● تریبون آزاد

رفتار امثال مجتبی حلوائی که به دستورُ قضات هرزه و هار در هر وعده نماز با شلاق به جان خداناباوران می‌افتادند، درست آن روی سکه رفتار ساواک شاه است که توسط سرهنگ زمانی و پادوهایش در زندان قصر برای جلوگیری از خواندن نماز صبح، به زندانیان مسلمان شلاق می‌زدند.

در دیدگاهِ «ترجمه به سان تنها شکل اندیشیدن» ما با این «معضل و ساختار وسواسی» به شیوه نو و با درجات کمتر روبروییم ولی دقیقا همین هسته خیالی و وسواسی باعث می شود که خلاقیت نهایی این نسل و انجام کاری که به عهده یکایک آنها و یکایک ماست، صورت نگیرد و آن ایجاد و خلق «کمبود و کستراسیون» و تفاوت سازی در گفتمانها و ساختارها و رشد تمناهای نو، حالات نو و مدرن و ساختارهای مدرن است. یعنی درک و لمس «معنا و حقیقت نهفته در بحران فردی یا جمعی و در عرصه های مختلف» و ایجاد «خلاقیتهای مختلف و متفاوت» که...

اما با تمام این نکات ناروشن همنشینی این مجموعه با نیت انجام اقدامات مشترک و حضور وزین در تحولات سیاسی و دفاع از کارگران ایران, گامی بزرگ در تکامل چپ تشکیلاتی در خارج از کشور بحساب می آید. چپی که غالبا به بیماری کودکانه لجبازی و سخت سری دچار بوده و نتیجه این کسالت! جدائی بخش بزرگتر چپ از سازمانها و تشکلها بعنوان پدیده منفردین چپ بوده است. هم از اینرو هر گفتگوئی از اتحاد گسترده چپ و تشکیل آلترناتیو سوسیالیستی بدون دخالت بی واسطه این طیف ( فعالین چپ منفرد و بی تشکیلات ) در مناسباتی دمکراتیک با تش

سر بر آوردن قم در قرن بيستم به معنای رقابتی بزرگ برای نجف بود. خصلت شيعی فرهنگ روحانيت ابتدائاً‌ و مهم‌تر از همه جا در نجف يافت می‌شود. انقلاب اسلامی باعث شد که روحانيت در نهاد سياسی ايران مندرج شود. درست مانند زمان صفویه، روحانيون ايرانی در اين روزگار - دست‌کم اکثريتی از آنان - خادمان حکومت هستند و وابسته به درآمدی حکومتی و بر حسب توصيه‌های نظام زندگی می‌کنند. به این معنا، آن‌ها بسيار شبیه به روحانيت عصر صفوی هستند تا روحانیت خودمختار قم در دوره‌ پيش از انقلاب اسلامی.

برخلاف ذهنیت رایج، دستیابی ایران و همینطور سایر قدرت های مهم منطقه به تسلیحات هسته ای نه تنها رقابت های تسلیحاتی را تشدید نمی کند بلکه موجب کاهش هزینه های نظامی و افزایش ثبات در منطقه نیز خواهد شد. همانطور که پروفسور کنث والتز در مناظره مشهور خود با اسکات سیگان از مخالفان سرسخت گسترش تسلیحات هسته ای یادآوری کرده است: «کسانی که پیش بینی می کنند قدرت های هسته ای وارد رقابت های تسلیحاتی می شوند، در تشخیص تفاوت میان توانایی جنگی و توانایی بازدارنده جنگ ناموفق هستند...

اخیرا آقای اوباما نیز دچار همان اشتباه عمدی شده اند که شیوخ اماراتی مرتکب شدند و با سؤ استفاده از عدم مقبولیت داخلی‌ و ضعف سیاسی رژیم اسلامی حاکم بر ایران از رویکرد امارات درباره جزایر سه‌گانه ايراني حمایت کرده اند غافل از اینکه حق حاکمیت ملی‌، با دولتهای حاکم تعریف نمی‌شود و حاکمیت ملی‌ ایرانیان بر وجب به وجب خاک خود نه تغییر پذیر است نه تعطیل پذیر و نه تفویض پذیر.

