● جهان

دهن کجی به فرهنگ ، اندیشه ، نمادها و جلوه های فرهنگی ملل محکوم و تحت اشغال، با بزرگ نمایی نمادها و جلوه های فرهنگ سلطه گر به خوبی خبر از روحیۀ ناسازگار و پرخاشگر مبانی مسلط دارد. برای مثال اصرار بر نهادن مجسمۀ فردوسی در میادین آزربایجان به نوعی تخریب دایرۀ امنیتی حوزه های فرهنگی ترک ها محسوب می شود.

به عقیدۀ ژان کِلِنز، ایران‌شناسانی مانند والتر هِنینگ با پیشداوری‌های نژادپرستانه به سراغ تاریخ باستان ایران رفته‌اند و به ایرانیان باستان نسبت‌هایی داده‌اند که واقعیت تاریخی ندارند. هنگامی که هنینگ می‌گوید ایرانیان باستان دارای قدرت سیاسی کم و بیش همانند دولت‌های مدرن بوده‌اند و نه بدویانی سرسپرده به شمن‌ها... نشانۀ دیدگاه قوم‌مدارانۀ اوست.....هویت ایرانی ما را سرآمدان سیاسی و فرهنگی ما در قرن گذشته با استناد به کارهای ایران‌شناسان غربی ساخته‌اند.

پاسخ به سئوال اتصال و گسست از احزاب و سازمانهای سیاسی قبل از همه منوط به بکارگیری ابزار و شیوه های درست و عقلانی نقد است. دامنه این نقد بویژه آنجا که با پدیده انفصال منفعل و عاری از تحلیل دیدگاهها روبرو میگردد ، شکی نیست که بسان ورودش باز با عنصر خروج گله وار و موجی همراه خواهد بود. عنصر منفصل در پاسخ به اقدام جدایی و علل آن شایسته است که با پرهیز از برخوردهای شخصی و قهر کردن های احساسی بر سر موضوعات جزیی، دیدگاهها و نقطه نظرات خویش را بهمراه ارائه راه حل ها پیرامون اساسی ترین معضلات جامعه ...

برای درک صحت یک نظر در یک سند، کافی نیست که سطری را در یک صفحۀ معینی خواند، بلکه برای اطمینان از صحت آن نظر می بایستی کل منبع مطالعه شود. تا مطمئن شد که مولف در صفحۀ بعد همان نظر را با دلایل دیگر رد نکرده است. و یا همچنانکه در مقاله قبلی ام «روش غیر علمی و مدرک غلط آقای جوادی» اشاره کرده ام مثل کسروی در دو صفحه پشت سرهم، منابع متناقض در باره زبان ارمنی های هزارسال پیش نیاورده است! بحث تحقیقی کار هر کسی نیست.

با بعضی از نظراتت مخالف بودم اما شیوۀ تاریخنگاریت را دوست داشتم. بازخوانی تو از تاریخ و افشای دروغ های تاریخی دگماتیسم نشان از روح ساختارشکنانۀ نسلی است که می خواهد فارغ از جنجال و هیاهو، جهان را از بسترۀ تنگ عشیره گرایی و سلطه گری فرهنگی نجات دهد. که هیچ فومی برتر نیست. تاریخ نویسی در ایران همیشه یا تحت تاثیر دربار بوده که ما به آن تاریخنگاری درباری می گوییم...

اگر دنیا دگرگون شود «ادبیات تبعیض گرانه ی»اینان عوض بشو نیست. اینان مربیان و پرورش یافتگان «مکتب ادبیات راسیستی ایران»- اند. که جنایت فرهنگی 80 ساله را به دوش میکشند...
راسیسم ایرانی وقتی گیج میشود با چنگ و دندان به «ادبیات تبعیض» می چسبد. که روح و جان اوست.

