● تریبون آزاد

هدف این نوشتار: گفتگو و رسیدن به راه حلی منطقی و بدور از هیجان و شعار است.یکی دیگر از مشکلات امروز ما اینست که در این هرج و مرج فکری آنهاییکه خواستار حاکمیتی فدرال هستند جز شعار حکومت فدرال هیچ مُدلی را که با ساختار جامعه ایرانِ امروز همخوانی داشته باشد را ارائه نکرده اند. از سوئی دیگر نیز نام بردن از حکومت غیر متمرکز و فدرال گونه پُشت گروهی را می لرزاند؛ آیا راه دیگری جز این وجود دارد که برای رسیدن به توافقی عقلانی و منطقی به بررسی و بحث و تبادل افکار نشست؟

در این میان برخی تحلیل گران وابسته ی حکومتی نیز، در یک توهم هدفمند، در بیان و تشریح دستاوردهای احتمالی تهران در طول برگزاری این اجلاس، اینگونه وانمود می کنند که رژیم اسلامی می تواند در کنار به اصطلاح تبیین مواضع خود برای دیگر کشورها، موفق به ایجاد ائتلاف های دو یا چند جانبه و یا حتی منطقه ای شود. البته بسیاری از این مفسرینمنسوب به خامنه ای، امیدوارند پیش بینی آنها درست از آب درآمده و ایران بتواند به مهمترین هدف خود یعنی ایجاد همگرایی میان اکثریت این کشورها پیرامون بحران سوریه دست یابد...

زخمهای حاصل از بسته شدن سفارت ایران در کانادا بهانه ای شده که رسانه های دولتی ایران بیش از پیش ماموریت سازمانی خویش را جدی گرفته و اینبار دستپاچه و متقلبانه به لجن پراکنی بر علیه اپوزسیون رژیم پرداخته و در این راه از هیچ دسیسه ای کوتاهی نمی کنند.
در همین رابطه باشگاه خبرنگاران جوان دست به ابتکار جدید و دسیسه ای جالب زده که در سایت رسمی آقای احمد باطبی توضیح کاملی از این ماجرا داده شده است

واشنگتن برای پلورالیسم در سوریه تلاش می‌کند. ماه گذشته، معاون وزیر امور خارجه آمریکا در استانبول، تأکید کرد که «اپوزیسیون سوریه باید شامل همه باشد و صدای همه‌ی گروه‌ها در سوریه را بازتاب بدهد ... و این شامل کردها هم می‌شود.» و کلینتون پس از دیدار با همتای ترک خود، احمد داوتوگلو، تأکید کرد که دولت آینده در سوریه «باید از حقوق همه‌ی سوری‌ها صرف نظر از مذهب، جنس و تعلقات اتنیکی حمایت کند.»

تظاهرات اعتراضی گسترده ی مسلمان ها علیه دولت آمریکا طی یک هفته گذشته- که به کشته شدن حداقل ۱۳ شهروند کشورهای عربی و غربی و زخمی شدن صدها تن منجر شد- دوباره نگاه ها را به مسأله ای پیچیده و زخمی دردناک معطوف کرد.

مبارزات بهار عربی تمام نشده و دولت های بر سر کار آمده از قیام های آن بهار تنها در عمل است که باید ثابت کنند، با دیکتاتورهای پیشین فرق می کنند و مبارزات مردم بیهوده نبوده است؛ با اجازه دادن به برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز، گوش دادن به مخالفان و منتقدان و مسئولانه پذیرفتن و اصلاح مداوم حرکت دولت و حاکمیت.

جامعه ما درتب و تاب بحران گذار به دوران پس از جمهوری اسلامی است. از همین رو آکتورها و جریانات گوناگونی بعضا با سودای ساختن بدیل و بدست گرفتن سکان جنبش ضداستبدادی-مطالباتی، و تبدیل "گفتمان" خود به گفتمان فرادست، و بعضا تأثیرگذاری بر روند رویدادها یکی پس از دیگری وارد صحنه می شوند تا شانس خود را در این بازار مکاره بیازمایند.

