ژوئن 2022

آقای زیدآبادی بنظر می‌رسد که شناخت شما از سازمان مجاهدین باندازه مسافت تهران تا آلبانی از واقعیت فاصله دارد، سازمان مجاهدین با بازماندگانی که میانگین سنی آنها حدود شصت سال می‌باشد و تعدادشان نیز از چند صد نفر تجاوز نمیکند با چه نیرو و یا حمایت اجتماعی می‌تواند نیروی فائقه باشد؟ توان مجاهدین در حد حضور درفضای مجازی و بزرگنمایی اقداماتشان بوده و هست کار دیگری قطعا از آنها ساخته نیست. از اینرو برغم آنچه که وانمود می‌کنند ترجیح آنها این است که همین رژیم جمهوری اسلامی در قدرت باقی بماند و آنها بتوانند پز اپوزیسیون بودن را به نیروهای باقیمانده شان بفروشند. مخالفت شدید و هیستریک آنها با رضا پهلوی نیز در همین راستا قابل تحلیل است چون میدانند که بخش بزرگی از مردم که لزوما پادشاهی خواه نیز نیستند بر این باورند که در شرایط کنونی رضا پهلوی تنها کسی است که می‌تواند گرایشات مختلف را حول محور گذار از جمهوری اسلامی گرد هم آورد. در ضمن یکی از دلایلی که جمهوری اسلامی سعی دارد مردم را از سرکار آمدن مجاهدین بترساند نیز همین است که میداند آنها عملا اپوزیسیون واقعی اش نیستند از اینرو آگاهانه و حسابشده سعی در بزرگنمایی آنها دارد. شما در تله تبلیغات رژیم نیفتید!

جناب محققی ی عزیز ، با سلام. من هر بار نوشته های شما را می خوانم و در آن حرف های بر حقی را می بینم که با شدت کرفتن وضعیت و وخیم تر شدن اوضاع رو به تلخ تر شدن دارد. از شما یکی دو سوال دارم
چرا فکر می کنید که این جماعت متکبر بی خیال که با چنین خودبینی هایی سال هاست که خو کرفته اند و پیر و فرتوت شده اند ، در این پیرانه سری ظرفیت این را دارند که در یک جا گرد هم آیند و به وضع مردم فکر کنند ؟ شما که سال ها با این جماعت بوده اید و از نزدیک شان می شناسید ، چرا اصرار دارید که به حرف شما کوش کنند ؟ و نمی بینید که این گوش ها سال هاست که جز ندای درون خود را تمی شنود ؟ و سوال آخر ، گیرم که حرف های شما را یک روز بشنوند ، چرا فکر می کنید که از این جماعت برای مردم کاری بر می آید ؟ چرا یکبار برای همیشه از این اتوبوسی که سوارش هستید و اصرار بر اصلاح مسیرش دارید ،پیاده نمی شوید و عطای این طبیبان مدعی را که متهم به نقش داشتن در سرنوشت اسفبار این روزهای مردم هستند ، به لقایش تمی بخشید ؟

این جمع کوچک بر این باور بود و هست که وظیفه تاریخی نیروهای چپ جامعه به معنای نیروهای دمکراسی خواه، آزادیخواه، عدالتخواه و برابری طلب، افشاء و ترد عناصر مشکوک و تفرقه افکن و سپس حرکت فعال جهت همگرایی و اتحاد در عمل، مابین تمامی این نیروها، ذیل پلاتفرمی مشخص برای عبور از جمهوری جهل و جنایت نماینده خود خوانده خدا بر زمین میباشد.
هرگاه وحدت در عمل این نیروها از قوه به فعل بدل شود و ثقل لازم را نیز کسب نمایند، آنگاه میتوانند با حفظ دیدگاه های خود، با سایر نیروهای جامعه در مسیری تعریف شده، جهت ایجاد یک جبهه فراگیر ملی متحد شوند.
اما افسوس و صد افسوس که خود محوری و خود بزرگ بینی چپ ایرانی !!! راه را بر درک ضرورت زمان بسته است و بسیاری از رفقای قدیمی به دگماتیستهای امروزی تبدیل شده اند و دهه هاست که مرغشان یک پا دارد و از همان یک پا هم برای خود زنی ودگر زنی حداکثر استفاده را مینمایند. در چنین شرایطی و در نبود یک جبهه متحد ملی قطعا آلترناتیو سازی و چلبی سازی توسط دشمنان ملت ایران رخ خواهد داد و دست آموز جدیدی جایگزین دست آموز قدیم خواهد گردید.

Hossein Montazer
به نظر من اکنون زمانی فرا رسیده که فرد و یا نهادی که دل در گرو ملت و کشور دارد باید با مردم سخن بگوید و در کنار مردم حرکت کند .کار کشور ما از پند دادن به حاکمان گذشته است.حاکمان گوش و قوه شنوایی خود را با پند ها و راهنمایی های از ما بهتران بیگانه تنظیم کرده اند و این مساله به این معنا استکه از ملت می خواهند آنها هماین موضع را بپذیرند و همه هوش و حواس و مطالبات خود را با منافع از ما بهتران بیگانه تنظیم کنند.از نظر حاکمان پذیرش و درک این موضع شرایط مناسب تری برای مردم فراهم خواهد کرد.
اگر بپذیریم جهت گیری اقای رسد آبادی بسیار خوشبینانه است که به نوعی نا امیدی منتهی شده است متاسفانه این نگاه اغلب کسانی است که خود را در طیف اصلاح طلبی تعریف می کنند از جمله اقای مصطفی تاجزاده. در واقع پذیرش این نگاه به واقع سد و مانعی ایجاد می کند که دارندگان آن نتوانند در کنار مردم قرار گیرند.مگر دلیلی که اصلاح طلبان برای مخالفت با حضور مردم در خیابان ابراز می کنند غیر از اینست که از همین نگاه ناشی می شود.

Saeid Saadat
اصلاح طلبان بخصوص آن بخش که صداقتی در آنها وجود دارد همواره فقر تحلیل و دیدگاه دارند دلیل اصلی آن نیز اینستکه با تفکر متافیزیکی و انتزاعی مسایل راتحلیل می کنند نه با روشی علمی مبتنی بر قواعد و قوانین تحلیل ، بخصوص در علوم اجتماعی مثلا نسبت به مقوله انقلاب اصلا توجه به مکانیزم انقلابها و اینکه چه عاملی باعث بروز انقلاب میشود ندارندو فکر می کنند آن به اراده این شخص یا آن شخص بستگی دارد ، در کنار آن ترس نهادینه اینها از تفکرات علمی و بخصوص جریانات چپ باعث می گردد که از موضع علم جدا شده به طرف توهم پیش بروند ، درهمین مسیله انتخابات و روی کار آمدن فردی جون رییسی جریانات چپ از روز اول اعلام کردند که این دولت نیز مانند دولتهای قبلی عملا نمی تواند کاری صورت دهد و بحرانها را افزایش خواهد داد چرا که سیستم مستقر در ایران قدرت را به نحوی درست توزیع نکرده است و بنا به ایدیولوژی و اسلام سیاسی و تمرکز قدرت در دست فرد است ولی باز آن هم به اینگونه نیست که فکر کنیم فرد اگر کنار برود مشکل حل میشود بلکه این سیستم است که باید کلا تغییر بابد تا زمینه های قدرت فردی از بین رفته و انتقال قدرت بطور دموکراتیک به مردم واگذار شود ، اینکه تنها با مردم حرف بزنید نیز چاره کار نیست می خواهید به مردم چه بگویید ؟ بگویید روش مصالحه و اصلاحات را دنبال کنند ؟ در حالیکه این مردم فریاد اعتراضشان در خیابانها بلند است ؟ نه مردم بسیاری از مسایل را بهتر از شما می دانند اگر نمی دانستند نمی گفتند اصلاح طلب ، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا ، مردم نیاز به نصیحت ندارند ،مردم نیاز به همراهانی دارند که آنها را در اعتراضاتشان حمایت کرده و باعث گردند هر روز تعداد بیشتر دیگری همراه شوند

Moghimi
گروههای سیاسی در ایران از بدو تاسیس تا امروز فقط یک پیروزی داشته اند و آن؛ انقلاب اسلامی است که این را هم با ملایان شریک اند. جمهوری اسلامی که محصول انقلاب اسلامی است، در صورت سقوط تمام افتخارات کاذبشان را نیز بر باد خواهد داد. به همین دلیل وقتی دلواپس خطر برای جمهوری اسلامی می شوند، به یک باره تضاد های خود با یکدیگر را در جهت حمایت از آن موقتی حل می کنند، آنهم با وجود تجربه مشاهده هزاران فاجعه از کشتار و غارت و ویرانی و در یک کلام،؛ از سینما رکس آبادان تا متروپل همان شهر.