صمد شیفته ی زبان ترکی خود بود و نه تنها آزادی و استقلال خلق خویش را دوست داشت بل در آرزو و سعادت همه ی خلقها بود.
فرق ترک و ترکیزم را میدانست. و با این ایده لوژی های برده داری مرز داشت.
صمد ضمن رد تبعیض و شونیزم و مبارزه علیه آن، جهانی میاندیشید. به آزادی و عدالت اجتماعی و دموکراسی عمیقا باورمند بود.
او همه ی انسانها را برابر میدهید و به آنها عشق میورزید.

ترکی شدن زبان در آذربایجان و آناتولی از سده ی 11 میلادی آغاز شد و 400 تا 500 سال طول کشید.....پیش از ترکی شدن، زبان اکثریت مردم آذربایجان، پهلوی و در سطح گويش هاى محاوره اى گونه های مختلف زبان های ایرانی غربی بود.... تا 100 سال پیش هنوزهم چند روستا در آذربایجان باقی مانده بود که به زبان آذری باستان سخن میگفتند

اما حتی اگر تمامی این ناروایی ها را حمل بر اشتباه و عدم اطلاع نویسنده از موازین علمی بکنیم، غرضمندی عمدی او در تلنگر سیاسی به دیگران قابل گذشت نیست. چون اگر به نظر نویسنده، ارتباط سیاسی و ایدئولوژیک آقای زهتابی با «فرقه» و "رفتن با دعوت صدام حسین به بغداد" چنان مورد ایراد است، که اورا وادار به تذکر آن در نقد کتاب مذکور کرده است. چگونه ارتباط سیاسی خود نویسنده با «سیا» و آژیتاسیون ایدئولوژیکی وی در «رادیوی آزاد اروپا» که تشکیلاتی کاملأ سیاسی بود، قابل ایراد نیست؟

بعضی از دوستان گویا در نوشته های به نوعی تناقض دست یافته اند. لازم است توضیح دهم من از لحاظ هنری بی مرزی را می ستایم و از لحاظ سیاسی به مرزها می اندیشم...

جامعه ی ایران برای رهایی خود از نابرابریها، چاره ای جز تصفیه حساب با راسیسم فرهنگی مسلط در ابعاد گوناگون آن ندارد.

این نسخه ی راسیسم از طریق ارگان های دولتی و نهادهای گروه حاکم مثل ارتش، آموزش و پرورش، رسانه ها و ادبیات رسمی و غیررسمی اعمال می شود. مثال زنده ی آن سیاست های رژیم ایران است که زبان 70 درصد از مردمان ساکن ایران را در امر آموزش، نهادها، مطبوعات و ادبیات رسمی کشور قدغن کرده است. نمونه دیگر آن ریشه کن کردن مردم بومی عرب توسط سیاست های دولت در منطقه الاهواز است. در مجموع، راسیسم سیستمیک و یا سیستماتیک ویرانگرترین و مرگبارترین نوع راسیسم است...

تعریف یک هویت، تحمیل آن برهمه ی ساکنان کشور، نادیده گرفتن دیگر هویت ها و سعی در ناهنجار نشان دادن هویت های غیرفارس در فرهنگ سیاسی ایران با بهانه ها و اتهاماتی چون خائن، تجزیه طلب، بیگانه پرست و غیره ریشه و علت بحران هویتی است. در اصل ریشه مشکلات کشور، هویت حاکم و هژمونیک بر تمام اجزای جامعه است. عدم رغبت روشنفکران و فرهنگ سیاسی حاکم برای ایجاد یک هویت مشترک و تاکید بر یکسان سازی هویتی علاوه بر ریشه ای کردن بی عدالتی در جامعه هویت های غیر فارس، کل سیستم سیاسی و فرهنگی را دچار استبدادی عمیق می کند

«وجود اقوام آسیانی» در هنگام تشکیل دولت ماذ-و هزاره ها قبل از آن در منطقه، از مسایلی ست که تاریخ نویس بی طرف رئیس نیا نیز در کتاب « آذربایجان در سیر تاریخ » بدان اشاره کرده و متفق القول بودن بسیاری از تاریخ دانها را در مورد این مسئله -ذکر کرده است. جوادی انگار «خبری از این مسئله ندارد و یا بدون دلیل آن را ندیده میگیرد». برای اهل فن چنین برخوردی تنها می تواند یک نگرش ایده لوژیک باشد- که تکلیف اش مشخص است.

