● تریبون آزاد

مذهب در واقع چیزی بیش از یک باور نیست. باوری مانند همه باورهای دیگر. یکی به خدا باور دارد، دیگری به بشقاب پرنده. یکی به عیسی، دیگری به برد پیت. یکی به جبهه ملی و مصدق، دیگری به مارکسیسم و اسلاوی ژیژک. تمسخر عقاید دیگران از دیرباز یکی از شیوه های ابراز انتقاد بوده. در جوامع مدرن این شیوه انتقاد به راحتی پذیرفته می شود، ولی در همین کشورها هم هنوز در مواردی که پای مذهب در میان باشد، به سخره گرفتن عقاید باعث برخوردهای غیرمتمدنانه می شود.

مادرید، لندن، فرانکفورت و برخی شهرهای دیگر اروپا در روز شنبه و روزهای پیش از آن صحنه ی تظاهرات ضدسرمایه داری مردم علیه سیاست های ریاضت دولت های اروپایی بودند ...

شما و رفقایتان ( در دورۀ « برو و بیا» ی کشور شوراها ) به جای « قوم » از واژۀ « خلق » استفاده می کردید : « خلق ترکمن »، « خلق عرب » ، « خلق ... » . حال که آن « بساط » برچیده شد و قبله به سوی « وزارت امور خارجۀ آمریکا » و « وزارت امور خارجۀ اسرائیل » و ... تغییر جهت داد، تحت رهنمود همین دولت ها، واژۀ « خلق » ، یکباره ، جایش را به واژۀ « ملت » داد ، تا آن چه که این روزها شاهدیش هستیم رخ دهد و ایرانی که ( به قول آن دولتمرد اسرائیلی ) به اندازه کافی بزرگ است...

اگر واقعا اعتقاد ما به صندوق رای باشد و دلبسته "اعلامیه جهانی حقوق بشر " باشیم، بر ماست در راه تحقق خواست یک ملت و نه توجیح خواست شخصی و « آنچه خود اندیشه متعالی می پنداریم» تلاش کنیم و از منیت های خویش دست برداریم.بحث این نوشته بر روی نوع حکومت نبود که در این راه استدلالها و بحث های بسیار بیشتری در قالب فاکت تئوریک می توان ارائه داد ولی بیشتر منظورم پرداختن به چارچوب مقاله فوق بود چرا که بنده در این مقاله فکت محکمی در جهت رد نظام پادشاهی پارلمانی...

از منظر نگرش شهریاری ایرانی، شاهی، چیز زمینی، انسانی و ابطال پذیر و میرا نیست، بلکه نظیر خود خدا، ازلی و ابدی است. بخاطر همین، حتی وقتیکه پادشاه حقیقی در ایران می میرد، موهبت الهی و فرایزدی و سایه خدا بلافاصله و یا با تاخیر، ولی درهر حال به یک برگزیده و برگماشته جدید خداوند، دمیده یا عطا می شود.

من ایمان شیرعلی هستم. زمانی که شما در سالهای قبل از انقلاب و در دوره جوانی برای امثال پدر و مادر من میخواندید، من در این دنیا نبودم. اکنون که خواننده محبوب نسل جوان و از جمله خود من هم هستید، پدر من دیگر در این دنیا نیست. پدر من را رژیم جمهوری اسلامی در سال 61 به دلیل مخالفت با این نظام اعدام نمود. من یک فعال جنبش آزادیخواهی نسل جوان ایران و یک کنشگر جنبش علیه اعدام هستم.داریوش عزیز!لابد خبردار هستید که شاهین نجفی را اسلامیها به خاطر خواندن ترانه «آی نقی» مرتد شمرده و برای سرش جایزه تعیین کرده ا

امروز جمهوری اسلامی و مدافعان اسلام مانند آیت الله گلپایگانی در زمان بی اعتباری روزافزون اسلام ورشد آگاهی جوانان ما به تعرض پرداخته تا با حکم ارتداد یک هنرمند آزاده را بکشند تا درس عبرت بدیگران بدهند. شاهین نجفی روح عاشق وآزاده ای است که میخواهد بیافریند و از چماق تکفیر هراسی ندارد. اوبرای اعتلای هنرش ، آنچه دلش میخواهد میگوید. او حق دارد در ترانه اش درعین نقد جامعه ایران ونیرنگ های آن، به طنز دست زده و باورها و نشانه ها وتصویرها ورفتارها وحتا مقدسات کهنه اجتماع را زیر سئوال ببرد.