چندی است احتمال حمله اسرائیل به تاسیسات نظامی ایران در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفته و اگر چه این اولین باری نیست که تهدیداتی از این دست، از سوی محافل نظامی و سیاسی تل آویو مطرح می شود ولی شواهد و قراین حکایت از آن دارد که خط و نشان کشیدن های اخیر تفاوتهایی در میزان جدیّت آن با موارد پیشین دارد.

انتشار فیلمی توهین آمیز به پیامبر اسلام در فضای مجازی، اعتراضاتی را در سطح کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بویژه کشورهای تازه رسته از دیکتاتوری های پیر به همراه داشت که باعث طرح مجدد این پرسش بی پاسخ گردید که جنبش های موسوم به "بهار عربی" چه بودند و چه می خواستند. البته دراین که دلایلی برای اعتراض به اقدام موهن سازندگان فیلم "معصومیت مسلمانان" وجود دارد تردیدی نیست؛ آنچه محل سوال است میزان، نوع و تناسب این اعتراض است که از سطح متعارف و مقبول عرف و قوانین بین الملل فراتر رفته است.

جامعه‌ از هم گسسته‌، پراکنده‌، ناهمگون، بی اعتماد و بیگانه‌‌ از هم ایران، در روزهای اخیر برگ دیگری از این تاریخ را به‌ نمایش گذاشت. یک بخش از دو بخش حزب دمکرات کردستان ایران و یک بخش از چهار بخش سازمان زحمتکشان کردستان ایران(کومله‌)، با دور زدن بخش های دیگر این دو جریان، احزاب، فعالین سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داخل و خارج کردستان، توافقنامه‌ای را مبنی بر همکاری با همدیگرامضاء کردند، کە در شرایط عادی می بایست بە آنان تبریک گفت.اما ...

به اعتقاد من باید به روش ها انتقاد کرد نه به اتحادها..امیدوارم بتوانیم با شفافیت کامل کمیته ایی به وجود اوریم که در برگیرنده همه گروها و نظرات باشد. و بتوانند در انجا یک راهکار اساسی برای نجات ایران ارائه دهند.

آلينوش طريان در سال 1299 در خانواده ارمني در تهران متولد شد . وي در خرداد سال 1326 با درجه ليسانس فيزيك از دانشكده علوم دانشگاه تهران فارغ‌التحصيل و در مهرماه همان سال به سمت كارمند آزمايشگاه فيزيك دانشكده علوم استخدام شد و يكسال بعد به عنوان متصدي عمليات آزمايشگاهي در دانشكده علوم منصوب شد

در تاریخ 31.05.1391 برابر با 21.08.2012 حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران توافقنامه مشترکی را منتشر نمودند. این توافقنامه "توافق بر سر مجموعه ای از نقاط مشترک ... و پلاتفورم مشترک به عنوان اصلی‏ ترین دستور کار سیاسی در برابر تغییر و تحولات سیاسی معاصر، و... نوعی هم‏پیمانی میان این دو جریان سیاسی است که مبنای کار مشترک هر دو حزب در زمینه‏ های سیاسی، دیپلماتیک، تبلیغاتی، رسانه‏ ای و ... را تدوین می‏کند."

آنچه همايون می‌جويد فراهم آوردن زمينه‌ای است برای دستيابی به همرايی بر اصول تا همکاری هم بتواند بر مبنای همان اصول انجام گيرد. چنين رهيافتی که از آرمانِ پويش والايی سرچشمه می‌گيرد، از چارچوب فرهنگ سياسی مسلط که همکاری را تنها با دوستان می‌خواهد درمی‌گذرد. اين‌همه پيش همايون ادا نيست، گوهر اخلاقی انديشه و کنش اوست. ايستادگی بر اصول او را بر آن می‌دارد که نه از چالش کردن دوستان واهمه‌ای داشته باشد و نه از سخن گفتن «به صراحت تيغه کارد» ابايی