جنبش ملی عرب ها، هم سو و هم سرنوشت با جنبش ملی کورد و تشکیل جمهوری مهاباد و سپس جنبش ملی در آذبایجان به رهبری فرقه دمکرات و و جنبش ازادیخوانه و استقلال طلبانه ملی شدن نفت، همگی با اهن و اتش سرکوب رضاخان و فرزند

زلزله قاراداغ روایت‌های بسیاری از تنهایی را در خود دارد و چه دردهایی که در دل نهفته ...
از تنهایی کودکان و مادران آذربایجانی گرفته تا ...

اقوام آسیانی باستان که بومیان منطقه اند و اتصالی زبان و پدران ترکان - بعد ها پذیرای اقوام ترک دیگر شدند. بافت اجتماعی آذربایجان از زمان سومر تا کنون عمدتا اتصالی زبان بوده است. در همزیستی با اقلیتهای دیگر.
مسئله این است که تاریخ نویسان رسمی زبان فارسی در قرن اخیر با غیر فارسی زبانان بخصوص در مورد آذربایجان -شمال و جنوب- « قره خال ، اوینویوبلار» خال بازی کرده اند. و تاریخ مردم بومی آسیانی را پنهان نموده اند.
با کشف این تاریخ حیله گری این نویسندگان بخوبی روشن میشود.

شما كه افكار نوانديش و دگرانديش ما را در حبس كرده ايد و آن قدر بر پيكر اين جامعه و اللخصوص اين ملت تاريخ ساز فشار آورده ايد بدانيد همانا آذربايجان اگر امروز با هزاران ترس و اضطراب جلسات ملى گرايى را به همت جوانان رشيدش برگزار ميكند فردا روز تماميتتان را از عرش آرزوهایی که درهاله توهم خویش ساخته و به آن میبالید به فرش خواهد كشانيد.

حرف‌ها و راه حل‌هایی که جمهوری اسلامی ایران برای احیا و یا نجات دریاچه ارومیه ارائه میدهد بیشتر جهت اتلاف وقت و خشک شدن سریعتر و هرچه بیشتر این دریاچه است
آخرین ویدیویی که از این دریاچه در وبسایت ایسنا انتشار یافت خبر از ریز گردهای نمکی و توفان های نمک اطراف آن را به ما نشان داد. فاجعه‌ای که کارشناسان این رشته نسبت به وقوع آن هشدار داده بودند و ما امروز شاهد آن هستیم. این ویدئو در لینک زیر قابل مشاهده است.

سنت شاهنامه خوانى در آذربايجان قفقاز تاريخى طولانى دارد كه حتى بعد از الحاق اين منطقه به روسيه در قرن نوزدهم هم ادامه يافته است. از این طریق است که شاهنامه و داستانهای اساطیری آن به فرهنگ عامه رسوخ کرده است....در آذربايجان ایران يادم هست كه كتابچه هاى «رستم نامه» و دیگر داستان های شاهنامه به تركى آذرى (البته با زبانی عامیانه و مناسب برای آواز خوانی و نقالی) در دسترس بود و ماهم مي خريديم و مي خوانديم. در سال های 1340 شمسی هنوز در «عاشيقلار قهوه خاناسى» تبريز شاهنامه خوانی می کردند

واژه تجزیه طلبی وتروریست مد روز شده و جدا از تجزیه طلبان و تروریست های واقعی که منطق ندارند وخودرا دربن بست می بینند، بهمین دلیل تروریست می شوند وتعداد آنها بسیارکم است، این واژه ها و بویژه واژه تجزیه طلبی برای سرکوب هرگروهی ازمخالفان رژیم که ابتدائی ترین حق خودرا در چارچوب یک کشور دمکراتیک بخواهد، زود مارک تجزیه طلبی و تروریست از طرف مطلق گرایان و دیکتاتور خواهان که سنگ آزادی ودمکراسی را بیش از هرکسی دیگر به سینه می زنند، به کاربرده می شود. درصورتیکه تروریست و تجزیه طلب واقعی خود آنها هستند.

