پیش‌بینی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به روش لیختمن
یونس لیثی دریلو
خلاصه: این مقاله به بررسی روش آلن لیختمن برای پیش‌بینی نتیجهانتخابات ریاست جمهوری آمریکا می‌پردازد. روش لیختمن که از سال ۱۹۸۴تاکنون توانسته است تمامی انتخابات‌های ریاست جمهوری را با دقت ۱۰۰٪پیش‌بینی کند، بر خلاف مدل‌های معمول، به نظرسنجی‌ها و تأثیراترسانه‌های اجتماعی وابسته نیست. در اینجا، به اصول این مدل، نحوه کارکردآن و پیش‌بینی لیختمن برای انتخابات ۲۰۲۴ نگاهی خواهیم داشت.
الف- اساس مدل پیش‌بینی لیختمن
روش پیش‌بینی آلن لیختمن (Allan Lichtman) که به «۱۳ کلید برای کاخسفید» معروف است، بر تحلیل تاریخی، آماری و علمی بنا شده و به دلیلدقت بالا در پیش‌بینی، توجه زیادی به خود جلب کرده است. لیختمن معتقد است که نتیجه انتخابات بیشتر بر پایه عملکرد کلی دولت حاکم و شرایط کلانسیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور استوار است، نه تغییرات لحظه‌ای و کوتاه‌مدت نظرسنجی‌ها و کمپین‌های انتخاباتی.
این مدل در ابتدا در همکاری با ولادیمیر کایلیس-بوروک (Vladimir Kaylis-Borok)، یک دانشمند روسی متخصص در پیش‌بینی زلزله‌ها، شکلگرفت. کایلیس-بوروک و لیختمن در دهه ۱۹۸۰ به این نتیجه رسیدند کههمان‌طور که زلزله‌ها بر اساس الگوهای قابل پیش‌بینی رخ می‌دهند، نتیجهانتخابات نیز می‌تواند بر اساس الگوهای تاریخی پیش‌بینی شود.
بنیان علمی این مدل
۱. ریشه‌های تاریخی: لیختمن با مطالعه روندهای انتخاباتی از سال ۱۸۶۰، متوجه شد که عوامل کلیدی مانند عملکرد دولت، وضعیت اقتصادی و ثبات سیاسی نقش مهم‌تری نسبت به کمپین‌های انتخاباتی دارند.
۲. نظریه پایداری سیاسی: لیختمن معتقد است که انتخابات ریاستجمهوری مانند همه‌پرسی درباره عملکرد دولت حاکم است. اگر وضعیت کشوراز لحاظ سیاسی و اقتصادی خوب باشد، حزب حاکم احتمال بیشتری برایپیروزی دارد.
۳. تحلیل بر پایه عوامل کلان: برخلاف بسیاری از مدل‌های پیش‌بینی، روش لیختمن بر روی عوامل پایدار و کلان مانند وضعیت اقتصادی و سیاستخارجی تمرکز می‌کند و تأثیرات لحظه‌ای کمپین‌ها یا مناظرات را نادیدهمی‌گیرد.
۴. پشتوانه علمی: لیختمن به عنوان یک تاریخ‌دان و استاد دانشگاه، متدخود را بر اساس تحلیل‌های علمی و دانشگاهی طراحی کرده است که در مجلات علمی معتبر منتشر شده است.
۵. دقت مدل: مدل لیختمن از زمان توسعه آن در سال ۱۹۸۱، توانسته است تمام انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را به‌درستی پیش‌بینی کند، از جمله پیروزی غیرمنتظره دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶.
ب- نقدهای علمی به مدل لیختمن
با وجود موفقیت‌های مدل ۱۳ کلید، برخی منتقدان به این مدل انتقادهاییدارند:
۱. سادگی بیش از حد: برخی معتقدند که لیختمن با اتکا به ۱۳ شاخص کلی، ممکن است عوامل پیچیده‌تری مانند تأثیرات رسانه‌های اجتماعی و تغییرات جمعیتی را نادیده بگیرد.
۲. نادیده گرفتن نقش کمپین‌ها: این مدل به تأثیرات کمپین‌های انتخاباتیو مناظرات توجهی ندارد، در حالی که بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند که اینعوامل می‌توانند نتیجه انتخابات را تغییر دهند.
۳. عدم پیش‌بینی دقیق انتخابات‌های نزدیک: مدل لیختمن در پیش‌بینیبرخی انتخابات‌های نزدیک مانند رقابت سال ۲۰۰۰ بین ال گور و جورجبوش چالش‌هایی داشته است.