این مسئله همواره مشکلاتی را هم برای انسان پدیده آورده است و همانا مقدسات یا همان مرزها که زمانی به انسان خدمت می کنند، می توانند در بعدی مشکلات او شوند. می توان در یک مثال ساده برای بیان مفهوم آنرا بسان خانه ای که انسان برای حفاظت خود می سازد و همین خانه می تواند در سیل و زلزله موجب نابودی او شود، فرض کرد. در بعد اجتماعی و سیاسی، انسان همواره در حال شناخت و پدید آوردن است

پادشاهی – اعم از مطلقه و مشروطه – که حولِ محورِ «حقِ تولد» و روابطِ خونی و موروثی در جنبه عرفی و ادعاهای متافیزیکی همچون دارا بودنِ فره ایزدیِ پادشاه در جنبه اسطوره ای/دینی آن ایجاد شده، در ذاتِ خود بر مبنای تبعیض میان ابناء بشر شکل گرفته است، لذا بالطبیعه ناقضِ اعلامیه جهانی حقوق بشر است.

او پس از پیروزی در این رقابت گفت:" فکر نمی کردم چهره من اینقدر مهم باشد... هر بار که به چهره خود در آینه نگاه می کنم معیارهای علمی اعلام شده برای انتخاب من را نمی توانم ببینم."

بسیاری از صاحب نظران سیاسی اعتقاد دارند امکان حملات نظامی یک سویه از طرف اسرائیل کم است چون قادر به از کار انداختن جمهوری اسلامی نشده و در عوض عواقبی برای اسرائیل در پی‌ خواهد داشت. در حالیکه گمانه زنی در مورد معاملات احتمالی غرب با ایران بر سر موضوع هسته‌ای در سطح گسترده‌ای ادامه دارد ائتلاف احزاب رقیب در اسرائیل و منتفی شدن انتخابات زودرس در این کشور محافل و تحلیلگران ناظر بر بحران هسته‌ای ایران را با مباحث تازه‌ای روبرو ساخته است.

ترانه جدید شاهین نجفی تند و بی پروا است. لحن بی‌حرمت کننده و بی در و پیکرش به هرچه که در ایران امروز است تاخته… توی این احوالات خشن و بی حرمت کننده که رئیس جمهور غاصب، مردم وطنش را خس و خاشاک می‌نامد… حکومتی که توهین، فحاشی و تصویر زننده از مردم کوچه و خیابان دادن‌هایش، شلاق‌ها و اعدام ملا عام هایش، روح و روان مردم را جریحه دار کرده… این ترانه سیلی دیگری است در صف درازِ بی احترامی‌ها…

باید از جابرخیزند و در همه شهرها در همه کشورهای جهان صدای اعتراض خود را به فتوی یک ملای مستبد خشک مغز به گوش جهانیان برسانند و به شکوهمند ترین وجهی حمایت و همدلی و همراهی خود را از هنرمندی ابراز دارند که جز جانی شیفته ، و روحی حساس گناه دیگری ندارد و مرتکب هیچ ناروایی نشده است الا آن که حس دلزدگی و اشمئزاز خود را از تداوم استبداد دینی و انواع و اقسام بی عدالتی های ریشه دار فرهنگی و اجتماعی و سیاسی در ایران ، به زبان هنر موسیقی و کلام بیان داشته است.