در گذر تاریخ معاصر ایران از کوردها بمثابە موش آزمایشگاهی مورد مطالعە و با آنان رفتار نمودەاند. دکترین سیاسی ایران برای مهار و برخورد با بافت چند ملیتی ایران ابتدا فضای رعب وحشت و سرکوب شدید در کوردستان راە انداختە و از طریق فضای ایجاد شدە کوردستان سیگنال خود را بە دیگر مناطق ایران زدە و بە دیگران نشان دادە کە در صورت میل بە ملی گرایی آیندەای همچون کوردها در انتظارشان خواهد بود. اینکە چرا گزینە حاکمیت سرکوب کوردها برای ثبات نظام متمرکز بودە، در واقع نە از روی تهدید جدی کوردها علیە تمامیت

سال تحصیلی جدید با اقدامی که به دید برخی از خبرگزاری ها بزرگترین تحول برای مهاجران افغان در ایران است آغاز شد.

هویت تورکی در طی سالهای بعد از استقلال تورکیه ابتداء اسیر پروژه های مدرن سازی از بالا به پایین گردید. این هویت جدید تورک در زمان خود بسیار مورد توجه قرار گرفت و بویژه ایران زمان رضاشاه پهلوی را کاملا تحت تاثیر قرار داد. از دهه 1960 هویت اسلامی نیز با هویت تورکی در هم آمیخت و ترکیب جدیدی تولید گردید. تورک گرایانان جدید اکنون شعارشان «الله اکبر» و «بسم الله» بود و فرایض شان اقامه نماز، حضور در مساجد و مولودی ها. با ظهور حزب عدالت و توسعه هویت عثمانی نیز قدرت بیشتری یافت و...

کرم اکتم، استاد مرکز مطالعات جنوب شرق اروپا در دانشگاه گراتس در اتریش می گوید: "سیاست ترکیه عبارت از این است که وانمود کند علیه داعش می جنگد، در حالی که در واقع هدف دیگری را دنبال می کند و آنهم عبارت است از نابودی پ‌ک‌ک."

اعمال PKK باید متوقف شوند. یک مادر کرد به ما و همچنین به صلح رأی داده است. این مادر به من می گوید: «ما به شما رأی دادیم. بچه ی من در کوهستان است. نباید نیمه شب بمب بر سرشان ریخته شود. شما می توانید با آنکارا گفتگو کنید. بروید و همه چیز را درست کنید». آیا او حق دارد؟ بله او حق دارد. ...

هر حرکتی که در داخل یا خارج ایران مخالف عنصر «دموکراسی» صورت گیرد ، به زیان جنبش رفع تبعیض آذربایجان است.
جنبش رفع تبعیض آذربایجان آنچه را که برای خود میخواهد ضروریست برای ستم دیده ی دیگر هم بخواهد. بدون توجه به اختلاف خود با کرد.
راه حل اختلاف کرد و آذربایجان را در شرایط مناسب ، در فضای دموکراتیک «مردم با رأی خودشان» می توانند تعیین کنند.

حکومت ترکیه با این امید که سپاه داعش احزاب کُردی از جمله PKK و مقاو مت عمومی مردم کُرد و نیروی دفاعی اقلیم کردستان را درهم میشکند و شکستی تاریخی را بر آنها تحمیل میکند، از هر کمکی به سپاه داعش کوتاهی نکرد و از دور شاهد کشتار و جنایت آنها بود . امّا وقتی دید که نیروی دفاعی مردمان کُرد سنگرهای سپاه داعش را یکی پس از دیگری در هم می ریزد، و شهرها را یکی پس از دیگری آزاد میکند، و اکنون که خطر به دروازهء خودش هم رسیده است، وارد جنگ با ملّت کُرد شده است.

