ليدا اياز: بيكاري زن و مرد، شهر و روستا، شمال و جنوب نمي‌شناسد، بيكاري كه برسد حتي كانون خانواده هم مي‌لرزد، دليل اين مدعي شاخص‌هاي بيكاري و طلاق در دو استان شمالي گيلان و گلستان است كه نشان مي‌دهد اين زنان در سال‌هاي اخير علاوه بر اينكه بيكار‌تر شده‌اند با موارد طلاق بيشتري هم روبه‌رو بوده‌اند.
براساس آمار مركز آمار ايران از دهه 70 شاغل‌شدن زنان سرعت بيشتري گرفته و به دليل وضعيت اقتصادي در خانواده، زنان سعي كرده‌اند پابه‌پاي مردان در عرصه‌هاي بيرون از خانه مشغول به فعاليت باشند اما زنان در 12 استان كشور در دو سال 87 و 88 گرفتار بيكاري بيشتري شده‌اند.
به گفته امان‌الله قرايي، جامعه‌شناس بيكاري و سرخوردگي ناشي از آن در ميان زنان كه مديريت درون خانه را برعهده دارند، مي‌تواند يك عامل موثر در بروز طلاق باشد و اين معضل در استان‌هاي شمالي بيشتر نمود دارد چراكه خانواده در اين مناطق با فرهنگ كاركردن زن در بيرون از خانه رشد مي‌كند و با بيكاري زنان بيشتر ضربه مي‌خورند.
آمارها نشان مي‌دهد استان‌هاي چهارمحال و بختياري، مركزي و خوزستان به ترتيب با 23، 21 و 18درصد بيكاري زنان در سال 88 استان‌هاي در رتبه‌هاي بالاي بيكاري هستند. اما شدت وقوع طلاق در اين استان‌ها چشمگير نيست چراكه به گفته قرايي، جامعه‌شناس انتظاري هم براي كاركردن زنان در اين استان‌ها نيست.
گرايش اشتغال به كار در ميان زنان شمالي به دليل مشاركت در فعاليت‌هاي كشاورزي امر غريبي نيست، اگرچه بيكاري در هر منطقه جغرافيايي سرخوردگي و استرس ناشي از آن را به دنبال دارد اما اين زنان كه با توجه به پيشينه خانوادگي عادت به حضور در فعاليت‌هاي خارج از خانه دارند در اين وادي بيش از ديگر زنان در مخاطره تنش و مشكلات خانوادگي مي‌شوند.
امان‌الله قرايي با اشاره به اين موضوع معتقد است كه بررسي وضعيت زنان نشان مي‌دهد بي‌ثبات شدن وضعيت اقتصادي به خصوص در ميان زنان شاغل باعث بروز تنش در ميان خانواده مي‌شود: «زماني كه زنان آن جايگاه اقتصادي كه پيش از اين داشته‌اند را از دست مي‌دهند به اين احساس مي‌رسند كه به خودي خود باعث از بين رفتن يكي از پايگاه‌هاي اقتصادي خانواده شده‌اند و اين موضوع به ايجاد اختلاف‌هايي كه با كانون خانواده در ارتباط است، منجر مي‌شود. اينكه در گيلان و گلستان زنان با طلاق بيشتري درگير هستند هم به دليل وضعيت جغرافيايي اين منطقه است. زنان در اين استان‌ها عادت دارند از سپيده صبح با مشغول‌شدن در كارهاي زراعي و كشاورزي تا كارهايي كه در بيرون از خانه انجام مي‌شود خود را مشغول كنند و بيكاري در ميان اين افراد كه عادت به فعاليت دارند اثرات مخرب‌تري را برجاي مي‌گذارد.»
به اعتقاد قرايي داشتن شغل، يك عامل خود كنترلي است كه موجب بازدارندگي و پيشگيري از وقوع ديگر مشكلات مي‌شود: «زنان با فعاليت در مشاغل خود و ارتباط با محيط كاري به خودكنترلي بيشتري گرايش مي‌يابند و اين موضوع باعث مي‌شود تا از دامن‌زدن به مسايل حاشيه‌اي كه منجر به فروپاشي خانواده مي‌شود، جلوگيري شود.»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید