● تریبون آزاد

جنابعالی که در محافل بين‌المللی مدعی هستيد، «ايران، آزادترين کشور دنياست» و می‌خواهيد عدالت و مهرورزی را برای جهانيان به ارمغان بياوريد و می‌خواهيد نظم عادلانه‌ای را بر جهان حاکم کنيد، چگونه در عرصه داخلی با فعالان حقوق بشر- که گناهی جز دفاع از حقوق اساسی ملت ندارند- چنين رفتارهای ناپسندی را روا می‌داريد؟

یکی از دغدغه های همیشگی بشر، نیاز به پرستش و ستایش موجودی برتر و کمک خواستن از او برای برآورده کردن خواسته هایش بوده و هست. از آنجایی که این نیاز فطری همیشه با انسان بوده، در طول تاریخ بارها و به اشکال گوناگون توسط قدرت طلبان مورد سوءاستفاده قرار گرفته است. فراعنه مصر بارزترین نمونه این مدعیان خدایی هستند. اما در قرن حاضر و نه 4500 سال پیش، و در کشوری به ظاهر اسلامی و نه در مصر بت پرست، هستند کسانی که خود را مالک جان و مال مردم میدانند.

آقایان ایران‌پور، گلمرادی! من مقاله اخیر آقای قانعی‌فرد را نخوانده‌ام. ... تردیدی ولی ندارم که قاضی و پیشه‌وری همچون قریب به اتفاق روشنفکران و ترقی‌خواهان آن دوران همه جهان، نسبت به آنچه در شوروی می‌گذشته‌است توهم داشته‌اند و ای بسا قربانی این توهم نیز شده‌اند. بر اساس همین توهم استالین جهان و جنبشهای چپ و کارگری و ضد استعماری و ضدستم ملی را از هزاران رهبر شریف ترقی‌‌خواه تهی کرد.

اگر اقتدار گریان مسیر انتخابات را به تقلب شمارش آراء و سرکوب نیروهای اصلاح طلب و شبه کودتا بکشانند ،آیا نیروهای تحریم کننده فقط باید نظاره گره و تماشا چی منفعل بمانند یا به یاری اصلاح طلبان بشتابند تا جنبش آزادیخواهی با فراروئی به مرحله نوینی از خود وارد گردد

چند سال از آن سالها گذشته است؟ چند سال است که چنين صحنه های پر شوری را در تهران نديده بودم؟ چند سال بود که رويای تکرار آن روزها را داشتم. چند بهار از آن موقع می گذشت؟ پس از بيست و هفت-هشت سال ميدان هفت تير تهران صحنه های مشابه آن روزهای دانشگاه تهران را در مقابل ديدگانم گسترانده است. اين بار ديگر يک دانش آموز ده ساله نيستم و می توانم چهره ها را به راحتی ببينيم.

هگل ، مهمترین وموثرترین فیلسوف قرن 19،فلسفه ایده آلیسم آلمان را به اوج خودرساند.اوگرچه از خودشاگردان بیشماری بجاگذاشت ولی جانشین ووارثی واقعی درفلسفه نیافت. فلسفه ایده آلیسم مطلق او ترکیبی است از ایده آلیسم عینی شلینگ و ایده آلیسم ذهنی فیشته .

قدر مسلم از درون همه درگیری های جناح های درون رژیم اسلامی ،بالاخره یک رئیس جمهوری وارد کانون قدرت حکومت اسلامی وارد خواهد شد که مورد تائید رهبر و شورای نگهبان است وچهارسال دیگر بر عمر جمهوری اسلامی خواهد افزود.اما در این میان بازهم مانند 30 سال گذشته ،سر مردم ایران بی کلاه خواهند ماند.

تنها موردی که آقای احمدی نژاد به پرونده خلافکاری کسی اشاره کرد که نسبت نزدیکی با آقای موسوی داشت،اشاره مبهم او به پرونده تحصیلی و شغلی دکتر زهرا رهنورد،همسر آقای موسوی،بود. رئیس دولتی که در برابر گزارش رئیس سازمان بازرسی کل کشور درباره گم شدن میلیارد ها تومان ثروت مردم سکوت می کند، تحصیل یک دانشجوی سخت کوش را در دو رشته هم زمان، در دو دانشگاه دولتی و آزاد، فساد و خلاف کاری بزرگ می داند.

محور اصلی سخنان رضایی که به قید قرعه آغازگر بحث بود طرح‌های او برای تغییر ساختار اقتصادی ایران و تغییر الگوی مدیریت دولت بود. او در ادامه برنامه نیز با روشی حساب‌شده، ضمن ارائه توضیحات بیشتر پیرامون افکار اقتصادی خود، نقطه نظرهای اقتصادی موسوی را زیر سوال برد. بی‌تردید مناظره سوم از لحاظ طرح و توضیح برنامه‌های دو نامزد و همچنین رد استدلالی مواضع طرف مقابل اصولی‌ترین برنامه‌ای بود که تاکنون از این مجموعه ارائه می‌شد.

سران جمهوری اسلامی مسئولیت دفاع از ارزشهای اسلامی را که در قانون اساسی غیر دمکراتیک تبلور یافته بر دوش چهار کاندیدا گذاشته و آنها را موظف کرده اند تا از پرنسیب های نظام جمهوری اسلامی دفاع کنند و مزایای این نظام را در بین مردم تعمیق دهند . اما روند تبلیغات انتخاباتی این دوره نشان میدهد که این چهار کاندیدا موفق نشده اند تا وظیفه محوله را بخوبی و بر وفق مراد سران رژیم پیش ببرند چرا که ایران به صحنه جدال بین نیروهای ملی ، ملی مذهبی ، چپ ها و ملیت های مخلتف با مجموعه رژیم تبدیل شده

اقای ایرانپور، هر چند که این واقعیت انکار ناپذیر است که جمهوری اسلامی علاوه بر ارگانهای عریض و طویل وعلنی تبلیغی خود، از عاملان نفوذی در لباس اپوزیسیون برای جا انداختن سیاست خود بطور وسیع استفاده میکند. یکی از بارزترین این شگردهایش مشغول کردن اپوزیسیون با خودش میباشد و بقول معروف تفرقه بنداز و حکومت کن. وبدین جهت ما باید با هوشیاری و وسواس ویژه با این موضوع بر خورد کنیم که در دام تله رژیم نیافتم.

نعیمی با گرامیداشت یاد و آرزوی آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی ، انتخابات جاری را از لحاظ برجسته شدن مطالبات گروههای مختلف اجتماعی و همچنین غلبه استراتژی مطالبه محوری بر فعالیتهای انتخاباتی مورد توجه قرار داد و عنوان کرد که مطالبه محوری با طرح خواستهای مشخص و عینی به شفافیت فضای سیاسی کمک می کند و در نتیجه کاندیداها فرصت پنهان شدن در پس شعارهای کلی و مبهم را نخواهند داشت از این رو شاهد هستیم که در این فضای شفاف حتی کاندیداهایی که خودشان را اصلاح طلب نمی خوانند و توجهی هم به این مقولات ندارند

کمیته پیگیری بازداشت‌های خودسرانه در نامه خود با طرح نکاتی در خصوص ماهیت و چگونگی شکل گیری «کمیته پیگیری بازداشت‌های خودسرانه»، از چهار کاندیدای ریاست جمهوری پرسیده است که چه راهکارهایی را برای پیشگیری و برخورد با آن دسته از ضابطانی که تحت اقتدار قوه مجریه اقدام به نقض حقوق شهروندان و بازداشت شدگان می‌کنند، اتخاذ خواهند کرد.

متأسفانه نه تنها کمونيستهاي هاي ايران در اين مورد لنيني فکر ميکنند بلکه سلطنت طلب ها و مليون و اسلامگراياني هم که مخالف رژيم هستند، لنيني فکر ميکنند. منظورم اين است که ميگويند شرکت در انتخابات يعني مشروعيت دادن به رژيم، شوراي نگهبان، ولي فقيه و غيره. به همين دليل هم لنين وقتي ميخواست در انتخابات پارلماني يکبار شرکت کند آن را تاکتيکي براي افشاء رژيم قلمداد کرد و تازه آن را از شرکت در دولت مجزا کرد.

ديروز که مقاله اي نوشته بودم و در آن به مواضع سياسي سايت آينده دات کام و چند نفري که خود را انجمن آينده مينامند در رابطه با انتخابات و حمايت از کروبي، نقد کرده بودم ، ناگاه دوباره تا مقاله ام چاپ شد حملات شخصي و ترور شخصيت با نام مستعار شروع شد. در گذشته در بسياري جمع هاي سياسي و مذهبي وقتي به دليل جدائي هاي سياسي، حملات شخصي و کدورات ها تا سالها ادامه مييافت، بسياري از ابراز اختلافات سياسي ميترسيدند چرا که نميخواستند زير فشار تنهائي و از دست دادن دوستان پيشين قرارگيرند

پارادوکسی که بیش از هرچیز مرا رنج داده و متاسف می‌نماید این است که رسیدگی به صلاحیت ملت و رد صلاحیت فرزندان انقلاب با برچسب‌هائی مانند عدم اعتقاد و التزام به اسلام و مبانی آن، توسط گروه بسیار کوچکی صورت می‌گیرد که نه تنها هنوز صلاحیت و اعتقاد آنان به جمهوریت نظام در معرض قضاوت و تائید ملت قرار نگرفته است بلکه سرسلسله و دبیری آنرا فردی مانند جنتی بر عهده دارد که فرزندش حسین پس از اعلام جنگ مسلحانه مجاهدین خلق علیه جمهوری اسلامی به حمایت از این سازمان برخاسته و باتهام محاربه با نظام و کشتار...