در ایزوله کردن آگاهی همه آن کسانی که در این 34 سال رأس قدرت اجرایی و اطلاعاتی بوده اند،سهیم وشریک هستند،بنابراین زیاد دوست ندارند که کس وکسانی پرده هارا کنار بزند و افراد رابی نقاب نشان دهد.بنابراین با تمام قوا در یک ساخت وپاخت نانوشته شده به بایکوت آنها پرداخته و با توسل به همان رسانه هایی که دراختیاردارند،باشیوه های مشابه و قطار کلمات و جملات کلیشه ای مثل توهم و تئوری توطئه و مانندآن سعی می کنند اذهان رامنحرف ومشوش و مخالف را از دور رقابت(حداقل)محترمانه و درکمال آزادی و...

آفتاب رنگ زر میپاشد. باد هرزه گرد درکوه و دشت می پیچید . و در دور دستها درختان بلند خم و راست میشوند.
دست و روی یه گلها وعلفها میسایم . از شبنمها خیس میشوم. بیشه روشن و شفاف است. به قدری روشن که پشت آن خانه های روستایی را می بینم. و "مادر- کودکی" را که از پشت دار قالی چشم در چشمم دوخته است. با گلی برگیسوان بافته. و انبوهی آب درگودی دستانش. که با دلواپسی در آب چشمه ، در خوشه های انگور، در ماهیان رود و پرندگان دریاچه نگاهم میکند. به هنگامیکه سر برمیگردانم. سایه های تو.

آلترناتیوسازان سال ۵۷ و مدعیان دروغین سکولاریسم، بار دیگر در پی نسخه پیچی برای ایران و ایرانی برآمده اند و پا را از این هم فراتر گذاشته و به بانیان فراخوان برای تشکیل شورای ملی ایران ، تهمت همکاری با حکومت جمهوری اسلامی می زنند که این مهم در کنار نوشته هموطنی از ایران باعث شد سکوت خود را بشکنم و برای دفاع از عملکرد خود و دیگر همکارانم که آقای نوری علا و همفکرانش ،مغرضانه بر آن تاختند ، یاد آور موضوع زیر برای هموطنان فهیم و هوشیار باشم :

بر اساس داده‌های گزارش می‌توان نتیجه گرفت که ضربات سال 1365 بر تشکیلات سازمان اکثریت، به دلیل مشکلات و ضعف‌های امنیتی در تشکیلات و وضعیت و اطلاعات رژیم، غیرقابل اجتناب بوده است ولی این سوال پیش می‌آید که آیا واقعا نمی‌شد دامنه ضربات را کاهش داد؟

پس از انتشار بيانيه‌ای که‌ به‌ قلم آقای بابک اميرخسروی و امضای تنی چند از کنشگران ايرانی انتشار يافت، شاهد واکنش تقابل‌آميز شديد و قاطعانه‌ی فعالين کردستان نسبت به‌ آن بوديم؛ چند صد نفر، يعنی چند برابر تعداد امضاکنندگان "بيانيه"ی آقای اميرخسروی، طی بيانيه‌های متقابلی موضعگيری تحريفانه‌ و خصمانه‌ی "بيانيه‌" را محکوم کردند. اين "بيانيه‌" حتی عده‌ای را به‌ اين استنتاج رساند که‌ ماندن کردستان در چهارچوب ايران ديگر بلاموضوع است؛ اين کنشگران گفتند...

فقط دیکته نا نوشته غلط ندارد.نویسندگان منشور نیز ادعا نکرده اند که این نوشته کامل وجامع است.اگر به راستی دل در گروی آزادی ایران دارید به میدان آیید و اگر غلطی در این دیکته است ؛ اصلاحش کنید نه اینکه از اساس آنرا پاره کنید.

کشور ما همچون بسیاری دیگر در سطح جهان مشکل عدم درک و شناخت درست از علایق ملی را داشته و دارد، ما لازم است بمرور خود را با ضرورت های زندگی رنگین امروزی در تنوع سلایق ملی و مذهبی انطباق داده و بهتر آنکه از بدبینی تاکنونی نسبت به حق تعین سرنوشت ملت ها نترسیم.

همه از آزادی و دمکراسی صحبت می کنند اما آيا همه در عمل به قواعد و اصول دمکراسی پایبند هستند؟ با مطالعه بيانيه "حفظ استقلال و تمامیّت ارضی ایران، سرآغاز هر کارپایۀ سیاسی است!" که اخيرا و در عکس العمل به توافقنامه دو حزب سياسی کرد، نگاشته شده، جای ترديد نيست که پاسخ، به گونه ای قاطع، منفی است.

در سه سال گذشته بارها با پرسشی از سوی هموطنان مواجه بوده ام که ‪"‬ آیا این احتمال وجود ندارد که سپاه پاسداران با یک کودتا، اختیار کشور را به دست بگیرد؟‪"‬ و پاسخ من به این پرسش همواره یک جمله بوده است: ‪"‬به نظر من ، کودتایی که نگران آن هستید مدتها پیش به وقوع پیوسته است‪".‬ دو روز قبل که در سایت های خبری وابسته به حکومت ، اظهارات سردار ‪"‬یدالله جوانی مشاور عالی نماینده رهبر در سپاه‪"‬ را خواندم با خود این پرسش را مطرح کردم که...

باید بپذیریم درست است ما در « جامعه جهانی زندگی می کنیم» اما همین جامعه جهانی برای نمونه اروپا وامریکا وارد خاک عراق و افغانستان شدند به زور نظامی هم با تمام قوای نظامی وارد این کشورها شدند اما « قصد تصاحب » حتی یک سانتی متر از خاک این 2 کشور را نداشتند و به مرور زمان نیروهایشان را از این کشورها فرا خواندند و خواهند خواند همین رفتار را هم در مقابل شهروندان تجزیه طلب کشورهایشان خواهند داشت اجازه نخواهند داد ذره ای ازخاکشان به هرعنوانی جدا شود و...

انتشار فیلمی آماتور در شبکه های اجتماعی که ظاهرا با حمایت مالی قبطیان مصری مقیم ینگه دنیا و حمایت تدارکاتی و معنوی گروهی از مسیحیان بنیادگرا و با مضمون توهین و تمسخر پیامبر اسلام، صورت گرفت، بار دیگر بهانه و دستاویز لازم را به دست تندروهای مذهبی در کشورهای مختلف داد تا ضمن اقدام به حمله به نمایندگی های سیاسی و کشتار کارکنان آن، بدعت شوم و رویه نامیمونی را که روح الله خمینی در تعرض به اماکن دیپلماتیک بنیان گذاشت، تکرار نمایند.

اپوزیسیون انحلال طلب حکومت مذهبی ایران خود را درگیر یک بازی سیاسی جدید میبیند که انگار جهت دروازه حریف را گم کرده است و آنگونه که یکی از بنیانگذاران گفتمان" سکولاریسم نو در ایران" آن را میبیند در روزهای گذشته گلهایی را به دروازه خودی زده است. با چنین بینشی ایشان باور دارند انحلال طلبان ابتکار عمل را بدست گرفته اند اما بازی سیاسی را تا کنون باخته اند.

بهمين ترتيب احساس ستم ملی برای کسانيکە هيچگاە در اين موقعيت قرار نگرفتە باشند کار چندان سادەای نيست. آنچە کە در چند روز اخير از سوی بخشی از نخبگان ايران در مورد مسئلە ستم ملی در ايران و يا بهتر است بگويم انکار ستم ملی نوشتەاند، هرچند عکس‌العملی در برابر اطلاعیە مشترک حزب دموکرات کردستان ايران و حزب کوملە است، ولی در واقع برخورد بە مسئلە بسيار مهمی است کە ميبايست بسيار پيش ازاين مشغلە فکری آنها ميبود. اين بيانیە خصلت نمای بينشی است کە عليرغم دانش و اطلاع نسبتا جامع امضاءکنندگان آن...

کشورهایی مثل تاجیکستان و ارمنستان با دنیای غرب و کشورهایی مثل آمریکا و اسرائیل رابطه خوبی دارند و با این وضعیت حکومت ایران به حمایت از آنها ادامه می دهد. از لحاظ مذهبی هم ایران در برابر کشتار مسلمانان چچن و اویغورها در چین و ترک های آذربایجان در قره باغ همیشه سکوت اختیار کرده و در این باره موضع متناقضی داشته، در بسیاری موارد هم طرف کشور فاعل را گرفته است.

هشدار به احزاب و فعالين منفرد آذربايجان، خوزستان، بلوچستان و ترکمن‌صحرا
نکند شما هم همان کفری را بکنيد که‌ احزاب کردستان کرده‌اند!
بر عليه‌ شما هم فتوای جهاد صادر می‌کنيم!

ما دست چوپان های دروغگو را سال ها است که خوانده ايم و در اپوزيسيون خارج کشور هم دارای سوابق هخائی و عقابی متعددی بوده ايم؛ شايد اين هم داستان خوشمزهء ديگری باشد.
اما جالب اين است که اين «نهاد تازه» دارای نيش و سيخ و نيشتر هم هست. از جمله ديدم که خواهر زادهء حجة الاسلام مهدی کروبی، که همچون حر رياحی در صبح عاشورا خواب نما شده و پس از دهه ها خدمت در وزارتخارجهء حکومت اسلامی، به مدد انفاس بچه های جنبش سبز، از آن حکومت بريده و به صف حسينيان کربلائی پيوسته است...

فیلمی با دو اپیزود

در حالی که پروپاگاندای رسانه های جمهوری اسلامی ایران مدام هر روزه از تلویزیون ، روزنامه ها ، سایتهای دولتی و غیره همواره تلاش دارد تا وانمود کند که بازسازی مناطق زلزله زده قاراداغ آزربایجان به خوبی در حال پیشرفت است اما حقایق چیزی غیر از آن را نشان میدهد .
در این نوشته سعی خواهیم کرد با توجه به اسناد موجود اختصاراً آنالیزی مهندسی و فنی از چگونگی پیشرفت کاری بازسازی مناطق زلزله زده داشته باشیم .

بیانیه ی سازمان های جبهه ملی ایران در اروپا درباره ی توافقنامه ی حزب دموکرات کردستان ایران و کومله ی کردستان ایران

مدت زیادی است این کلمه دموکراسی بدجوری منو کلافه کرده و شدیدا وجدان منو تحت تاثیر گذاشته,باعث شده نگذاره درست بخوابم و میترسم منو روانه بیمارستان و بد هم تیمارستان کنه,تا اینکه دیشب این دموکراسی باز به خواب من اومد بهش گفتم,!اول خودتو معرفی کن که از کدوم جهنم دره اومدی بعد بگو از من چی می خوای !وگرنه با چوب میزنم تو سرت چون اعصاب ندارم و اگر باز بخوای بیایی سراغم میکشمت تا نیست و نابود بشی ,تا من هم بتونم به کارهای روزمره خودم برسم .

در ایالات متحده آمریکا تصاویر حمله به سفارت آن کشور در قاهره و خبر قتل سفیر آمریکا در لیبی خاطرات بدِ مربوط به گروگان‌گیری در سفارت آمریکا در تهران را زنده می‌کند. آن رویداد، اغازِ پایان ریاست جمهوری جیمی کارتر بود. در حال حاضر نمی‌توان پیامدهای حمله به سفارت آمریکا در قاهره و طرابلس را پیش‌بینی کرد. لیکن نگاهی که ایالات متحده آمریکا با آن به نظاره سرنگونی حکومت‌ها در جهان عرب نشسته بود، تغییر خواهد کرد.