اگرمسامحتا برای برآمد هرحکومتی انجام یک رسالت ووظیفه تاریخی را قائل باشیم،رسالتی که می آید تا آن را تحقق بخشد،این وظیفه-گیرم بطور وارونه و به شکل طنزتاریخی - برای جمهوری اسلامی چیزی جزدین زدائی-درمعنای روبیدن اسلام سیاسی ومدعی تصرف قدرت ونجات بشر-نبوده است!. این واقعیت درترنم چاووش خوان مرگ جمهوری اسلامی این گونه بیان می شود:

در دنيای مجازی چشمم به‌ شکوه‌نامه‌ای از شخصي به‌ نام آقاي محمد علي مهرآسا خطاب به‌ آقاي اسماعيل نوري‌علا افتاد، مبني بر اينکه‌ چرا ايشان جوابيه‌ي من به‌ "جبهه‌ ملي ايران" را در سايتشان درج نموده‌ است، آنهم کامل و بدون سانسور!! تعجب ديگر در اين است که‌ ايشان روز روشن ادعا نموده‌ که‌ بنده‌ در تأييد و تمجيد "جداسري و تجزيه‌ي ايران" نوشته‌، به‌ مصدق اهانت نموده‌ و ناسزا گفته‌ام! ايشان حتی در يک جمله‌ از بنده‌ نقل‌قولی نياورده‌اند، چه‌ رسد به‌ اينکه‌ خدايی‌نکرده‌ آن را نقد کرده‌ باشند.

شکی درباره غیرانسانی بودن حکم ارتداد، اجرا و یا تهدید به اجرای آن از طریق نهادهای قضایی سرکوب در داخل و نهادهای امنیتی در خارج از مرز ها نیست. اما نزاع هایی از این دست، انتزاعی ترین، بی معناترین و غیرسیاسی ترین بستر برای طرح مساله آزادی بیان، مدارا و دموکراسی هستند. خبری به ظاهر مشابه ولی بسیار متفاوت نیز این روزها در فضای رسانه ای منتشر شده است. محمود شکرایه، کاریکاتوریستی که چهره نماینده اراک در مجلس را کشیده و به شلاق محکوم شده است.

امروز عصر به برنامه تفسیر خبر صدای آمریکا گوش میدادم، آقای فرهودی مجری برنامه، نظر مهمانان را در مورد ترانه "نقی " شاهین نجفی پرسید، ابتدا آقای فرهودی گفت بعضی ها معتقدند که شاهین نجفی به امام نقی" امام چهارم" شیعیان توهین کرده است و حدود یک دقیقه از ترانه برای مهمانان و بینندگان پخش شد، در این فاصله گویا دکتر نوری زاده به آقای فرهودی توضیح داده بود که امام نقی" امام دهم" است نه امام چهارم، آقای فرهودی حرفش را اصلاح کرد و عذر خواست، وسپس نوبت آقای محمد سهیمی مهمان دیگر برنامه رسیدکه...

گویا این تفسیر کوتاه بر یک خبر ،پرسش هایی را طرح کرده است که بدین وسیله توضیح می دهم :- اول _ امروز جمعه ، در مصاحبه ای حکم ارتداد شاهین نجفی را محکوم و برآزادی بیان تاکید کردم. دوم _ تا کنون حداقل 7 مصاحبه و نوشته در باره محکومیت حکم ارتداد شاهین در ایران گلوبال درج شده است. سوم - بر این اعتقادم که آزادیخواهی و سکولاریسم برابر با ضدیت با دین و ایمان مردم عامه نیست و حساب مردم دین دار با عملکرد حاکمان جبار جمهوری اسلامی جدا ست .

"نظام یکپارچه ساختن و ادغام فرهنگی ما کار نکرده است. چرا؟ زیرا قبل از آنکه بتوانیم کسانی را که وارد کشورمان شدند با فرهنگمان تطبیق دهیم، گروهی جدید از راه رسیدند. با پذیرفتن زیاد از حد مهاجران، روند تطابق و ادغام جوامع را فلج کردیم."

آنچە مخالفت جوامع غیر فارس در ایران را موجب شده و می شود‌، قبضە سیستم حاکم در جهت منافع گروهی بخشی از جامعە و برخی از مناطق است. پذیرش عده‌ای غیر فارس خادم نظام، بازتاب هویت ترکیبی نظامهای حاکم در ایران نیست. در طول تاریخ از ماد تا بە دوران تسلط اسکندر، اعراب، مغول، شاهد وجود چنین خادمانی از فارس و غیر فارس بوده‌ایم.