باری موضوع کمک به این تحول گفتمانی نو، و در شرایط کنونی به رشد حقوق شهروندی، حقوق بشر، عدالت اقتصادی و رابطه بهتر و مسالمت‌آمیز با غرب است و این خواست در لحظه‌ کنونی هم شرکت در انتخابات و پشتیبانی از آقای کروبی یا موسوی را می‌طلبد، ( همانطور که در انتخابات قبلی، تحریم به باور من عمل صحیح نیروهای سکولار برای بیان خویش و خواست‌های خویش بود، حتی اگر به پیروزی آقای احمدی‌نژاد کمک کرد.

آيا زمان آن نرسيده كه در انتخاب متحدان استراتژيك تجديد نظر كنيم؟ تا آنجا كه ما ميدانيم (البته در حد الفباي لبنان را مورد f سياست) دولتهاي سوريه و روسيه و لبنان و سودان از متحدان استراتژيك ما محسوب مي شوند و فعل بلوصول به ايران مورد نظر نيست تنها f بحث قرار نمي دهم و سودان نيز با حدود چهار صد ميليون دلر بدهي ظاهرا در مورد سوريه و روسيه سئوال ميكنم. سوريه از اول انقلب تاكنون از حمايتهاي بيدريغ ايران چه از نظر مادي و چه در مجامع بين المللي عليه ايران موضعگيري مي نمايد.

نمایش بیعت با دارالخلافه اسلامی با اسم مستعار انتخابات دارد به نقطه پایانی خود نزدیک می شود . پیش بینی در مورد نتیجه این خیمه شب بازی کار دشواری نیست ، چه احمدی نژاد که کاندید برتر بیت رهبری است با آرای مرده های حقیقی و مجازی بسیجی از صندوق های تقلب و دروغ بیرون بیاید و چه یکی دیگر از فرزندان و ادامه دهندگان راه امام که به عنوان ناخدا و ناجی کشتی شکسته جمهوری اسلامی وارد این نمایش شده است ، در هر صورت برنده اصلی این بازی 30 ساله ، کسی نیست مگر حکومت اسلامی و ولایت مطلقه فقیه...

از اين نوع «انتخاب ها»، تمام استبدادها، و اصولاً هر قدرتی، پيش روی افراد، جمعها و ملتهايی که قصد به تسليم واداشتن آنها را دارند، می گذارند. اين « انتخابها» با ظاهر فريبنده، شامل دو گزينه اند؛ يک گزينه اين است که در صورت مقاومت و عدم تمکين، به بدترين سرنوشت، سرنوشتی تلخ و محتوم محکوم می شويم، و گزينه ديگر اينکه در صورت تسليم، هرچند سرنوشتمان کماکان بد است، اما ظاهراً وضع بهتر از گزينه اولی است.

در چند سال اخير افراد و انجمن‌ها و سايتها و تلويزيونهايی پيدا شده‌اند که‌ مأموريت ويژه‌ی آنها منحرف کردن اذهان از اپوزيسيون، مشغول کردن افراد اپوزيسيون با خود، نشر اکاذيب، برگزاری اکسيونهايی مثلا بر عليه‌ حمله‌ی آمريکا به‌ ايران، دفاع از جان جداشدگان مجاهد در زندانهای سازمان مجاهدين خلق ايران، ... می‌باشد. يکی از شيوه‌های آنها فرستادن خبر و مقاله‌ و کامنت به‌ سايتهای انترنتی است که‌ غالبا در پوشش نامهای مستعار رويی می‌دهند. در همين بحبوبه‌ بود که‌ سروکله‌ی آقای قانعی‌فرد پيدا شد. توجه‌ بفرمائيد

فرض کنيم که ما ميخواهيم برويم و يک دسته سينه زن براي امام حسين راه بياندازيم. آخر اين مسخره نيست که از يک مسيحي يا يک بي دين دعوت کنيم که در جلسه تدارک شرکت کند. دعوت نکردن از يک مسيحي اتفاقاً احترام بيشتري به آن فرد است تا آنکه فکر کنيم با دعوت از آن مسيحي، به او احترام گذاشته ايم. نه تنها وقتي نظرات سياسي و نظري آنقدر از يکديگر دور هستند، بلکه وقتي ظاهراً يک نام را دارند هم همين بحث صدق ميکند بايد تجربه و محتواي نظري را دقيقاً درک کرد.