ج- سیزده کلید اصلی مدل لیختمن
مدل لیختمن بر اساس ۱۳ کلید طراحی شده است که هر کدام به شکل درست یا نادرست ارزیابی می‌شوند. برخی از این کلیدها عبارتند از:
۱. حمایت حزبی (Party Mandate): اگر حزب حاکم در انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس نمایندگان آمریکا، کرسی‌های بیشتری به دست آوردهباشد، این کلید درست است. اگر حزب کرسی‌هایی را از دست داده باشد، نادرست است.
۲. رقابت درون‌حزبی (Contest): اگر نامزدی حزب حاکم بدون چالشجدی درون‌حزبی باشد، این کلید درست است. اگر چالشی جدی برای انتخاب نامزد وجود داشته باشد، نادرست است.
۳. ریاستجمهوری (Incumbency): اگر رئیس‌جمهور فعلی کاندیدایحزب حاکم برای انتخابات باشد، این کلید درست است. در غیر این صورت، نادرست است.
۴. حزب سوم (Third Party): اگر هیچ نامزد مستقل یا حزب سومی به اندازه قابل توجهی در انتخابات شرکت نکند، این کلید درست است. اگرحضور یک حزب سوم یا نامزد مستقل قوی باشد، نادرست است.
۵. اقتصاد کوتاه‌مدت (Short-Term Economy): اگر در سال انتخابات رکود اقتصادی وجود نداشته باشد، این کلید درست است. اگر رکوداقتصادی رخ داده باشد، نادرست است.
۶. اقتصاد بلندمدت (Long-Term Economy): اگر رشد واقعی سرانهاقتصادی در دوره ریاستجمهوری فعلی برابر یا بالاتر از میانگین دو دوره قبلی باشد، این کلید درست است. اگر رشد کمتر باشد، نادرست است.
۷. تغییرات سیاستی (Policy Change): اگر دولت حاکم توانسته باشد تغییرات عمده در سیاست‌ها اعمال کند، این کلید درست است. در غیر اینصورت، نادرست است.
۸. ناآرامی اجتماعی (Social Unrest): اگر در طول دوره ریاستجمهوری ناآرامی اجتماعی پایدار وجود نداشته باشد، این کلید درست است. در صورت وقوع ناآرامی‌های گسترده، این کلید نادرست است.
۹. رسوایی (Scandal): اگر دولت حاکم گرفتار رسوایی بزرگی نشده باشد، این کلید درست است. در غیر این صورت، نادرست است.
۱۰. شکست در سیاست خارجی یا نظامی (Foreign or Military Failure): اگر دولت حاکم با شکست بزرگی در سیاست خارجی یا نظامیمواجه نشده باشد، این کلید درست است. اگر چنین شکستی رخ داده باشد، نادرست است.
۱۱. موفقیت در سیاست خارجی یا نظامی (Foreign or Military Success): اگر دولت حاکم موفقیت بزرگی در سیاست خارجی یا نظامی به دست آورده باشد، این کلید درست است. در غیر این صورت، نادرست است.
۱۲. کاریزمای رئیس‌جمهور (Incumbent Charisma): اگررئیس‌جمهور فعلی شخصیتی کاریزماتیک یا قهرمان ملی باشد، این کلیددرست است. در غیر این صورت، نادرست است.
۱۳. کاریزمای رقیب (Challenger Charisma): اگر رقیب حزب مخالف شخصیتی کاریزماتیک یا قهرمان ملی نباشد، این کلید درست است. در غیراین صورت، نادرست است.
نحوه کارکرد کلیدها:
این سیستم بر اساس تحلیل عملکرد کلی دولت و عوامل کلان سیاسی و اقتصادی ساخته شده و توانسته است نتایج انتخابات را به‌درستی پیش‌بینیکند.
د- پیش‌بینی نتیجه انتخابات ۲۰۲۴
آلن لیختمن اخیراً پیش‌بینی خود را برای انتخابات ۲۰۲۴ اعلام کرده است. طبق ارزیابی‌های او، ۸ کلید از ۱۳ کلید به نفع حزب دموکرات است. لیختمن معتقد است که کامالا هریس به عنوان نامزد احتمالی دموکرات‌هاشانس بیشتری نسبت به دونالد ترامپ دارد. با این حال، برخی از عوامل مانند وضعیت اقتصادی و امکان وقوع رسوایی‌های جدید می‌تواند بر نتیجهنهایی تأثیر بگذارد.
در حالی که لیختمن پیش‌بینی می‌کند دموکرات‌ها پیروز شوند، برخیتحلیل‌گران به مشکلات اقتصادی مانند تورم اشاره می‌کنند که ممکن است نتیجه انتخابات را تغییر دهد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید