خامنه ای بدون حسین شریعتمداری هیچ مفهومی ندارد!

جامعه ایران که اینک در ورطه سقوط گرفتار آمده است از جانب گروهی
" پاپوش دوز " زیر سرپرستی حسین شریعتمداری مستقردر کیهان تهران دائما بر دامنه فروپاشی همان جامعه انگشت گذاشته است و بطور سیستماتیک با و بی پرنسیبی همه موازین انسانی را زیر پا گذاشته است وهمه غیر خودی ها را تحریک می نماید!روزنامه ائی که از جانب شخص ولی فقیه حمایت می شود واز صندوق در آمد های ملی تامین می گردد .وگرنه تیراژ روزنامه کیهان آنقدر پائین هست که به سختی می تواند هزینه های مالی آن بنگاه انتشاراتی بزرگ با کارمندانش تامین نماید!روزنامه کیهان که از خوانندگان بسیار کمی برخوردار است اما بیشترین نقش را در سیاست گذاری های اصلی حکومت و جامعه به عهده گرفته است.معمولا در کشورهای آزاد ،نشریاتی توانائی برتر در تاثیر گذاری در همه صحنه های سیاسی،اقتصادی و غیره به دوش می کشند که از محبوبیت و خوانندگان بسیار بالائی برخوردار باشد.اما در ایران برعکس روزنامه ائی بیشترین تاثیرها را بر ارکان حکومت و جامعه می گذارد که نه از محبوبیتی برخوردارست ونه از خوانندگان بالائی برخوردار است!اما کماکان رونامه کیهان زیر نظر بیت رهبری این آزادی را دارد که به همه بدون دلیل ومدرک حتی در حوزه مسائل خصوصی بتازد وانگ بزند و هیچگاه مورد مواخذه قرار نگیرد.اگر حمایت های بی شمار رهبری از روزنامه کیهان وجود نداشت ،آیا حسین شریعتمداری اجازه داشت تا علیه همه غیر خودهای پرونده بسازد!
*صاحب امتیاز  روزنامه جمهوری اسلامی از آغاز انتشار، سید علی خامنه‌ای بود.اما پس از رسیدن وی به رهبری، به پیشنهاد مسیح مهاجری، «برای آنکه اشتباهات روزنامه به نام رهبری تمام نشود» نام سید علی خامنه‌ای از شناسنامۀ نسخه کاغذی حذف اما  بطور پنهان در پوشش کیهان شریعتمداری  متجلی افکار شرورانه و اهریمنی خامنه ای گردید!  
کیهان حسین بازجو  زرادخانه تهمت سازی است یا یک روزنامه متعارف؟
اگرکارخانجات اسلحه سازی درجهان مشغول تولید اسلحه اند تا بدان وسیله مرگ بار، جان انسانهای بیگناه را بگیرند اما زراد خانه تهمت سازی روزنامه کیهان تهران به مدیریت حسین شریعتمداری هرروز مشغول تولید انواع و اقسام تهمت ها و افتراء های مختلف علیه افراد حقیقی و حقوقی بیگناه است تا بدان وسیله آنها را برای زندان ،شکنجه ، اعدام آماده سازد!در همین راستا شبکه عریض و طویل کیهانیان در ارتباط کامل و ارگانیگ با وزرات اطلاعات نظام اسلامی در حال پرونده سازی های بیشمارعلیه افراد مختلف به شکل شبانه و روزی مشغول می باشد. دریک کلام ساده باید گفت که روزنامه کیهان به مدیریت حسین شریعتمداری به نمایندگی از جانب ولایت فقیه ـ فقط ماشین آماده سازی افکارعمومی برای مبارزه با دگر اندیشان و آزادیخواهان ،مجهز و سازمان یافته است.تیراژ این روزنامه بسیار کم است و قاطبه اصلی جامعه ایران از روزنامه کیهان متنفر است اما کارکرد این روزنامه از روزنامه های دیگر بیشتر است ،واقعا چرا؟اگر روزنامه کیهان نابودی یک حزب وسازمان وفرد سیاسی را مورد آماج خود قرار دهد ،مطمئنا به مقصد خود نائل می گردد اما اگر دیگر روزنامه های دگر اندیش با افشاء گری های خود در راه اهداف مردم و افشاگری ها علیه فسادهای بی شمار حرکتی را آغاز نمایند ـ هیچگاه به هدف خود نخواهند رسید و بالعکس توقیف خواهند شد ،اما چرا؟ برای مثال وقتی روزنامه کیهان را شروع به خواندن می نمائیم ،چیزی جزء تهمت و افتراء در آن نمی توانم بیابیم.این روزنامه علیرغم همه توهین ها و پاپوش دوزی ها علیه دگر اندیشان وغیر خودی ها، هیچگاه توبیخ و تعطیل نمی گردد چرا که ولی فقیه را پشت خود دارد .حسین شریعتمداری و سید علی خامنه ائی در واقع از یک روحیه اما در دو جسم متفاوت هستند. انگار روزنامه کیهان شریعتمداری در انتشار مطالب بی اساس خود از هفت دولت جواز گرفته است.اگر جوامعه پیشرفته به آزادی رسانه های گروهی بعنوان رکن چهارم قانون اساسی خود افتخار می کنند که مانند آئینه تمام نما همه مشکلات و نیازهای جامعه خود را بیان می دارند اما حکومت اسلامی به رهبری سید علی خامنه ائی به روزنامه کیهان به سر پرستی حسین شریعتمداری و به افتراء سازی های رنگارنگ خود می بالند.در روزنامه کیهان هیچگاه مطلب علمی و پژوهشی که درخدمت بشریت باشد یافت نمی شود اما بالعکس در راه نابود سازی تمدن بشریت با تحریک جریانات وابسته به حکومت اسلامی مانند حزب الله و حماس جهت آغاز جنگ های خانمانسوز و ضد انسانی و شور و شعف از بمب گذاری هائی که در کشورهائی که مورد غضب جمهوری اسلامی اسلامی هستند بسیار دیده می شود.مقالات اساسی روزنامه کیهان به قلم حسین شریعتمداری همواره بوی و طعم سخنان وسیاست های مقام رهبری را در خود دارد.گاهی اوقات اصلا نمی توان تشخیص داد که سیاست های راهبردی کیهان در پی سخنان رهبر است یا مقالات کیهان در پی سخنان رهبر است اما قدر مسلم برای همه محرز شده است که آنها یعنی رهبر وحسین شریعتمداری به یکسان و به یک اندازه از سیاست معینی را تعقیب می کنند و آن چیزی نیست جزء حفظ نظام به هرقیمت ! حفظ نظام زر و زور به بهای نابودی کشور و مردم به هدف اصلی و غائی رهبریت و کیهانیان تبدیل شده است. حسین شریعتمداری به سیاق عصر قرون وسطاء علیه کسانیکه راه و روش آنها را نمی پسندد ،فتوای مفسد الارض و حکم دستگیری و اعدام صادر میکند و قاضی القضات های حکومت اسلامی از اعمال دخالت جویانه وی به هیچ وجه بر افروخته نمی شوند!