جامعه ی ما به طور مهلکی بیمار است. مدتی است که این جامعه به بیماری همه گیر و خطرناکی مبتلا شده که علایم آن در دوره ی انتخابات به طور چشمگیری افزایش یافته است. این بیماری چیزی نیست جز سندروم احمدی نژاد . البته احمدی نژاد به سان یک آلودگی میکروبی یا نظایر آن، در طی 4 سال گذشته این فرصت را داشته که در پیکر دردمند جامعه ی ایران زخم و مرض های تازه ای ایجاد کند، اما گویی از یاد رفته است که او تنها به کثرت و شدت دردها و بیماری های گذشته افزوده است، ولی در واقع پیامد طبیعی آنها بوده است.

طی چهارسال گذشته، وضعیت حقوق بشر در ایران به حدی وخیم و هر روز وخیم‌تر شده است که می‌توانم بگویم به غیر از دهه‌ی شصت چنین دوران سیاهی را طی سه دهه که از برقراری جمهوری اسلامی می‌گذرد، ایران به خودش ندیده است.

حزب توده ایران و گروه های رسمی و غیر رسمی توده ای، ماه ها است که با پشتیبانی آشکار از ریاست جمهوری آقای موسوی، آتشبار تبلیغاتی خودرا بر کسانی که برنامه آقای موسوی را پیشرو و یا اصلاح طلبانه نمی دانند، گشوده اند. ظاهر استدلال ایشان در پشتیبانی از آقای موسوی این است که نه تنها شانس بهتری برای پیروزی بر آقای احمدی نژاد دارد، بلکه برنامه اقتصادی و سیاسی او نیز جلوتر از دیگر نامزدهای انتخاباتی است. اما انگیزه اصلی ایشان بی شباهت به انگیزه و برهان سی سال پیش آن ها در پشتیبانی از بنیادگرایی اسلامی...

آنها كه طی سالیان دراز ماجرای جنبش اصلاح طلبی را دنبال كرده‌اند و بخصوص هموطنان خارج از كشور، خوب است بدانند كه این روزها اگر به عنوان مثال عمادالدین باقی و یا عباس عبدی از طرف آقای كروبی و مسیح مهاجری یا عبدالله شهبازی از طرف آقای موسوی در یك مناظره در دانشگاهها شركت كنند، كف و سوت دانشجویان نثار این دو نفر آخر خواهد شد!

دين زيبای زرتشت که بر روح تمام اديان الهی پايه گذاری شده است ، يعنی پندار نيک، گفتار نيک و کردار نيک، خود يک وقتی بلای آسمانی شده بود. ياد تاريخ نرفته است که در زمان عادل ترين پادشاه زرتشتی يعنی انوشيروان بيش از صد هزار مزدکی از دم تيغ گذرانده شدند. بيهوده نيست که روح ايران و ايرانی چنان ضعيف شد که ارتش رزم آزموده ی ساسانی طاقت يک مشت عرب بيابانگرد رانياورد. کجا بود آن خردی که اينهمه تعريفش ميکنند تا ايرانيان را بيدار کند. آيا تنفر از کار وحشيانه ی موبدان و متعصبين زرتشتی آن زمان ر( که ايرانيان

معنای خروج از حاکمیت این نبود که حکومت را ول کنیم و به دنبال کار خود برویم. معنای آن این بود که اگر در قدرت هستیم و نمی توانیم کارهای خود را پیش ببریم و نتیجه اش دولت نهم می شود، در این صورت یا ناتوانیم که اخلاق حکم می کند کنار برویم یا اینکه توانا هستیم اما طرف مقابل به ما اجازه کارکردن نمی دهد که در آن صورت دو راه پیش روی است. یا باید مقابله کرد و سد را شکست و جلو رفت یا اینکه قدرت را رها کرد و خارج شد. این یک مسئله بدیهی است و صحبت من این بود که اگر به این شیوه عمل می کردیم چون قدرت داشتیم...

فرهنگ استبدادی حاکم بر جامعه که پیشینه تاریخی دارد چنان روح و روان انسان ایرانی را در اسارت خود گرفته است که مستبد بودن از معرفه ها و خصوصیات تغییر ناپذیر انسان ایرانی گشته است و اگر هم در برهه ای از تاریخ تلاش برای خلاصی از آن و مدرن سازی صورت گرفته است حاصلی در بر نداشته است در این میان بحران هویت نیز نقش خاص خود را داشته است و اگر هم راهکاری برای برونرفت از این سرنوشت شوم تاریخی موجود بوده است مختصات بیان شده فوق ، تمام جانفشانی ها و انرژی ها را در نطفه خفه ساخته است

هانا آرنت ، با هوش و خردی تمام تذکر داده است که نبايد در سياست، منطق و مسيری را دنبال کنيم که به دوراهی بد و بدتر رسيم و مدام، برای اين که وضع بدتر نشود، به بد تسليم شويم. ما به هر حال، اينک بر سر اين دوراهی قرار گرفته‌ايم و کاری که افزون بر کنار کشيدن و منزه ماندن، از دستمان برمی‌آيد، اين است که تحليل هانا آرنت را به صورت اين تذکر تقرير کنيم: حال که در برابر بدتر، بد را برمی‌گزينيم، فراموش نکنيم که بد را برگزيده‌ايم.

پرسش این است که آيا جوانان ايران نيز در اين انتخابات ميتوانند از تعصب و سنت های تبعيض گرايانه پدران خود که نظام حقوقی تبعيض آلوده ای را در ايران مستقر کردند فاصله گیرند و به قانون اساسی کنونی که مظهر ان تعصبات و سنت هاست پاسخ منفی دهند و خواهان اصلاح و تغير آن شوند؟ به راستی ايا جوانان ايران آماده اند که چون هم نسلانشان در آمريکا حماسه ای بیافرینند و به سينه کسانيکه با چنگ و دندان برای پاسداری از قانون اساسی تبعيضی می کوشند دست رد زنند ؟

فرديناند تونيس عشيره را به صورت يک ارگانيسم زنده توصيف مى‌کند که ساختار اجتماعى آن با طريقه‌ى انباشت ما قبل سرمايه‌دارى متناسب است. همبستگى افراد به صورت فاميلى يا نسبى (يعنى عاطفى و احساسى) ايجاد مى‌شود. مالکيت يک شکل همگانى (يعنى فاميلى و عشيره‌اى) دارد. روابط اجتماعى مبتنى بر پدر‌شاهى است و عواملى چون کيش شخصيت، پيش‌کسوتى سنى و اعتماد نامحدود به رهبرى روابط سياسى را معين مى‌کنند. به بيان ديگر ساختار اجتماعى عشيره‌اى متعلق به روابط ما قبل شهروندى است و حکومت يک فرم سنتى دارد.

دموکراسي اطلاعاتي، که با عموميت يافتن استفاده از تکنولوژي ارتباطات فراگير شده، مزيت هاي بسيار دارد ولي در جوامع غير دموکرات و توسعه نيافته اي مثل ايران ما اين تهديد و زيان را نيز دارد که افرادي که از تخصص، تجربه و تعهد مکفي برخوردار نيستند به نسخه نويسي (با هزار تقلب و تظاهر و اي بسا توهم) و چاره يابي دردها و مشکلات اجتماعي مي پردازند. اين باصطلاح روشنفکران نوظهور در دنياي مجازي اينترنت وقتي که در قدم بعدي وارد عرصهً عمومي شوند

دهمین انتخابات رياست جمهوري ایران ، در 22 خرداد سال جاری (1388) برگزار میشود . از نظر صاحب نظران مستقل و منتقدان وضع کنوني، انتخابات این دوره عمدتاً به منظور جلوگيري از تداوم بقا و تثبيت يک جريان فکري - سياسي در ساختار قدرت، تحليل و تفسير مي شود. کارنامه و نتايج ناگوار اقتصادي، اجتماعي و سياسي در داخل ، اتخاذ سیاست ماجراجوئی در امور بین المللی از چهار سال مديريت دولت نهم به ریاست آقای احمدی نژاد، حتي بسياري از کنشگران سياسي را که در دوره های پيشين شرکت نکرده و یا بیطرفانه بدان توجه داشته اند...

اگر نقطه امیدی در ایران بوده، که هست، همان پیشروی جنبش‌های مدنی است. هم اینان با طرح شعارهای برابری و آزادی توانسته اند به جهانیان بگویند که ایران دیگری هست که دل در گروی دمکراسی دارد. و بی گمان قدرت و توانایی اینان در حرکت پیگیرشان در عرصه جامعه مدنی بوده و هست و نه در منوط کردن حرکتشان به بازی مهره ها بر صفحه شطرنج حاکمیت ...