● ادبیات

مردی کنار گودال، کودکانش را سر می بريد و يک يک کنار هم می چيد.
و دست هايش می لرزيدند.
زنی بر سر راه ايستاده بود و چشم هايش را از خون سياه رگانش، سرمه می کشيد.
استخوانی و زرد.
ارواح سياه پوش، نعشی شتک زده را بر تخته پاره يی به دوش می کشيدند و می بردند.

ربکا او را دیوانه وار دوست داشت. او هم ظاهرا ربکا را دوست داشت..
اما این دکتر لیبیائی با هر دختر و زنی شروع میکرد.

مادری تکه پاره ـ
که اندوه او
کوه ها ـ

خانه ننه و آقاجان همیشه درش به روی ما باز بود و با غذا و نوشیدنی، صبحانه، نهار و شام از ما پذیرائی می کردند. با نازخاتون در تابستان و فسنجون در زمستان. با میوه، با انار، با پرتقال و نارنگی، با کاهو پیچ و سرکه و با ازگیل و سیر ترشی.

من بیر شئعیر اولماق ایستیرم
من می خواهم شعری بشوم
I want to be a poem

گر به خاکم می سپارید؛

زنجیر بر پایم نبندید؛

مبادا مدرسه ام دیر شود!

مهرنوش مزارعی داستان نویس، فعال حقوق زنان ساکن سن دیگو و یکی از چهره های داستان نویسی در صحنه ادبیات مهاجرت اخیرا نخستین رمان خود به زبان انگلیسی را به نام "انقلاب مینا" (Mina's Revolution) منتشر و طی مراسمی در شهر لس آنجلس رونمایی کرد.
وقایع این کتاب ۲۷۸ صفحه ای با پس زمینه ای تاریخی از یک سال قبل از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در ایران آغاز می شود و با وقایع تروریستی یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ در آمریکا به پایان می رسد

كاكائى ها در غروبِ ساحل آواز ميخواندند
موج هاى خسته ، تنِ صخره اى
سايه هاىِ تنهايى ، جانِ مرا
مى سِتُردند .
بوىِ باروت آمد،
كاكائى ها پركشيدند، رفتند

نگاهی به بهترین های سینمای سال ۲۰۱۵ از جمله دو مستند عالی و اپیزودهای تازه ای از مجموعه های سینمایی پرفروش که کسی جای خالی آنها را حس نمی کرد.

Dance with me tender forever
گل دویغولارینلا منیمله دانس ائت سونسوزا قدر

...همنشین قصه‌ی شبانه‌ام، همین گُل است. / گل، مرا به خاطراتِ خطه‌ی شمال / گل، مرا به شورِ شعرِ جویبار / گل، مرا به عطرِ یک ترانه می‌بَرَد. // سرخوشم ازین مدادِ خسته‌ای که تا هنوز- / از تو وُ طراوتِ زلالِ چشم‌های تو / شاعرانه، حرف می‌زند

گولومسه بیر داها منیم پر- پر اولان اومیدلریمه
لبخند بزن دوباره برای امیدهای پرپر شده من

ديليم، چاره سيز ديلسيزلرين ديلى دير كى شكايت اويچون ديللرى يوخدور
زبانم ، زبان مفلوكانى است كه زبانى براى شكايت ندارند

نسیم آسا گذر دیگر ندارد حضرتِ عشق
به هر سویی که دلبندی بخواند نامِ یاری
ستاره در طلسمِ سنگ می ماند فراموش
تو ای فریادِ خفته بر لبانِ دوخته؛ تنهایِ زندانی
همیشه روزگارت باد بیزاری

فرياد های زمزمه را آيا
هرگز شنيده ای؟

کشوری تاکی اسیر چنگ این جلاد ها؟

آه، آچیلاجاق می گئنه گؤزلریم ماوی گؤی اوزونه؟
دوراجاق می اود یاغیشی؟

آه، کی چشمهانم دوباره به آسمان آبی گشوده خواهند شد؟
کی باران آتش خواهد ایستاد؟

داعشی ها، با کلاه های گشاد مذهب آمدند

ادبیات ایران ستیز صافی گلپایگانی، نمونه ای است از ایران ستیزی رژیم جمهوری اسلامی و ایدئولوژی آن

بیر گونش دوغسایدی، اورتا دوغو'یا
سالسایدی سویوغو، قارا قورخویا
ای کاش آفتابی در آسمان خاورمیانه طلوع می کرد
ترس و وحشت را به جان زمستان می انداخت

اين دشنه ای/كه می كِشی به خشم/آن كبوتری/كه می كُشی به كین/نامش آرزوی ما نبود!

این ترانه قدیمی است و در سراسر مازندران با دوبیتی های گوناگون خوانده می شود. آهنگ آن در مایه شور است.

