اوت 2009

از پیش هم این انتظار میرفت که خواستهای مردم در این جنبش اعتراضی محصور در چارچوب شعارهای جناح ًاصلاح طلبً حکومت برهبری آقایان موسوی و کروبی باقی نمانند. و این روشن بود مردم بپاخاسته در ادامه مبارزات خود نفی کامل این حاکمیت دینی را خواستار شوند. این چرخش سیاسی در شعارها بیانگر این واقعیت است

همان بهتر که افرادی همچون رفسنجانی ها در جنبش مردمی شرکت نداشته باشند،وگرنه از هم اکنون آشکار میشود که آن جنبش بدنبال آزادی و دمکراسی نمی باشد بلکه تنها برای صعود پلکانی بعضی شخصیت ها و نیروهای سیاسی در نظام جمهوری اسلامی بکار خواهند آمد!از همان اول هویدا بود که در هاشمی رفسنجانی پتانسیل مبارزه جدی علیه تبهکاران حکومت اسلامی وجود ندارد ،چرا که خود یکی از تبهکاران تحت تعقیب جهانی در ترور و کشتار های بیست ساله اول جمهوری اسلامی در گذشته است.به جنبشی که رفسنجانی ها پرچمدارش باشند...

زندان کهریزک که با فجایع ننگین خود در حق عزیزان مردم در واقع به مثابه یک نمونه، سمبل فجایع سی ساله این رژیم در سیاه چال هایش می باشد، چنان رسوائی بزرگی برای رژیم جمهوری اسلامی ببار آورد که به ناچار حکم به تعطیلی آن دادند. اما، مسلم است که این تنها کهریزک نبوده و نیست که در آنجا زندانیان سیاسی توسط عوامل جمهوری اسلامی مورد وحشیانه ترین شکنجه ها قرار داشته اند.

روند فروپاشی حکومت اسلامی آغاز یک پایان است :1400 سال پیش با شکست نهایی امپراطوری ساسانی در چنگ قادسیه و ورود اسلام، جامعه ایران همواره به دین اسلام به عنوان حلال مشکلات و راه رسیدن به سعادت دنیا و آخرت می نگریسته است و این نگرش در دوران صفویه چنان پر رنگ شد که طبقه ای تحت نام روحانیت شیعه با عبا و عمامه در بافت زندگی اجتماعی ،اقتصادی، فرهنگی و سیاسی ایران حضوری انکار ناپذیر پیدا کرد.

دادگاه امروز را «ترور دوباره حجاريان» ناميده ام. بار اول جسمي و بار دوم شخصيتي ترور شد و هر دوبار او بخاطر كينه توزي شخصي آيت الله خامنه اي و به دستور و توسط مأموران ايشان ترور شد. بعد از ترور اول، مردم دست به دعا برداشتند و سعيد به لطف خدا «احيا» شد و به دامان مردم برگشت. دوباره همگي دعا كنيم خدا كند از اين ترور شخصيتي هم جان بدر ببرد! هم سعيد و هم ساير «ترورشدگان» در اين بيدادگاههاي نظام.

اخیرا اکبر گنجی، طی مقاله ای ادعا کرده است که مردم در ایران خواهان سرنگونی حکومت اسلامی نیستند و جمهوری اسلامی را می خواهند و در نتیجه ما در خارج انعکاس صدای این مردم هستیم و سعی می کنیم کسی در صفوف ما خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی نباشد.

پس از سرکوبی شدید جنبش مدنی که طی آن می توان به جرات گفت صدها کشته و رخمی بر جای گذاشت و هزاران نفر دستگیر شدند، ظاهرن این خیابانهای پر التهاب اکنون آرام بنظر می رسد. توحه به این نکته حائز اهمیت است که روند انحلال یک دیکتاتوری سی ساله از طریق جنبش مدنی زمان خاص خود را می طلبد که می توان آن را تحت عنوان روند فروپاشی نظام تفسیر کرد. این روند

........ در اجرای گام نخست، باید روی آزادی زندانیمان متمرکز شویم ودر اعلام آشکار به راس حاکمیت کودتا (خامنه ای ) هشدار دهیم ، در صورت آزاد نکردن یارانمان ازسیاهچال هایش ،ابتدا تهران وسپس تمامی ایران را مملو از کاغذ های خرد شده خواهیم نمود. زین پس، بگذار، لباس شخصی ها ی ریز ودرشت و بازجویان رژیم آزاد باشند هر چقدر که دلشان میخواهد ((خرده کاغذ ها))را باطوم بزنند

روشنفکران دینی و سنت‌گرایان واقعی مذهبی نشان داده‌اند که می توانند رابطه‌ای انتقادی ولی سالم و بهداشتی داشته باشند و در شرایط حاضر نیز این دو گروه می‌توانند برای دفاع از ماهیت رحمانی دین مبین اسلام و حمایت از حقوق شهروندان ایران با حفظ مواضع خود به صورت هماهنگ اما از دو زاویه متفاوت به مبارزه با شبه بنیادگرایی دینی حاکم و افشای پیامدها و خطر تحمیل قرائت غیر دمکراتیک و قلب ماهیت دین اسلام به مثابه‌ی یکی از دو رکن فرهنگ و هویت ایرانی بپردازند.

واقعیت اینست که گفتمان عقلانی چپ مارکسیستی در میان احزاب و سازمانهای متعلق به این گرایش در جامعه فارس ایران را بیشتر میتوان در ادبیات سیاسی راه کارگر جستجو کرد. دیدگاه این سازمان در خصوص حقوق ملیتها البته با فراز و نشیبهایی همراه بوده است. توجه به دیدگاه اخیر راه کارگر در واقع توجه به اهمیت نظرات گرایشات عقلانی چپ مارکسیستی، در مقابل نظرات شبه فاشیستی برخی از احزاب چپ مارکسیستی جامعه فارس ایران، در بارهء حقوق ملیتهای در ایران است.