بعد از پخش برنامه پرگار از تلویزیون بی بی سی درباره رشد هویت طلبی در آذربایجان، به نوشته ایی برخوردم از م.سحر (محمد جلالی چیمه)، شاعری فارسی گوی که او را تنها به عنوان شاعر و شعرهایش میشناختم. نوشته اش را که دیدم شوک شدم. سطر اول این نوشته خط آخر آن را فریاد میزد.

دیروز جشن و سینه زنی و شادی مردم در این بود که انرژی هسته ای حق مسلم ماست و امروز جشن و رقصشان از این است که انرژی هسته ای حق مسلم ما نیست. فرهنگی که اینهمه فراز و فرود دارد و خود برانداز است نیازی به فروپاشی غیر خودی ندارد...استقلال طلبی مساوی رادیکالیسم نیست. بعضی ها طوری وانمود می کنند که انگار ادعای حق تعیین سرنوشت یک نوع رادیکالیسم افراطی است. این موضوع از منظر تمامیت خواهان ایرانی یک رادیکالیسم خطرناک توصیف می شود اما...

اینکه زبان آذربایجان و آناتولی ابتدا ترکی نبوده و پس از ظهور سلجوقیان به تدریج به ترکی تبدیل شده است، چیزی نیست که مورد شك قاطبه ی زبانشناسان و مورخين باشد...به همان صورت که تندرو های ناسیونالیست آریا گرا بخصوص در گذشته دست به تحقیر ترکی و دیگر زبان های اقوام میزدند، امروز قوم گرایان ترک گرا هم فارسی و ادبیات آن را تحقیر و رد می نمایند

در همین یکسالی که فرقه در قدرت بود، تحولات عمیقی در زندگی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی اهالی آذربایجان به وجود آمد. اقدامات جدی فرقه در مورد آزادی زنان، تاسیس دانشگاه، تقسیم بلا عوض زمین های خالصه و دهات اربابان فراری بین دهقانان، تدریس در مدارس به زبان ترکی، مبارزه با بیسوادی، حق رای برای زنان، تاسیس درمانگاه ها، ایجاد کارخانه ها، آباد سازی شهر، اسفالت خیابانها و تبدیل قبرستانها به پارک ها و باغهای ملی و... در واقع سیمای تبریز ویران و عقب مانده را تغییر داد.

اولین بار در قرن 5 هجری، سلطان سنجر سلجوقی، اسم عام کردستان را نسبت به مناطقی که ساکنان آن کرد بودند به کار برد.

در بیانییه منصوب به این زندانیان به بی بی سی به خاطر پخش یک برنامه در باره فدرالیسم ا عتراض شده است. این در حالی است که همین چندی پیش، دولت بریتانیا، یک رفراندم کاملا آزاد در اسکاتلند برای تعیین حق سرنوشت آن برگزار کرد. در جریان رفراندم، نخست وزیر انگلستان گفت: من افتخار دارم که نخست وزیر یک کشور و ۴ ملت باشم." وی بدینوسیله پذیرفت که بریتانیا یک کشور ۴ ملتی است و هر ملت آن حق دارد که نه تنها در امور خود, خود مختار باشد بلکه، هر وقت اراده کرد جدا هم بشود.

اخیرا مطالبی در مورد چرایی و امکان استقلال آذربایجان جنوبی منتشر می شود، به عنوان کسی که در بطن حرکت ملی آذربایجان جنوبی است و به عنوان یک آنالیست، به بررسی امکانسجی استقلال آذربایجان جنوبی پرداختم و در این مقاله نشان خواهم داد که استقلال آذربایجان جنوبی امکانپذیر است و هزینه آن هم ممکن است کمتر از فوایدش باشد، این مقاله فقط یک آنالیز است و به معنای موافق یا مخالف بودن نگارنده با استقلال آذربایجان جنوبی نیست