آقای کیانوش توکلی, این بی اخلاقی ها و شانتاژ ها نوع حزب توده ای را متوقف کنید

01.08.2022 - 18:10

خیلی متاسفم از اینکه به همراه تنی چند از "بی زبان" های "زبان نفهم" به همان شیوه حزب توده ای و روش های ترور شخصیتی استالینیستی و "کا گ ب" ای روی آورده اید که آموزه های آنها علیرغم گذر زمان همچنان در خون امثال شما وجود دارد. دیروز قریب به یک ساعت با هم تلفنی صحبت کردیم و توضیح دادم که بعد از دریافت مطلب علی تهرانی نیا آن را با اسم کاربری خودم در سایت گذاشتم. وقتی گفتید نمی شناسید از شما خواستم آن را حذف کنید. چون برخلاف سیستم قدیمی ایران گلوبال بعد از انتشار کاربران نمی توانند مطلبی را تغییر بدهند و یا حذف کنند. می خواستم حذف کنم و اصرار به حذف آن داشتم تا شما دلخور نشوید. اما این امکان تکنیکی برای من وجود نداشت و ندارد. فقط دست شما است.

حال درک می کنم که همه این نقشه های خودت بوده تا هر موقع خواستی, کلاه استالینیستی خود را بر سر کنی و در سایت خود هر مزخرف و اتهام و شانتاژی را بر علیه بنده یا دیگران مثل علی جوانمردی منتشر کنی و از رفقای توده ای بی اخلاق تر از خودت غیر مستقیم دعوت کنی اتهام و نظر و فحاشی و هتاکی بی شرمانه و متعفن از نوع حزب توده ای استفراغ کنند.

من و شما با هم تلفنی صحبت کردیم. بعد از یک ساعت یک خانم متوهم که دوست خانوادگی شما است بدون رعایت ادب برای من ایمیل فرستاد که "شما حق ندارید پشت سر من حرف بزنید". در صورتی که در مورد این فرد هتاک و متوهم سر سوزنی هم حرف نزدیم.

برای اطلاع خوانندگان باید روشن کنم که مطلب علی تهرانی نیا مال دو سه هفته پیش است که تمام شده بود و رفته بود. اما چرا الان نبش قبر شده تا آن را اکنون بعنوان پیراهن خونین عثمان علیه بنده به کار ببرند؟. مشکل از آنجا آغاز شد که بنده چند روز پیش بدون اسم گرفتن از کسی در مورد هتاکی های زشت و کثیف یک فرد توده ای که بر طبق اطلاعات موجود به دلیل عضویت در "کا گ ب" رسما از احزاب چپ اخراج شده بود نوشتم: (البته می گویند حرف را که زمین بندازی, صاحبش برمیداره). نوشتم:

"از همه آنهایی که با خردورزی و ادب جواب مقاله بنده را دادند سپاسگزارم. حرجی نیست اگر هم یک جاهل بی ادب پیدا شد و بقول معروف "دي در حق ما یکی بدی گفت, ما نیز دل را زغمش نمي خراشيم" یا به مصداق آن شعر معروف که می گوید: "این عوعو سگان شما نیز بگذرد" . زیرا بقول شیخ اجل حکیم سعدی این سنت دیرینه جاهلان است که چون به دلیل از خصم فرو مانند سلسله تهمت و خصومت بجنبانند."

همین باعث شد که هتاکها بی ادب بدترین, زشت ترین و کثیف ترین هتاکی ها در فضای مجازی نسبت به بنده را به کار ببرند و کیانوش توکلی آنها را تشویق می کرد. در صورتی که بنده اصلا اسمی از کسی نگرفته بودم , و اینکه آنقدر حقیر هستند که هرگز اسمی از آنها نخواهم برد تا مجبور نشوم دهانم را بشورم.

آقای توکلی, اگر میخواهی طرفدار شورای ملی تقسیم باشی؟ باش !. این حق شماست. امیدوارم فرج مالی شود و کمی از آن خرج ایران گلوبال نیز بشود. اما حق نداری با دروغ و تهمت و بهتان و ایما و اشاره و نوشتن اسم بنده (آنهم بعد از دو سه هفته تاخیر و نبش قبر), اینگونه وانمود کنی که آن مطلب را من نوشته ام تا طرفداران شورای تصمیم را علیه بنده "بسیج" کنی. علی تهرانی نیا حتی یک صدم انتقادات بنده را نکرده است. این شورا آنقدر ضد ایرانی است که بر طبق اطلاعات موثق بنده, حتی اجازه ندارد از واژه "خلیج فارس" استفاده کند؟ آش این شورا آنقدر شور است که آشپزباشی ها هم استعفاء داده اند. این شورای "ضد خلیج فارس" کجاش "ملی" است؟ که بنده را به "ضد ملی" بودن متهم می کنید؟ تازه اعتراضات امثال بنده باعث شد که با اکراه (و شاید هم فریب) بعد از یکسال رایزنی و چندین روز بعد از انتشار, پرچم را در آن قرار دهند. یعنی در عرض یکسال به عقل این صد نفر نرسیده بود؟ واقعا وقاحت می طلبد که بجای تشکر طلبکار شوند.

من با اسم خود صد بار بدتر از علی تهرانی نیا به "شورای مضحک و مسخره تقسیم" حمله کرده ام. منی که بر خلاف تو و رفقای استالینیستی بیچاره تو این شجاعت و جربزه را دارم که با اسم خودم بنویسم که این شورا شامل همه نوع آدم از جمله قاتل و شارلاتان و شیاد است, چرا باید با اسم مستعار انتقادات ساده و جزیی نظیر علی تهرانی نیا را بنویسم. توده ای های استالینیستی آنقدر در بلاهت و شیوه های پلید استالینستی غرق شده اند که نمی توانند این مقوله ساده را درک کنند که کسی که با اسم خودش بدون ترس صد بار بدتر و تندتر علیه این شورای مضحک مقاله می نویسد و از همان روز اول مصاحبه های فراوان می کند, چرا باید با اسم مستعار, یک نقد ساده و پیش پا افتاده را مطرح کند؟ وانگهی شما در سایت ایران گلوبال علاوه بر بقیه اتهامات, شانتاژها, تهدیدهای یک آدم بی سواد بدبخت (که اصلا سیاسی حرف زدن بلد نیست) را منتشر کرده اید که وی صرفا با آویزان شدن به شهرت یکی از اعضای خانواده اش آروغ فندُقی می زند, و این بیچاره تهدید کرده که ما علی تهرانی نیا را می شناسیم. خاک بر سر بدبختت ! بقول شعر معروف "گیرم پدر تو بود فاضل, از فضل پدر تو را چه حاصل" . باز هم بقول شعر معروف "برو این تهدید بر مرغی دگر نه. که عنقا را بلند است آشیانه". به شما آقای توکلی گفتم حاضرم در یک مصاحبه ویدئوی ایران گلوبال با شما شرکت کنم تا سیه رو شود هر که در او غش باشد.

در زیر ببین بنده با اسم خودم در مورد این شورای مضحک بارها چی نوشتم. و نوشته ام که این نوزادی است که مرده به دنیا آمده. آیا علی تهرانی نیا اینگونه تند نوشته است؟ من از همان روز اول انتشار بیانیه موجودیت موضع تند علیه این شورا گرفتم. نوشته علی تهرانی نیا خیلی ملایم و محافظه کارانه است. در نتیجه اگر مامور اطلاعات است, به عقیده من در تایید این شورا نوشته است. این مطلب را پیش از اینها نوشته بودم: ای ابلهان توده ای: این دست خط من است و نه آن مقاله ساده و ملایم علی تهرانی نیا. (در زیر بخوانید). در ایران گلوبال هم منتشر شده. در گویا و بسیاری از سایت های دیگر با نام خود بنده منتشر شده:

مگو آن سخن کاندرو سود نیست / کز آن آتشت بهره جز دود نیست

این نوشتار و کلام پایانی نگارنده به “شورای ملی تصمیم” و نمایندگان خُرد و کلان گستاخ آن است. بعد از این مهم نیست چه دروغ های شاخداری علیه بنده و دیگر منتقدین سر هم می کنند. چون نه تنها جواب ابلهان خاموشی است بلکه بقول فردوسی در مقابل ابلهان دروغگو به از خامشی هیچ پیرایه نیست. هرگز تصور نمی کردم که این جماعت تازه به دوران رسیده با بی پروایی و دهن دریدگی به منتقدان خود اینگونه هتاکی و فحاشی کنند. چون در گذشته هیچ شورا و اتحاد و ائتلاف و کنگره و جمعی سابقه نداشته برای “رد گُم کردن” همه منتقدین خود را مزدوران “اتاق فکر وزارت اطلاعات” معرفی کنند. این در حالی است که آن سَر و سِرّ نیمه دیگر این جمع به “داخل” وصل است و هیچکس نمی داند آن حدود ۷٠ نفر درون کشور چه کسانی هستند؟

