● تریبون آزاد

فارغ از وضعیت معیشتی مردم، بحران شدید بازار کار، نبود شغل مناسب و ناامنی زندگی در کشور کە جان مردم را بە لب رسانیدە، او آماری از حقوق یک نخبە (بقول ایشان مغزها) حتی در صورت امکان دستیابی بە شغل مورد نظرشان در ایران در مقایسە با همان شغل نظافت‌کاری در بلاد فرنگ ارائە نمی‌دهد.

ما یک انقلاب متناقض داشتیم. یعنی در جبهه مقابل استبدادمسلط پیروز شد و ساختارهای قدرت را درهم شکست و لی از درون و در جنگ هژمونیک بانهادمذهب و مدعی رهبری انقلاب شکست خورد. بدون درک چنین تناقضی نمی توانیم چه آن رویداد و چه روندهای پس از آن را تبیین کنیم و درس‌لازم را از انقلاب متناقض بهمن برگیریم.

محدودیت نیروهای سیاسی در کشورهای اروپایی پیشینه‌ای طولانی دارد و این موضوع را نمی‌توان تنها به شرایط خاص اپوزیسیون ایران محدود کرد. کشورهای اروپایی، به ویژه در دوران مدرن، سیاست‌های مشخصی در قبال جریان‌های سیاسی مهاجر داشته‌اند که اغلب تحت تأثیر ملاحظات امنیتی، دیپلماتیک و استراتژیک بوده است. با این حال، بخشی از این محدودیت‌ها، به عملکرد و ضعف‌های درونی خود اپوزیسیون بازمی‌گردد.

اما حقیقت این است کە چنین امری واقعی است، و عـمدە منتقدان شرکت کنندە در چنین برنامەهایی چهرەهای واقعی مخالف نظم و یا سیاست‌های جاری کشوراند. علاوە بر پویایی جامعە ایران و امکانات دیجیتالی و اینترنتی کە موج انقلاب سوم صنعتی آن را امکان پذیر ساختە، دلیل دیگر این مسئلە می‌تواند حسابگری ویژە نظام حاکم باشد.

نكات مطروحه در اين نوشته قبلا نيز در متن چند نوشته منتشر شده اند ولي من به مناسبت سالگرد بهمن ١٣٥٧، طرح آنها را همچنان ضروري و مفيد ميدانم. بازار گرمي شيفتگان سياهكل و انقلاب ارتجاعي ٢٢ بهمن ١٣٥٧در داخل و خارج كشور از يكسو و نگرشهاي تعديل شده پيشين نسبت به اين وقايع در نزد برخي ار فعالين آن ايام با هدف فرار از پذيرش مسءوليت ونقش منفي جريان فدايي در زمينه سازي إن انقلاب ارتجاعي از سوي ديگر، نبايد به حال خود رها شوند.

اینجا و آنجا میشنویم و میخوانیم که عدم آگاهی عامل انقلاب۵۷ بود!شاه را عامل ناآگاهی مردم و نیروهای سیاسی میشمارند که غلط هست. پس با کدام آگاهی سازمانهای سیاسی شکل گرفتند؟

شاید گفتە شود کە اساسا مسئلە، برخورد بە ترامپ است و نە چیزی دیگر. اما اگر زبان چهرە شاخص آنها در دولت، یعنی شخص پزشکیان را مد نظر قرار بدهیم کە از غلط‌های ترامپ گفت، باید اعتراف کنیم کە حتی زبان دیپلماتیک اصلاح‌طلبی هم زیر سئوال رفت و آنچە باقی ماند همانا پیروی از پایداری‌های است کە همیشە از کلمات رکیکی در حملە بە مخالفان خود استفادە کردەاند.

گروه ۱۲ نفره در واقع دو گروه بودند: یک گروه ۱۰ نفره و دو نفر دیگر. اتهام گروه ۱۰ نفره این بود که قصد داشتند در جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان شهبانو فرح و شاهزاده رضا پهلوی ولیعهد را به گروگان بگیرند و آزادی زندانیان سیاسی را خواستار شوند. آنها عبارت بودند از:

در این نظام نە تنها همجنس با همجنس پرواز نمی‌کند، بلکە بە نظر می‌رسد همجنس است کە با ناهمجنس پرواز می‌کند، و یا ناهمجنس با همجنس! اخیرا با بازگشت ترامپ، این خصلت عجیب و غریب جمهوری اسلامی بطور نمایان‌تری خود را دوبارە بە نمایش گذاشتە است.

با توجه به شائبه های پیش آمده بدین وسیله اعلام میکنم من هیچ آشنایی با آقای آرش کیانی ندارم و نمیدانم کیست و به احتمال قوی نامی مستعار باشد و احتمالا از «علاقه مندان به دایی جان» و بچه تهرون که لابد حیفش آمده پس از رفتن من از ایران گلوبال جای من خالی بماند. بعلت گرفتاری های زیاد خیلی کم به ایران گلوبال سر میزنم و خبر این قضیه را یکی از دوستان بمن اطلاع داد. این بحث ها و درگیری ها همانطور که قبلا هم بیان کرده ام هیچ کمکی به سرنگونی جمهوری اسلامی نمی کند و تورک اوغلو، لاچین و سایر نام های مستعار

سال های پیش از بهمن 1357، ایران زیر خفقان و سرکوب شدید دیکتاتوری قرار داشت و فقر، فلاکت، حاشیه نشینی، مردم را کلافه کرده بود. یکه تازی ساواک و قدرت خدایی شاه، شهرنشینان را عاصی کرد و در بستر نارضایتی مسلط در جامعه، اراده جهانی خواهان تغییر حکومت شاه شد.

خاورمیانه، در طول قرن گذشته، بین برهه‌های امیدبخش مقطعی و بحرانهای دیرپا در نوسان بوده است. در کانون آشوب‌های منطقه نیز ایران قرار دارد که کشوری است با قابلیت‌های فوق‌العاده، ولی محبوس در غل و زنجیر یک حکومت مذهبی اسلام‌گرا که نه‌تنها پنجه در گلوی مردم خود انداخته، بلکه همه همسایگانش را نیز در معرض بیثباتی قرار داده است. برای بیش از چهار دهه، رژیم اسلامی حاکم بر ایران سیاست‌هایی را دنبال کرده است که امنیت جهانی را تهدید می‌کند و ثبات منطقه را مختل می‌سازد. با این‌حال، در برابر این سرکوب داخلی و

کلیدواژه‌ها‌ی چهل و ششمین سالگرد شکست انقلاب:
بن بست کامل و ورودمجدد و چندباره نظام به همان «کوچه بن بستی» که بارها آزموده شده، و نیز « درختی که کاملا گندیده شده» و باید کلا ریشه کن شود، و سلام به پایان «سلسه ولایت فقیه». باید درهمین جا رقصید!.

تهدید اخیر ترامپ مبنی بر بمباران ایران بعداز سخنرانی خامنه‌ای در رد مذاکره با ترامپ، به انسجام درونی حکومت و تقویت گفتمان «مقاومت» به جای «تسلیم» خواهد انجامید. برای حکومت اسلامی که ذاتا نه کشور دارد و نه ملت، منافع ملی ایران و رفاه ایرانیان اولویت بقای نظام ولایت نیست.

سحرگاهان، هنگامی که آفتاب حقیقت از پس پرده‌های ظلمت سر برمی‌آورد، پژواک نام جمشید شارمهد در تاریخ طنین انداخت؛ مردی که تا واپسین نفس بر عهد خویش استوار ماند و در اسارت نیز صدای آزادی را خاموش نکرد. او را در بند کشیدند، شکنجه دادند، و سرانجام جانش را گرفتند، اما حتی پس از شهادتش، پیکرش به صحنه‌ای برای نبردی تازه بدل شد،نبردی که این بار در میدان سیاست و دیپلماسی رقم خورد.

شخصا انتظار نداشتم که آقای خامنه‌ای در این لحظات با این صراحت بگوید «با چنین دولتی مذاکره نباید کرد. عاقلانه نیست. هوشمندانه نیست، شرافتمندانه نیست».
این جملات نوعی شکاف میان حرف رهبر و وعدهوهای رئیس جمهور را به اذهان رسوخ می‌دهد که نه برای سیاست خارجی مفید است و نه برای رقابت‌های داخل نظام و اندیشه وفاق چاره ساز.

دمکراسی امریکا بسرعت رنگ می بازد و دوباره به عصر سرکوب متمدنانه و برده داری مدرن و توسعه طلبی بی حد و مرز باز میگردد و همه این ها در حالیست که بی آنکه بدان اعتراض شود!

والفضل نويسنده پر كار و توانا ، بيش از چهل سال از دوستي و ٢٠ سال از همكاريمان در سايت ايران گلوبال مي گذرد ؛ چهار صبح هر روز مقاله اي مي فرستد و زيرش يادداشتي مي گذرد( انتخاب عكس با تو)

حیات این دو جریان را می‌توان به پنج دوره تقسیم کرد: دوره جنینی، دوره عملیاتچریکی شهری، دوره شکست و فروپاشی نظری و تشکیلاتی، دوره انقلاب و سرانجامدوره بعد از انقلاب.

خبر موضع سیاسی آقای ترامپ در مورد حکومت اسلامی، بحث روز رسانه های جهان، مردم ایران و شبکه های مافیایی حکومتی است. آقای ترامپ با توجه به استعداد تجاری خود، سیاست هایی ناظر بر سود کشور امریکا را مورد توجه دارد. سیاست آقای ترامپ، از هر خاستگاهی باشد، بلحاظ سیاسی و تاریخی همسو با خواست چهل و شش ساله ملت ایران مبنی بر توقف غارت سرمایه ملی ایرانیان توسط شبکه های مافیایی اسلامگرایان است.

پس ما با سە شکاف عمدە در جهان روبرو هستیم. هنوز دو تای اول حل نشدە، ما بە فاز سوم تشدید مخاصمات وارد شدەایم. بقول قدیما تا سە نشە بازی نشە! و حالا سە شد. و بازی‌ای کە تصور آن می‌شود همانا وارد شدن جهان بە جنگ سوم جهانی است.

​درسهای تاریخی همواره به ما آموزش داده اند که جهان از دوران بربریت بسوی تحول و تکامل رشد خواهد یافت اما اینک ترامپ قصد دارد برگشت به عقب ماندگی را رونق دهد!

جمهوری اسلامی سال‌هاست تلاش می‌کند با فشار بر غرب و مقاومت در مقابل شروع دور دیگری از مذاکرات، بە چنان موقعیت برابری با حریف برسد کە اگر بر روی میز مذاکرات قرار گرفت بتواند آنی را طلب کند کە خود در پی آن است.

در مصاحبه با مهدی نصیری آقای «وحید بهمن» فرزند برومند و شجاع آذربایجان،

احتمال مذاکرهٔ ترامپ و ج.ا، عمدتاً در دل سه دسته، هراس افکنده است.

واضح است کە در تمامی سال‌های رهبری خامنەای نە تنها تندروها ضربەای نخوردەاند، بلکە این اصلاح‌طلبان بودەاند کە سرکوب شدە و بە دادگاە‌‍‌ها حتی بشیوە جمعی فراخواندە شدەاند.

در جوامع متکثر، تفاوت‌های عقیدتی، طبقاتی و ایدئولوژیک امری طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است. پذیرش این تفاوت‌ها و مدیریت صحیح آن‌ها از طریق گفتگو و تفاهم، شرط لازم برای گذار به یک نظام دموکراتیک پایدار است. اما متأسفانه در فضای سیاسی ایران، بسیاری از گفتگوها به جای همگرایی، به تشدید اختلافات منجر می‌شود. در این مقاله، راهکاری عملی برای همکاری و تفاهم میان نیروهای سیاسی ارائه می‌شود که بر مبنای احترام به تنوع و تمرکز بر مشترکات طراحی شده است.

جمهوری اسلامی تا کنون توانسته است که در عرصه ی داخلی با مهندسی انتخابات با ریاست جمهوری پزشکیان کنار بیاید، ف ا ت ف را از بایگانی مجمع تشخیص مصلحت نظام برای بررسی در بیاورد و در سیاست خارجی مذاکره ی مستقیم با آمریکا را در دستور کار خود قرار دهد. تمام این اقدامات عقب نشینی از مواضع تا کنونی ج. ا. است، می ماند اینکه معلوم شود است که برای حصول توافق چقدر عقب نشینی و نرمش بیشتر صورت خواهد گرفت.

اما واقعیت چیز دیگری را بیان می‌کند. ترامپ ناسیونالیست بشدت نسبت بە نزول جهانی جایگاە دلار آمریکایی حساس است! و همین دم خروس را آشکار می‌کند.

اخیراً آقای رضا پهلوی در سخنرانی خود در "باشگاه ملی مطبوعات آمریکا"، در ادامه مسیر متوهمانه خود، با بی‌پروایی تمام و با اعتمادبه‌نفسی مثال‌زدنی ، خود را نماینده و رهبر مردم ایران معرفی کرده و از جانب آنان مطالبی را بیان کرده است، که جای بسی تأمل دارد و نظریات شخصی خود ایشان را منعکس می‌کند. اینکه مردم ایران دقیقاً کی و کجا این مأموریت و رهبری را به ایشان سپرده‌اند، می‌بایستی احتمالاً در همان جلسه‌ا‌ی باشد، که هیچ‌کس از هدف اصلی برگزاری آن خبر ندارد!

ملی شدن صنایع نفت در سرتاسر کشور دراواخر سال 1329 و نخست وزیری دکتر مصدق از اردیبهشت ماه سال 1330 تا کودتای 28 مرداد سال 1332، از رویداد های مهم سیاسی در ایران در دوران معاصر میباشد. ازهمان آغاز این جنبش عظیم ضد استعماری، اکثریت عظیم اهالی کشور با شور زاید الوصف در این خیزش تاریخی شرکت کرده و نهایت خشنودی خود را از ملی شدن صنایع نفت، ابراز داشتند.

از دید هم میهنان چپگرا و اسلامیست ما، گویا شاهزاده رضا پهلوی به عنوان نماینده جنبش ملی گرایان مشروطه خواه با توجه به بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، با عجز و لابه به دنبال کسب حمایت کشورهای غربی به رهبری آمریکا برای کمک به سرنگون کردن رژیم جمهوری اسلامی است.

وجود برج‌ها و آسمان‌خراش‌ها عین تشدید ایدە تسخیر توسط انسان است کە در او یدی طولانی از همان ابتدای تاریخ در مبارزەاش علیە طبیعت و تلاش برای کنترل آن داشتە است.

حکومت اسلامی در فاجعه ۵۷ از شانه های مردم به قدرت پرتاب شد و سپس همان مردم مسبب آنرا در ماه دیدند تا بدان قبای الهی و آسمانی ببخشند!
استعمار گران در طول تاریخ همواره بر بسترهای تاریخی و آمادگی اجتماعی هر کشوری برنامه های اهریمنی درازمدت خود را پی ریزی کرده اند.
در جامعه ایران قبل از فاجعه ۵۷ حرکت ها و افکار مذهبی آنچنان رشد کرده بود که خود را رقیب برتر مارکسیسم می پنداشتند!
برای مثال علی شریعتی در تمام نوشته ها و سخنرانی هایش که بطور کاست نیز در بین مردم توزیع میشد بر این نکته تاکید میکرد که اسل

بر اساس ارزش های انسانی، دمکراتیک و معیار حقوق بشر، نمی توان حکومت اسلامی در ایران را برسمیت شناخت. واقعیت جامعه ایران و رویگردانی بیش از ۹۰ درصد ملت ایران از رژیم اسلامی و اسلامگرایان، بر همگان آشکار بوده و امری غیراقابل کتمان می باشد.