« ...آفرينش فرهنگی هيچ قيد و شرطی بر نمی دارد...لازمه آفرينش فرهنگی آزادی نا محدود يا آزادی بی قيد و شرط انديشه و بيان است، هنرمند بايد آزاد باشد و بی هيچ قيد وشرطی بتواند اثرش را خلق کند...آزادی انديشه و بيان، بی قيد و شرط و مطلق باشد و هيچ محدوديتی بر آن تحميل نشود، هر گونه محدوديتی که در قانون برای آزادی بيان تعيين شود به وسيله ای برای سرکوب انديشه ها و آثار مخالف بدل می گردد و به همين سبب است که آزادی قلم بايد از دسترس حکومت ها بيرون باشد...» ( محمد جعفر پوينده)

مشکل امروز بحث اهانت یا اصولا تعریف اهانت و حدود آن نیست که پیروی این بحث را جز تشدید اختلافات , هموطنانی که با هم باید در برابر بانیان این بحث متحد شوند , نمی دانم .

در این میان است که ترکیه که خود درگیر مشگلات فراوان داخلی است وبا مساله ای عمیق بنام کردها و پ ک ک درگیر است ترکیه را محتاط نموده است و علی رغم هارت وپورتهای تبلیغاتی که خوراک داخلی برای رژیم اردغان است در حمله نظامی به سوریه بسیار محتاط عمل میکند چرا که رژیم سوریه هم از نظر سلاح بخوبی از طرف روسیه ورژیم ایران تغذیه شده است و دخالت نظامی ترکیه به یک فاجعه منطقه ای وحتی جهانی میتواند بیانجامد وحتی بعضی از ناظرین سیاسی هشدار برای جنگ جهانی دیگری میدهند.

آقای دکتر عباس میلانی که آگاهانه و مختارانه در زندان شاه به ستمگران لبیک گفت، و متن ۱۲ صفحه ای ستایش نامه ایشان از «سر دودمان پهلوی و قهرمانی های شاهنشاه آریامهر» در خاطره زندانیان سیاسی باقی است...

مهرداد درویش پور، جامعه شناس مقیم سوئد است. دکتر درویش پور در دانشگاه به تدریس جامعه شناسی مشغول است. او از نظریه‌پردازان و فعالان شکل بخشیدن به بدیل جمهوری‌خواهی و از پایه گذاران جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران است و به لحاظ سیاسی تمایلات سوسیال دموکراتیک دارد. درویش پور در حوزه‌های نظری و سیاسی از جمله در جنبش زنان، ضدنژادپرستی، صلح، دانشجویی و حقوق بشر فعال بوده است و تاکنون از وی مطالب متعددی در این زمینه‌ها به چاپ رسیده است.

در سایت ایران گلوبال هر نظری مطرح میشود. مثل شما ها یک بعدی عمل نمی کنند. حتی نظرات راسیستی و فاشیستی هم ، جهت اطلاع خوانندگان و نقد و بررسی آنها ، حذف نمیشوند. اشکال شما ها در تفکر و عملکرد یک بعد ی و استبدادی ست. شما ها حتی در همان زمینه - آذربایجان- نیز یک بعدی عمل میکنید. من با رفع تبعیضات همه جانبه و نیازهای مردم خود هیچ مشکلی ندارم و نوشته هایم به روشنی نشانگر آنست. اما با استبداد و ناسیونالیسم کور و انحصارگرایی و راحلهای خیالی و غیره که همه را به صورت واضح نوشته ام صدها مشکل دارم.

دلیل من برای زندان دانستن ساختار جمهوری اسلامی این است که کسانی که ایران را ترک کرده اند و همه ی آن ها که اگر امکانش را داشتند همین ثانیه جلای وطن می کردند، بخصوص جوانان، به نوعی فرار کرده اند. و یکی از مکان هایی که انسان از آن فرار می کند زندان است. باید به این حس همه گانی که موجب فرار پنج میلیون انسان، فراری که هر روز شتاب بیشتری می گیرد، توجه کرد و به این حس احترام گذاشت.

علیرغم فشار های بین المللی علیه دولت ایران شکنجه و خشونت کلاسیک و سفید توامان در بازداشت گاه های حکومت ایران بطور سیستماتیک جریان دارد. با توجه به اینکه شکنجه فیزیکی کاملا ملموس و قابل تشخیص و ردیابی است و می تواند مدت ها بعد از شکنجه آثار و نشانه های آن در بدن فرد زندانی باقی بماند.

عدم اتهام به همدیگر٬رعایت اخلاق سیاسی٬ارج به مفاخر و فعالین سیاسی –ملی مدنی ٬دیالوگ با تمامی جریانهای فکری جهت تبین حرکت و شناسایی درست آن به جامعه هدف و ناظر بسیار مفید خواهد بود.اینکه حقوق برابر٬عدم آسمیله کردن فکری و فرهنگی ترکان به آذری و فارس٬حقوق اولیه بشری همانند زبان مادری و کتابت به آن٬گسترش علوم نه تنها در ساحه علوم انسانی بلکه کلیه علوم نوین٬ایجاد گفتمان مثبت و بدون عدول از مبانی حرکت ملی با تمامی نحله های فکری میتواند موثر باشد

ساختار شبكه حكومتي اساساً فسادپرور ريخته شده است

کودکان خیابانی در ایران طیفی از کودکان 3 تا 18 سال را تشکیل می دهند. این کودکان اغلب از خانواده های پر جمعیت و کم درآمد هستند. اکثریت عمده این کودکان در خیابان ها کار می کنند؛ اما در خانه زندگی می کنند و درآمد آنها نقش بسیار مهمی در حفظ زندگی خانواده دارد. کودکان خیابانی اغلب یا بیسواد بوده و یا تحصیلات ابتدایی دارند و امکان راه یافتن آنها به مقاطع بالاتر تحصیلی با گذشت زمان کاهش میابد. کودکان خیابانی اصطلاحی است که برای توصیف کودکان کار و نیز کودکانی که در خیابان ها شب را به روز می رسانند...

از اين رو، به رسانه يادشده نامه ای نوشتم و چند و چون گفت و گو را جويا شدم. شگفت آور نبود که دريافتم:
- آن رسانه، تاکنون نامه ای از دبيرخانه آقای رضا پهلوی دريافت نکرده است و در هيچ يک از زيرنويس های آن گفت و گو در تارنمای رسانه، اشاره ای به نادرستی گفت و گو و يا ديدگاه دبيرخانه به چشم نمی خورد.

دو مورد استفاده از خشونت توسط احزاب اهوازی و دخالت کشورهای غربی در مساله اهواز بی معنی هستند. مساله خشونت سیاسی در اهواز تحمیلی می باشد. البته این بدلیل درست بودن استفاده خشونت برای مقاصد سیاسی نیست. که بنظر من قتل، قتل است. چه فارس و چه عرب. و من همواره مخالف استفاده خشونت بوده ام. اما اینجا می خواهیم ریشه یابی کنیم. نکته دوم این است که این تحلیل و در واقع اتهام که از سوی محافل امنیتی ایران مطرح می شود که تمام این جنبش حقوق طلبی موجود در اهواز ساخته و پرداخته کشورهای غربی است که...

چندی پیش در مقاله ایی تحت عنوان " هشدار: سهل انگاری خودمان را یکبار دیگر با جملاتی مانند انقلاب دزدیده شد، یا نمی‌دانستیم، و یا پیش بینی‌ نکرده بودیم، توجیه نکنیم"، احتمال بروز جنگ بین رژیم ایران و جهان غرب را پیش بینی‌ نمودم. از تاریخ چاپ مقاله فوق تا این لحظه (حدوداً هفت ماه)، متأسفانه بخش زیادی از بر آوردها و پیش بینیهای قید شده در مقاله فوق به واقعیت تبدیل شده اند و دامنه کشمکش بین رژیم ایران و جهان غرب ابعاد بمراتب گسترده تری را در بر گرفته است.

هفته نامه فوکوس که از رسانه های نسبتا معتبر آلمان محسوب می شود مصاحبه ای با رضا پهلوی منتشر میکند. مصاحبه به زبان آلمانی منتشر شده و احتمالا رضا پهلوی تصور نمیکرده که این مصاحبه بازتابی در فضای رسانه ای فارسی زبان داشته باشد و بنابراین هر چه دل تنگش خواسته بر زبان آورده آنچنانکه صراحتی که در این مصاحبه به چشم میخورد در کمتر مصاحبه ای از رضا پهلوی میتوان سراغ گرفت. اما از بد حادثه یک وبسایت فارسی زبان این مصاحبه را ترجمه کرده و این موضوع انعکاس قابل توجهی در فضای وب فارسی یافته است.

آن کسی که میلیونها انسان قرن بیست و یکمی را در ذهن خود داخل یک گونی بزرگ بریزد و رویش با ماژیک قرمز بنویسد "ترک تبار" یا "آریایی تبار"، اسمش چیست؟. اومانیست؟ یا اینکه راسیست؟ مدرن؟ یا قومگرا یا عشیره گرا یا طایفه و قبیله گرا؟. به امید آن که روزی سطح فکر تمام آحاد جامعه از این سطح نازل و عوام مسلک گذشته و تمرکز جامعه روشنفکری خارج نشین روی مسائل و مشکلات واقعی جامعه ایران قرار گیرد.

25 بهمن و اعتراضات بعدیِ سه شنبه ها در 1 و 10 اسفند 89 ــ تظاهرات اعتراضی سه شنبه ها که از طرف مخالفین اعلام شده بود ولی ادامه پیدا نکرد ــ در واقع پایان سلطه گرایش اصلاح طلبانه بر جنبش و در نهایت تاریخ جدائی و خداحافظی موسوی و کروبی با جنبش مردم و رفتن به حصر داوطلبانه احتمالی بود . در واقع تظاهرات رادیکال و ساختار شکنانه 25 بهمن و حوادث بعد از آن نشان داد که ؛ همراهی اولیه موسوی و کروبی و سایر اصلاح طلبان با جنبش اعتراضی مردم نه در حمایت و قبول مطالبات آزادیخواهانه مردم معترض...

بهتر است به جای «چه باید کرد؟» این سؤال را پیش کشید که «چه می‌‌توان کرد؟» در فضای یأس و انتظار کنونی ادعاهای رهبری مبارزات داخل کشور را به کناری بگذاریم و در محیط خودمان فعالیتی را سازمان دهیم که حد اکثر ایرانیان خارج کشور در آن سهیم شوند. این کار با انتخابات آزاد عملی است. نهادی بسازیم با وزنه و اعتبار سنگینی در سطح ملی و بین‌المللی و از طریق آن از مبارزات آزادی‌خواهانه داخل کشور پشتیبانی کنیم و به آنان کمک برسانیم.

به گمان من، حضور در انتخابات، کاری بی حاصل است که جز ایجاد امید کاذب در مردم و غافل کردن آنها از روش های مؤثر برای نجات کشور از وضعیت کنونی حاصلی نخواهد داشت و سود آن نیز به جیب کسانی می رود که به دنبال گرم کردن تنور انتخابات برای پاسخگویی به مخالفان خود در داخل و خارج از کشور هستند.

برخورد متعصبانه با مخالف باعث خوی وخلق خشونت آمیز میشود. تعصب نیز ریشه اش در مقدس کردن ومطلق کردن ها میباشد. حزب اللهی بسیجی در حمله به مخالف خود چه در زمان قدیم وچه در زمان اعتراضات مردمی در سه سال پیش بخشا از روحیه مزدوری و بخشا از روحیه تعصب بویژه در سالهای ابتدای پنجاه وهفت بود که با چماق به مخالف خود میپرید و هیچ حق و حقوقی برای مخالف خود قائل نبود.

یک اشتباه عمومی و مشترک میان ما ایرانیان، چه در روابط فردی یا جمعی و مباحث سیاسی، این است که در شرایط بحرانی یا می خواهیم بدرون خویش برویم و «خودمان و آرامشِ مان» را بیابیم، یا مرتب از «واقعیت و دیگری سخت و خشنی» سخن می گوییم که ما بر روی او عملا گویی هیچ تاثیری نداریم و زندگی ما را تعیین می کند، خواه این دیگری یک همسر یا یار خشن و سخت گیر باشد، یا زندگی بیرحم باشد، یا دیکتاتور خشن باشد. ازینرو میان ما ایرانیان براحتی راههای شفای دروغین و میل ناجی یافتن رشد می کند.

زمان سنگین ترین باری است که آدمی بدوش میکشد. آنرا نمیتوان درهم شکست. بزرگترین چالش بشرهمانا زندگی به رغم این بار طاقت فرساست. قلب آدمی لحظه لحظه های زمان را میشمارد و زمان همه چیز آدمی را می جود و می بلعد و چیزی باقی نمی گذارد.

به هر صورت سیگنال هایی که ایادی حکومت و تئورسین های بیت رهبری از بازخورد نارضایتی های گسترده مردم دریافت می کنند, آنان را به بن بستی منفعلانه برده است که چاره کار را در منحرف کردن ذهن مردم از بحران اقتصادی و اجتماعی موجود در جامعه می بینند , بی شک از منظر سران نظام وقوع یک جنگ منطقه ای که ایران درآن نقش اصلی را ایفا کند می تواند بهترین گزینه رهایی از این بحران داخلی باشد

آیا صرفا دادن شعارهای ضد دیکتاتوری فاشیستی حاکم، دفاع از حقوق بشر و غیره کافی ست که ماهیت یک سازمان و جریان را دموکراتیک بسازد یا چنین شعارهایی در تاریخ ایران همواره ابزار رسیدن به قدرت و ایجاد دیکتاتوریهای نوین بوده است؟
ضرورت دارد نسلهای جوان و مستقل اندیش ایران ضمن تعیین تکلیف خود با حکومت فاشیستی حاکم و همه جریانهای کلاسیک مستبد، در اندیشه برپایی احزاب و سازمانهای نوین و جریانهای دموکراتیک خویش باشند. شکوفایی بهار راستین تنها توسط نسلهای جوان و دموکراتیک کشور ممکن است.

کنترل رفتار يک قلدر با آموزش آن‌ها و معرفی و آشنا کردن افراد با پيامدهای منفی عملکرد قلدر و کسی که مورد قلدری واقع می‌شود صورت می‌گيرد. مطمئنأ آموزش، شناسايی، اطلاع‌رسانی، پيش‌گيری و کنترل اين اختلال رفتاری با روش‌هايی که بر اساس تحقيقات علمی به‌کار گرفته شده نتايج مؤثرتر و عميق‌تری در مقايسه با شرمسار کردن قلدران با گرداندن آن‌ها در سطح شهر با دست‌بند و پابند و آفتابه است

فراموش نکنیم که بیشترین ترس جمهوری اسلامی همواره اتحاد و همبستگی در میان اقشار مردم و اپوزیسیون بوده و بارها و بارها با سیاستهایی که در پیش گرفته و هزینه های کلانی که در این راه صرف کرده ، این مهم را ثابت نموده است .

حال ما را چه شده است که به اسم دموکراسی دموکراسی را به قربانگاه میبریم. حرکتی که در استکهلم سوئد توسط عده از جوانان هوادار شاهزاده رضا پهلوی انجام شد نه تنها در چارچوب آزادی بیان و اصل ۱۹ قانون حقوق بشر سازمان ملل متحد بود بلکه دست اتحادی بود به سمت دیگر نحل های فکری که ما نیز تا رسیدن به انتخابات آزاد با شما هستیم.اما همین موضوع از طرف عده ای معدود برتافته نمیشود .عده ای به اسم سوپر دموکراتهای پادشاهی از یک طرف حمله و عده ای از همان افرادی که از اتحاد گروهها ناراحت هستنداز طرف دیگر حمله میکنند

حکومت ایران با تکیه بر روشهای سنتی و پوپولیستی سعی می کند از طریق رسانه ها که بطور کامل در کنترل حکومت می باشند اطلاعات غلط به مردم بدهد و ذهنیت مردم را مطابق خواست خود تغییر دهند و از این طریق بر جنایات و فساد همه جانبه خود سرپوش بگذارد و حکومت خود را حکومت پاک جلوه دهد ولی از این مسئله آگاه نیستند که الان دیگر مثل دهه اول انقلاب نیست که بتوان با توسل به شیوه های قرون وسطایی و سنتی کشور را اداره کرد.