علاوه بر حدود ۷٠ تن عضو به اصطلاح مخفی این شورا در داخل کشور؛ از ١۶۴ نفر امضاء کننده و حامی این شورا (بر طبق بیانیه اعلام موجودیت ” شورای ملی تصمیم”) بیش از صد نفر آنها آدم های کاملا ناشناخته, غیر سیاسی و مجهول (شاید هم مجعول) هستند. البته ارتباط مستقیم و غیر مستقیم حداقل دو تن از آنان با اطلاعات سپاه و بسیج عشایری وابسته به سپاه هموارد مورد شک و تردید بوده. از جمع به ظاهر اضداد تعجب نکردم. زیرا در فارسی ضرب المثل های فراوانی نظیر “کور کور را میجوره, آب گودال را” و یا “دیزی می‌غلطد درش را پیدا می‌کند” فراوان است. چون در نهایت در و تخته باهم جور درمیان.

وانگهی از تجزیه طلب دورو و مشکوک گرفته تا شارلاتان شناخته شده, از افراد مجهول الهویه بی شمار گرفته تا “قاتل فراری از سیستان و بلوچستان و همچنین احتمالا نفوذی های گمنام و بدنام امام زمان , همگی بدون سپری کردن دوره مخصوص (آموزش خلبانی) عضو شدند.

و سوال آخر اینکه اگر ادعای گـُنده گویان این شورا مبنی بر اینکه وزارت اطلاعات از این حرکت عظیم ملی وحشت زده شده است و تمامی امکانات خود را در خارج از کشور برای مقابله با آن بسیج کرده درست باشد, پس چرا وزارت اطلاعات قادر نیست و یا نمی خواهد جلوی مصاحبه روزانه امثال محمد نیکبخت ها و محمد مهدوی فرها و غیره از داخل کشور با رسانه هایی مثل شبکه تکفیری و بغایت ضد شیعه کلمه را بگیرد؟ چطور شد که آنها آزاد هستند از داخل کشور با ویدئوهای کیفیت بالا هر روز در رادیو تلویزیون ها برای براندازی رژیم نه تنها سخنرانی و مصاحبه های تند بلکه برنامه ریزی و ایجاد “تشکیلات برانداز” بکنند. اما خانواده های داغدار کشته شدگان, هنرمندان, معلمان و کارگران و بازنشستگان و دختران بیگناه ضد حجاب و فعالان محیط زیست و هزاران فعال دیگر مثل نسرین ستوده و نرگس محمدی و غیره که هرگز از براندازی سخن نگفته اند, صرفا بخاطر اعتراض ساده مدنی به زندان می افتند. راستی چرا از نقش رقیب وزارت اطلاعات یعنی “اطلاعات سپاه” کوچکترین ذکر یا انتقادی نمی شود؟ چرا؟

===============

بهر حال آقای توکلی سخت متاسفم تقصیر خودت بود که توسط رفقای قدیمی توده ای ات به اصطلاح "شیر" شدی که بعله برای شورای تصمیم سینه سپر کن و به دوشوکی حمله کن و اتهام بزن, بقیه اش با ما".

اگر می خواهی سایت ایران گلوبال را به لجنزار "استالین" و متوهمین "شورای تقسیم" تبدیل کنی, بقول انگلیسی ها "مهمان ما باش ـ بچرخ تا بچرخیم". چون توده ای ها و ساواکی ها و اطلاعاتی ها آنقدر رسوای دو عالم هستند که انگ و شانتاژ آنها و یا شارلاتان ها دیگر ذره ای تاثیر ندارد. توده ای های خائن و وطن فروش از نوع استالینیستی انقدر وقیح و پررو هستند که سکوت محترمانه را علامت "گناهکار" بودن می دانستند. چون این جماعت با واژه های نظیر خویشتنداری و شرم و حجب و حیا کاملا بیگانه هستند. بقول سعدی:

چون بود اصل گوهری قابل

تربیت را در او اثر باشد

هیچ صیقل نکو نداند کرد

آهنی را که بدگهر باشد

متاسفم که بعد از دو دهه دوستی و همکاری, رگه استالینیستی شما گُل کرد و هرچه اتهام نامردانه و ناجوانمردانه از طرف خودت, سایتت, و دوستان توده ای و ساواکی بی پرنسیب ات نثار بنده شده است. یک روز به نقل از یک کلاغ و یا پرستو تازه وارد می نویسی که دوشوکی مدرک پزشکی ندارد, چون این کلاغ مامور و بیچاره و معذور و بدبخت جز با مشتی شارلاتان دروغگو و شیاد حرفه ای با کس دیگری سر و کار ندارد. یک روز می نویسی که دوشوکی علی تهرانی نیا است چون جرات ندارد با اسم خودش انتقاد کند, با اسم مستعار و به نفع جمهوری اسلامی می نویسد. یک روز کارآگاه جانی دالر می شوی و مکالمه خصوصی تلفنی بنده با روح الله زم را مورد موشکافی پلیسی قرار می دهی. خجالت هم واقعا خوب چیزی است که تو بعد از بیست سال دوستی و آشنایی با من, اتهامات کذب و بی شرمانه یک تازه وارد را علیه من, بقول خودت, با مسئولیت خودت با افتخار منتشر میکنی. کدام عقلانیت یا شرافت این را توجیه می کند؟ تو متاسفانه از همه خطوط قرمز عبور کردی. اگرچه در گذشته نسبت به بنده لطف و محبت داشتی که شکرگزارم. اما این هجمه وسیع از دروغ و تهمت و بی اخلاقی مثل سیل خروشان همه چیز را بر باد داده است.

بارها گفته ام اکثر مطلق امضاء کنندگان و حامیان شورای تقسیم انسانهای محترم, با شخصیت, وطن دوست, نیکنام و ارجمند هستند. انتقاد بنده هرگز به آنها نبوده و نیست. زیرا بسیاری از آنها دوستان خوشنام و محترم و معتبر بنده نیز هستند. خیلی از آنها استعفا داده اند. روی سخن من با تعداد محدود شارلاتان و فحاش و هتاک و مامور سابق "کا گ ب" و اطلاعات (و حتی قاتل) است, که باید حسابشان را از اکثریت محترم جدا دانست.

در مورد مزدوران و ماموران سابق "کا گ ب" که بانی وزارت اطلاعات هستند اطلاعاتی فراوانی موجود است که بعدها به آن خواهم پرداخت. شاید هم تقصیر بنده بود که در پایان مقاله خودم نوشته بودم: و کلام آخر اینکه واقعا نمی شود و نـــبــایــد با جماعتی دهن دریده و دورو و هتاک, شیاد و قاتل در افتاد که پروژه ای مشکوک را پیگیری می کنند"

این جماعت توده ای تصورشان این بود که اگر هر هتاکی و فحاشی بکنند, بنده خودم را با هر گاو گند چاله دهانی از نوع توده ای و "کا گ ب" ای درگیر نمیکنم. اما همانگونه که گفتم اینها حجب و حیا سرشان نمی شود.

عبدالستار دوشوکی

پاسخ کیانوش توکلی به اتهامات و توهین های آقای عبدالستار دوشوكی:

پس از تشکیل شورای مدیریت تصمیم _ که بنده کوچکترین اطلاعی از پروسه پایه گذاری آن نداشته ام _ و همیچنین لازم به ذکر است که اینجانب بنابر وظیفه رسانه ای خود طی 20 سال گذشته عضو هیج تشکیلاتی نبوده ام ؛ با این وجود ایران گلوبال یک رسانه فراگیر ملی است و همه ی گرایشات دمکراتیک سیاسی(از چپ تا راست) موجود در اپوزیسیون را پوشش می دهد.

از روزی که این تشکل نو پا شکل گرفت در مجموع 10 مقاله در باره این شورا در سایت ایران گلوبال منتشر شده است که اتفاقا 5 مقاله ان به عبدالستار دوشوكی تعلق دارد که در نقد آن هر انچه که می توانست؛ نوشت

با وچود رابطه ای بیش از 15 ساله با جناب دوشوکی داشته ام ؛ ایشان در یک نوشتار باور نکردنی انواع و اقسام توهین را به بنده و دیگر نوسیدنگان و کامنت گذار های سایت که در کمال ادب و بطور منطقی ایشان را نقد کرده اند_ زده است . در زیر پاسخ ام است به بخشی از توهین هاو اتهام نا روا و ...