شاهین نجفی، دو سال بعد از انقلاب در بندر انزلی به دنیا آمد. شش ساله بود که پدرش را از دست داد و بعدها نیز با اعتیاد برادرش روبه رو گشت...
از نوجوانی به سرودن شعر و ترانه روی آورد. شیفته قرآن خوانی «محمد صدیق منشاوی» بود. از هیجده سالگی نواختن ساز گیتار و آوازهای هارمونی و سلفژ را آموخت و آواز خواندن در سبک‌های راک و اسپانیولی را به صورت زیرزمینی آغاز کرد و با چند گروه مختلف همکاری نمود.

در عین حال قطعنامه کنگره بایستی در خصوص مناسبات اعضای کنگره با همدیگر، منافع مشترک خلقهای غیرفارس درایران تاکید می ورزید. همچنین قطعنامه بایستی با طرح ایده های خلاق به برقراری پل های دوستی و اطمینان دو جانبه میان دو بلوک سیاسی (بلوک جامعه غیرفارس وبلوک جامعه فارس) کمک مینمود.

مقاله ی حاضر درباره ی گوشه هایی از فعالیت های سیاسی و مناسبات درونی گروه بیژن جزنی در سال های چهل و بعدتر تا چگونگی اعدام نه زندانی سیاسی در سال ۵۴ و همچنین نقش یک نفوذی ساواک در گروه به نام ناصر آقایان است که توسط مسعود فروزش راد که خود از اعضای این گروه بوده است نوشته شده است ...

این جنایتکارها هیچ رحم و مروتی ندارند و دیدیم که چگونه خون پاک ندا آقاسلطان ها و سهراب اعرابی ها و کیانوش آساهارا وقیحانه بر زمین ریختند؟ اما نمی توان هم سکوت کرد وباید ازهر ابزارصلح آمیزی برای جلوگیری ازچنین طرحهائی اقداماتی نمود.

ممکنه زندگی تو بهاری که آمریکا هست الان لذت بخش باشه. ولی من ترجیح میدم جزء کسانی باشم که هنر، جسارت، و امیدشون رو جایی میبرند تا به آمدن بهار جایی که نیست کمک کنند. می دونم که خیلی ها سعی کردند و نشده، نذاشتن که بشه! من هنوز به اونجا نرسیدم.

تو عروسی یکی از فامیلا دلار میریختن رو سر عروس و داماد! حمله به دلارا سی
مجروح به جا گذاشت! فرداش همه رفتیم صرافی یارو گفت دلارا تقلبیه!!! : آخه فک
و فامیله که داریم؟

چاره ای جز تبعیض گری وجود ندارد!تبعیض مثبت!واقعا بنده متوجه نیستم شما چند بار به میخ کوبیده اید و چند بار به نعل!هنوز که هنوز است در تعاریف و ترمینها مانده اید و می فرمایید گروههای زبانی و هویتی!چقدر ترس و واهمه از شناساندن ملت و قابلیت ملت شدن برای ساختارهای نژادی با تعاریف ما نمی گویم٬ با همان تعریف مارکس وبری که شما به آن اعتقاد دارید!

شرایط برای گذار به دموکراسی بصورت مستقیم و از درون نظام اقتدار گرای ولایت فقیه وجود ندارد. این شرایط هم مبین وضعیت سخت شدگی استبداد، هم نشانگر ناتوانی نخبگان درون حکومت و سرانجام آشکار کننده عدم وجود پتانسیل دموکراتیزاسیون در فورماسیون اجتماعی است که عمدتا به شکل توده ای ازهم گسیخته است. برای دستیابی به دموکراسی، فراهم نمودن شرایط سیاسی، مدنی و اجتماعی برداشتن یک گام دیگرضروری است. به این منظور با بیان برخی مسائل ضروری و طرح نظرات انطباقی با واقعیت های موجود...

فایل صوتی سخنان شرکت کننده در اتاق فرهنگ گفتگو_ سه شنبه 8 مه .......کیانوش توکلی ، سهند ، جهانگیر لقایی ، دلیر کردستانی و.....

پروژه شکل دادن به نظام جمهوری اسلامی به «صورت» خدای زمینی حاکم، با شکل گیری مجلس جدید به حد کمال رسیده است. اکنون تمامی نظام را می‌توان آیینه تمام نمای شخص علی خامنه‌ای دانست. همه بنده خالص و مطیع اویند، سخن او را فصل الخطاب می‌دانند، و چون و چرایی در کار او ندارند. پروژه خدای آسمانی در آفرینش به کمال که رسید به فاصله کوتاهی با سقوط همراه بود. آیا از پروژه مشابه خدای زمینی انتظار بهتری می‌توان داشت؟

در مواجهه با جمهوری اسلامی با دو حاکمیت عینی و ذهنی‌ روبه رو هستیم. یک جا خود را نمایندگان مردم و جایی‌ نمایندگان خدا عنوان می‌کنند..در نظام‌های توتالیتر، مردم ابزار عینی انتخابات هستند و کاریزما و رهبران، ابزار ذهنی‌ تلقی می‌شوند که نتیجه نهایی‌ توسط آنها تعیین می‌شود. از دید چنین حاکمیت‌هایی‌، ابزار عینی و مادّی کافی‌ نیست چرا که ممکن است این ابزار دچار خطا گردد لذا تعيين نتیجه نهایی بر عهده موجودی مادّی و عینی است که خود را منتسب به موجود ماورايي یا قدرت خیالی و ذهنی‌ باشد...

مطلبی از وبلاگ یک هنرمند کُلنی که در آن به پیشینه و فعالیت های یکسری از سفرکنندگان می پردازد و بخشهایی از نوشته ها و سفرنامه های چندش آور آنان را نقل میکند. برای مثال نقل قولی از یورگن الزسر آورده شده، که در آن مخالفین احمدی نژاد را مشتی معتاد، زن و مرد فاحشه و رقاصه های دیسکو می نامد و از به زندان انداختن آنها ابراز خوشحالی میکند.

انتصاب به سرزمین ناشی از فرهنگ عربیست و عربها قومیت های خود را با نسبت مکانی تلاوت میکردند و این را منشا آریا محورش ننمایید.نصبیت محلی دلیلی بر حذف ائتنیک نیست آخر این چه منطقی است شما دارید!تعجب میکنم!چرا فقدان استدلال در نوشتجات اینگونه ای موجود است چرا احساسات را بر روی کاغذ بدین گونه لجام گسیخته می اورید.آخر بس است من هم میدانم در دنیایی که امروزه ناسیونالیسم در انزوا است سخن از ملی گرایی سخت است ولی شماها و ظلم هایی که بی محابا چه شمشری و قلمی و چه نرم و سخت بر ملت آذربایجان...

من فکر میکنم که پادشاهی پهلوی برای جامعه واپسمانده ایران که حتا به اندازه انگشت های دست هم آدم فهیم نداشت یک موهبت بود و بکار گیری عبارت «موهبت الهی» هرچند شخصا آنرا چرند میدانم اما زیاد هم بی مسما نیست. آقای عبدالرحیم پور و سایر دوستان جمهوریخواه آن اندک اشکال آن رژیم را به گل روی تازیانه هایی که برای پیشرفت ایران به گرده بخشی از این مردم در شهرها، تا جایی که دست شان میرسید وارد کردند و آنها را بزور و علیرغم میل خودشان از واپسماندگی بیرون کشیدند ببخشند.

حکومت جدید فرانسه آن چنان که از ترکیب و مواضع حال و پیشینه نیروهای تشکیل دهنده و حامیان آن از چپ رادیکال تا سانتر مستفاد می شود، متمایل به عادی کردن مناسبات ایران و اتحادیه اروپا است و بسیار کمتر از حکومت سرکوزی به اقداماتی که به تنش وجنگ منجر گردد گرایش دارد. در عین حال هم فرانسوا اولاند و هم سایر مسوولان حکومت جدید وعده کرده اند که از حقوق بشر در قبال دیکتاتوری های حاکم در خاورمیانه از جمله ایران دفاع کنند.بی تردید پیروزی اولاند،اسرائیل و سایر طرفداران مداخله نظامی در ایران را خشنود نخواهد کرد