- من بو رهبرلیک سیستئمینه قارشییام. گؤزوموزو آچدیغیمیزدان بری، هئی بئیین باشیمیزین اوستونده اولدو. آرتیق نه زامانا قدر ایقتیدارینی سوردوره جک بو چاتلاق قوجا؟
- من با ابن سیستم رهبری مخالفم. از وقتی که چشم وا کردیم مغز رو، بالا سرمون دیدیم. آخه تا کی می خواد این پیر پاره پوره اون بالا بشینه؟

ساخت به این صراحت و پاخت بدین مصوری؛
دزد به دزد می‌زند، وای به دزد آخری

دو کفتر سفيد
بر روی بام.
در پهنه ی غروب
خورشيدِ سرخفام

این حجاب و سنگسار و اینهمه انسان ستیزی ها
این ستمکاری به زن،وین ظلم بی پایان،نخواهد بود
پاسخ شعر و سرود و عشق ورزیدن به آزادی
دشنه جلاد بی فرهنگ و بی وجدان، نخواهد بود
شیخ فتوی میدهد هر روز بر قتلیّ و کشتاری
شیخ خون آشام و این فتوی و این فرمان، نخواهد بود

همه چیز در میانِ دو لحظۀ ناهمگون اما یگانه اتفاق می افتد:برآمدن به زیبایی و رفتن به زیبایی. پاره ابری گُل بِهی ولنگار می گذرد. نم نمِ بارانی ولرم می بارد. ابر از هم می پاشد و تمام می شود

موقددس داش گئت گئده باتمیشیستان میللتینین دونیاداکی قورورونو آرتتیرمیشدی و اونون وارلیغی خالق اوچون بیر جور اینانجا دونوشوب وطنه سئوگی سمبولو اولاراق ده یرلندیریلمیشدی.
رفته رفته سنگ مقدس غرور ملت باتمیشستان را پیش جهانیان افزوده بود و وجود آن سنگ برای آنها به مثابه ایمان و سمبل وطن پروری گردیده بود.

به ناگهان در کافی‌شاپ با سر و صدای مهیبی گشوده‌شد و چند مرد مسلح لباس‌شخصی تهدیدکنان به‌سوی ما هجوم آوردند. تعدادی از دختران و پسران حاضر در آنجا با گشودن پنجره یا با گریختن به‌طرف آشپزخانه جیغ‌کشان درصدد فرار برآمدند. من که از هجوم مردان مسلح لباس-شخصی به فضای آرام و دوستانه‌ی آن کافی‌شاپ دنج به‌کلی متحیر ¬بودم، از جایم برخاستم و رو به یکی از آنها گفتم:

امروزه شخصیت‌های نقابدار و نیکوکار کتاب‌های کمیک پرده سینماها را اشغال کرده‌اند. اما این داستانها چندان جدید نیستند و در حقیقت ریشه آنها به دوران باستان برمی گردد.در چند سال اخیر حتی طرفداران پر و پا قرص کتابهای کمیک هم شاید احساس کرده باشند که تعداد فیلم های ابرقهرمانی که روی پرده سینماها می روند زیاد از حد باشد.

تمام خروس های عالم می دانند اين را که صبح، حادثه يی استثنايی است که تکرار می شود تا آن ها آن را اعلام کنند.
و تا من متفکرانه بگويم که قاعده های استثنايی کم نيستند. و تو بی رحمانه به من بخندی که استثنا ها همه قاعده اند!

Nə qədər uzaqsan! Nə qədər yaxın
چه دوری ، و چه نزدیک!

جشنواره فیلم های ایرانی در روز جمعه سی اکتبر در لندن با نمایش فیلم قصه‌ها ساخته رخشان بنی اعتماد و حضور خود او آغاز شد .فیلم قصه ها که از ساخت تا نمایش مسیر پرپیچ و خمی را طی کرده است با تکیه بر شخصیت های فیلم های پیشین بنی اعتماد به روایتی از زندگی در کلان شهر تهران می پردازد.

بعضی‌ها می‌گویند، بعضی‌ها نمی‌گویند و در خفا می‌بینند. بسیاری از ایرانی‌ها بیننده سریال‌های ترکیه‌ای هستند که از ماهواره‌های فارسی‌زبان پخش می‌شوندآنها که دوست ندارند همه بدانند این سریال‌ها را می‌بینند، دلایل مختلفی را عنوان می‌کنند؛ از این‌که بیننده پر و پا قرص نیستند و تفننی دنبال می‌کنند و برایشان مهم نیست بگیر تا این‌که از برخی قضاوت‌هایی که بر این اساس در موردشان صورت می‌گیرد راضی نیستند.

انتشار عکس‌های "بدون حجاب" دو بازیگر جوان سینمای ایران، صدف طاهریان و چکامه‌ چمن‌ماه در شبکه‌ اجتماعی اینستاگرام، طی هفته‌های گذشته واکنش‌های متفاوتی را در ایران برانگیخته است.حسین نوش‌آبادی، سخنگوی وزارت ارشاد ایران، در گفتگویی با خبرگزاری دولتی ایرنا ضمن فراخواندن این دو بازیگر به عذرخواهی، انتشار این تصاویر را نشانه " کمبود و خلأ روحی و عاطفی " آنها دانست.