دستآویزی به نامِ "اوامرِ ملوکانه"
آقای قدر که از بدو ورودش به لبنان، نگاه خصمانه‌اش را نسبت به من آشکار ساخته بود، چنانکه رفت، بعد از دو ماه و اندی هم که مرا به حضور پذیرفت و قرار شد با هم همکاری کنیم، نظرش نسبت به من تغییر نکرده بود.با هم رفت و آمد و گفت¬وگومی¬کردیم، امّا احساس من این بود که او فقط می¬خواهد مرا با برنامه‌هایش که به تنهائی قادر به انجام آن¬ها نبود،همراه کند. به خصوص آن قسمتی که مربوط به موضوع آقای صدر بود که من رابط او با سازمان بودم.
