ماند ستارهء درخشان سپهر سياسی ما، يعنی شاهزاده رضا پهلوی،

همانطور که پاپ فرانسیس در سخنرانی خود در واتیکان در سال 2013 به درستی اشاره کرد: "ما بت های جدیدی ساخته ایم. پرستش گوساله سامری باستان تصویری نو و بی رحمانه یافته، پول پرستی و دیکتاتوریِ اقتصادی بی چهره و فاقد اهداف واقعا انسانی." وی ادامه داد: "امروز همه چیز مبتنی بر قابلیت رقابت و قانون جنگل شده است، که همواره قویتر ضعیف تر را می بلعد. نتیجه این شرایط این شده که توده های مردم احساس طردشدن و به حاشیه رانده شدن می کنند: بدون کار، بدون هیچ چشم اندازی، بدون راه برون رفتی".

آیا با همین حکومت دیکتاتوری، یعنی مجموعه ی حکومت و دولت با همین وزارت کشور و نیروی انتظامی و اطلاعات و سپاه و اطلاعات سپاه و بسیج و در غیاب آزادی احزاب و سازمان ها و گروه ها و نبود آزادی بیان حتی در حد اندک، می شود می شود رفراندوم برگزار نمود؟!!
پس از جمهوری اسلامی باید دولتی موقت تشکیل و در زمانی بس کوتاه انتخابات مجلس مؤسسان برگزار شود و این مجلس نوع حکومت جمهوری و قانون اساسی نوین کشور را به رفراندوم عموم خواهد گذاشت

لطفا بگویید دلیل انتشار مکرر یادداشتهای جناب محمود دلخواسته و محمد جعفری در آن سایت چیست؟
نسبت قاسم درانی مدیر سلفی-اخوانی آن شبه رسانه و سردبیر آشکارا سلطنت طلب آن که دوز بالای سلطنت طلبی اش در سالهای گذشته موجب شد حتی از صدای امریکا نیز اخراج شود ؛ با محمد جعفری و دفترتان چیست؟
آیا شما درباره منابع مالی این شبه رسانه تحقیق کرده اید؟
آیا فایل صوتی "جاسوس چندجانبه" با افسر موساد را شنیده اید که در آن صراحتا و آشکارا بیان و مدیرمسئول و سردبیرش را متعلق به خود معرفی میکند و درخواست کمک

با گذشت 39 سال از انقلاب اسلامی که در سال 1357 خورشیدی با شرکت اکثریت مردم ایران رخ داد و بی درنگ مورد حمایت جامعه بین المللی قرار گرفت، این پرسش که آیا آن انقلاب برای ایران ضرورت داشت یا نه، همچنان پرسشی مناقشه بر انگیز باقی مانده است. بطوری که جامعه امروز ایران- جریان های سیاسی و شهروندان ناوابسته به جریان های سیاسی- فرای تنوع عقاید سیاسی به دو گروهبندی تقسیم شده اند: 1- جبهه مدافعان انقلاب بهمن و 2- جبهه مخالفان آن انقلاب.

تصویر "دختر خیابان انقلاب" و گسترش دامنه این کنش که برخی زنان سالخورده و مردان جوان در شهرها و محلات گوناگون را نیز دربرگرفت، آنهم در آستانه سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، نمادی از "انقلابی زنانه" در چالش اقتدار دینی است که در کانون آن خواست لغو حجاب اجباری نقش بسته است. تهدیدات و واکنش تند برخی از اصول گرایان و دوپاره شدن اصلاح طلبان دینی دربرخورد با آن، بیش از هرچیز نشانه نگرانی نظام از پیامد تداوم و رشد این حرکت است.

«روشنفکری ایران چرا غرب را بد فهمیده است؟» و به قول خودش:« این نگاهِ شکسته از کجا می‌آید؟» او نتیجه می‌گیرد که این بدفهمی و نگاهِ شکسته نتیجه‌اش وضعیتِ بینابینی است که او آن را به اسکیزوفرنی تعبیر می‌کند. چنین وضعیتی برای هیچ جامعه‌ای مطلوب نیست اما در عین حال ممکن است از آن آثار هنری درخشانی هم بیرون بیاید. بیشترین کسانی که در این مسیر مورد انتقاد شایگان قرار می‌گیرند، روشنفکران چپ‌گرای دوره پهلوی هستند که بیش از همه دچار این اسکیزوفرنی بودند.

معلوم نیست کسانی که با قاطعیت از بی اساس بودن خطر سوریه ای شدن ایران و توهم دانستن چنین امکانی می گویند، این اطمینان و قاطعیت خود را از کجا و بر چه اساس و پایه ای بدست آورده اند. چنین اطمینانی آن هم در امر سیاست که دهها و گاه صدها عوامل مختلف می تواند بر یک اتفاق تاثیرگذار باشد، اصولا نادرست است.

هم خوان نبودن با پیشرفت‌های جهانی و بازنگری در اندیشه و باورها. شماری فکر می‌کنند که اگر آن‌ها از باورهایِ ایدئولوژیک پیشین خود دست بردارند (به ویژه در سازمان هایِ چپ)، کاخ رویاهایشان فرو ریخته و کوشش‌های گذشته اشان بباد رفته است و آن وقت "رفقا چه می‌گویند!؟ آنان به پیرامون خود چنان می‌نگرند که گویی جهان به همآن گونه است که پنجاه، شصت سال پیش بود.

در ماه اكتبر 1994 از طريق دفتر صليب سرخ جهاني مدارك پدرم جهت خروج از شوروي و سفر به اتريش را دريافت كرديم و در راه بازگشت به منزل در اتوبوس بوديم كه از او سئوال كردم:

ملی گرایی ایرانی بر خلاف ناسیونالیسم اروپاپی مذهب را از سیاست جدا می دانست. با اینکه در بخش پیرامونی نهضت ملی، احزب اسلامى نیز وجود داشته اند، اما اسلام سیاسی در مقایسه با احزاب ملى، سوسیال دموکرات ها و سوسیالیست ها؛ مانند حزب ایران که یک حزب سوسیال دموکرات است، حزب ملت ایران که یک حزب با تمایلات ناسیونالیستی به شمار می رود، جامعه سوسیالیست ها اعتقاد به سوسیالیسم داشت، رقمی نبودند. حتی در احزاب کمونیستی ایران نیز علاوه بر اعتقاد به انترناسیونالیسم، طرفداری از ملی گرائی ایرانی به چشم می خورد.

یکی از مخالفتهای اصلی مردم در 39 سال گذشته در ایران اختناق و رژیم امنیتی در کشور است

به ۲۲ بهمن، روزی که حکومت آنرا سالگرد انقلاب شکوه‌مند اسلامی می‌نامد، نزدیک می‌شویم و بار دیگر گفتگو پیرامون آنچه در بهمن ۵۷ اتفاق افتاد، اوج تازه‌ای گرفته است. گرچه تا امروز ده‌ها هزار ساعت صرف نوشتن و گفتن پیرامون این حادثه بزرگ شده است، اما گویا که این قافله را سر باز ایستادن نیست.

برایم جالب بود که شاهزاده رضا پهلوی می‌کوشید از جایگاهِ ناظر و ناقدی بیرونی و بیگانه به دوران پادشاهی پدرش بنگرد و آن را سنجش‌داوری کند: «پدرم باید به قانون اساسی مشروطه پایبند می‌ماند و سلطنت می‌کرد، نه حکومت... همان‌طور که شاه در شطرنج مهم‌ترین مهره است که همه مهره‌های دیگر سپر بلای آن می‌شوند تا بازی را نبازند، پدر من را که پادشاه مملکت بود، مدیر اجرایی و سیاست‌گذار اصلی دولت می‌شناختند و در نتیجه، مهم‌ترین عنصر نظام، به آسیب‌پذیرترین عنصرش بدل شد.»

دائم خطا های خود را میشمریم و در عوض به خود دلخوشی میدهیم که تجربه اندوختیم، یاد گرفتیم، حساب دستمان آمد و... با اینهمه، بعد از چندین سال، به محض اینکه دوباره در موقعیتی انقلابی قرار گرفتیم، با سرعت عجیبی شروع کردیم به تکرار همان خطا هایی که طی سالهای ۵۶ و ۵۷ از ما سر زده بود.

چرنديات و تحريفات پانفارسيسم عليه مليت هااينبار با سريال سازى استارت زده شده است.

«مشکلات عینی و بیرونی» که در خارج از ذهن ما در جامعه قرار دارند، وقتی راه حل نسبی پیدا میکنند که « همه در کشف کلید آنها» "هم اندیشی" کنند.
قفلها، کاری به « احساسات و خیالات و افکار فردی ما» ندارند. آنها «کلید نسبی» خود را از « تفکر جمعی» ما طلب میکنند.
سیاستمدار و نویسنده کارتولیدی خود را که سیاست و اثر است، در بازار جامعه، مردم، عرضه میکند؛ آنها باید خریدار باشند. و وقتی خریداراند که کالا را کلید قفل خود یابند. وگرنه تبادل کالا بین خود روشنفکران مشکلی از مشکلات جامعه را حل نمیکند...

۱۱ آبان ۱۳۵۶؛ پنجاه و هشت نفر از فرهنگ ورزان ایران که شماری از آنها اکنون سر بر خاک نهاده‌اند، بیانیه مهمی را دسته جمعی انتشار دادند. بیانیه مزبور را از جمله افراد زیر امضا کرده‌اند: فریدون آدمیت- علی‌اکبر اکبری- مهندس مهدی بازرگان- ناصر پاکدامن- باقر پرهام- دکتر نورعلی تابنده-علی‌اصغر حاج‌سیدجوادی- سیمین دانشور- غلامحسین ساعدی- دکتر کریم سنجابی- محمد قاضی- هوشنگ کشاورز- عبدالکریم لاهیجی- هدایت‌الله متین دفتری- - نعمت میرزازاده- هما ناطق- منوچهر هزارخانی و ۴۱ نفر دیگر

در رژیم لاییک حکومت از دین مستقل است؛ اما سکولاریسم الزامأ استقلال قدرت سیاسی از دین نیست....سکولاریسم مفهومی گنگ و کشدار است که به‌معانی بسیار متفاوت به‌کار‌رفته و می‌‌رود.... در نظام لاییک، حکومت حق هیچگونه دخالتی در زندگی دینی مردم را ندارد؛ هم ادیان آزادند، و هم شهروندان در انتخاب دین خود آزادی کامل دارند

با جای گزینی« حق آموزش زبان مادری» به جای « حق تحصیل به زبان مادری» میتوان فاتحه کل منشور را خواند. این دیدگاهی ست « شونیستی». البته قابل فهم است. چنین اندیشه ای سابقه تاریخی دارد.
نتیجه ی ملاحظات نشان میدهد در" وحدت چپ "مورد بحث، « از یک سو دیدگاه شونیستی، و از سوی دیگر دیدگاه اصلاح طلبی»، رگه های خود را بخوبی نشان میدهند. اما خود منشور در کل کار مثبتی ست...

در اعتراضات دی ماه اخیر جریان ری استارت بوسیله "محمد حسینی" سعی در تحریک معترضان به گسترش خشونت و به آتش کشیدن اموال عمومی داشت. اما موضع علنی و شفاف آقای بنی صدر در بیست و نهم دی ماه اخیر در گفتگو با "رادیو عصر جدید" مبنی بر تقبیح چنین خشونت ها و تأکید بر مبارزه بر مبنای استقلال و خشونت زدایی بود. بخشی از سخنان آقای بنی صدر را در این باب تقدیم مینمایم

در این مطلب کوتاه میخواهم تنها به چند مورد در باب قسمت اول صحبت آقای روحانی اشاره کنم که، نه آقای روحانی به عنوان فرد دوم حتی مسئولین پایین رتبه نیز در این قریب به چهل سال صدای مردم را نشنیده اند.

علیرغم اینکه نوشته مطرح میکند، تبریز از نظر جمعیتی از دومین شهر کشور، به پنجمین شهر ایران نزول کرده باشد، باز هم از نظر انسجام، یک دستی، رادیکالیسم و تحول گرائی؛ موتور محرک هر تغییر و تحولی در کشور میباشد. تهران نشینان، کرج نشینان و ایرانیان مقیم خارج همه یک چشمشان به تبریز است. آنها میدانند هیچ جنبشی بدون حضور تبریز، تکمیل نمیگردد. تبریز همچنان آتش زیر خاکستر میباشد. فقط کافیست تا خاکستر آن را به کناری زد تا سوزش داغی گرمای آتش درون آن را مشاهده کرد.

اولیا چلبی: اهالی شهر نخجوان به زبان دهقانی، دری، فارسی و پارسی، غازی و زبان پهلوی سخن می گویند...اولیا چلبی در دو صفحه نمونه‌های واژگان و شعر فارسی را که در نخجوان از مردم شنیده و یا خوانده، ذکر می‌کند و در ضمن به نقل از مورخ عثمانی، کمال پاشازاده، فهرستی از واژگان فارسی و ترجمه ترکی آن می‌دهد

آغاز حضور ایرانیان در اینترنت به اوائل سالهای 1990 بر می گردد که ابتدا در گروهی خبری که مختص ایرانیان نبود فعال بودند و بعد هم در گروهی موسوم به اس سی آی

جامعه ایران با چرخش تاریخی روبرو شده است؟ جنبش اخیر در نوع خود در تاریخ ایران بی مانند است زیرا بنظر می آید محتوای سیاسی و نوع انتخاب شعارهایش اعلام آشکار گسست در روند ازخودبیگانگی ایرانیان نسبت به اسلام است. این روند گسست در میدان بازیگری فعالان و کنشگران و نخبگان بیشتر احساس می شود و لایه های متوسط نیز با آن همسوئی نشان می دهند.

هیچکس نمی خواهد و نمی تواند جنایاتی را که شماها مرتکب شده اید تکرار کند. میخواهیم همه ستمگری ها پایان یابند هم برای شما ها و هم برای مردم. مردم جامعه میخواهند هم خود از فاشیسم رها شوند و هم شما را از چنگ آن رها کنند. میخواهند هم خود سعادت واقعی داشته باشند و هم شماها. به قلب بخشنده وبزرگ مردم ستمدیده خود اعتماد کنید. رهایی همه جامعه ، از جهنمی که شماها درست کرده اید در این است..