● سیاست

از 19 ژوئیه روزه مسلمانان شروع شده است و آنان می باید از ساعت 03:06 صبح تا 21:37 بعبارتی دیگر 19 ساعت نبایستی غذا و اب بنوشند. این زمان زیادی برای روزه گیران مسلمان در اسکاندیناوی است و آنهم به مدت 30 روز . از نظر پژشکی این زمان طولانی برای انسان بسیار مضر است . هر چند من مسلمان نیستم ولی خیلی از مسلمانان را می شناسم که تعدادی از آنان در ایام رمضان حالشان بد می شودهر چند روزه و جشن ماه رمضان می تواند خوب و مفید باشد.

شش سال پیش در چنین روزهایی، جنگی میان حزب‌الله لبنان و اسراییل در گرفت که کاندالیزا رایس وزیر خارجه وقت آمریکا از آن به عنوان «درد زایمان خاورمیانه جدید» یاد کرد. جدا از اینکه چه طرفی عامل شروع جنگ بود، عملا هدف از آن توسط مسئولین اسراییلی، نابودی حزب‌الله لبنان اعلام شد.

میلیونها ایرانی با پدیده ریزگردها مواجه هستند و زندگی آنها در خطر است. میلیونها شهروند ایرانی بارهاو بارها به ابراز ناراحتی و اعتراض پرداخته اند؛ میلیونها شهروند خوزستان و سنندج و تهران که از محیط زیست سالم محروم بوده بطور مستقیم با این غبار مرگبار دست بگریبان میباشند، بیش از بیست ودو استان ایران در معرض این موج آلودگی و مرگ هستند. چکار میتوان کرد؟

یک لحظه فکر و تصور بکنیم که اگر ما هر چه بیشتر قادر به عبور از حالات افراطی « هیزی و تن نمایی» در عرصه های مختلف بودیم و توانایی «دیدن و نقد سمبولیک»، لمس و قبول «کوری موضعی و محدودیت خویش» در بخشهای مختلف فرهنگ و نقد یا سیاست ما نهادینه و گسترده شده بود، آنگاه اکنون ما در پروسه تحول مدرن خویش کجا بودیم؟ آیا از این چرخه های جهنمی «حجاب اجباری، کشف حجاب»، بی قانونی دولت و میل شکستن نوین قانون توسط شهروندان، از دور باطل حمله هیستریک یا دفاع هیستریک از عکسهای هنری فراهانی...

برای اینکه یک کودک بتواند در مقابل کسی که قصد آزار جنسی او را دارد مقاومت کند باید تشویق شده باشد تا به بدن خودش احترام بگذارد و حوزه شخصیش را حفظ کند. باید از حق و حقوق خود آگاه باشد و بداند در چه مواردی می‌تواند و باید «نه» بگوید. احتمالاً کودکان برزیلی در استخر و دختر بچه ده ساله در آلمان اطلاعات لازم را داشته و از حق خود آگاهی داشته‌اند و مهمتر از همه می‌دانستند که حرفشان را باور می‌کنند و به آن ترتیب اثر خواهند داد.

در حال حاضر جامعه‌ی سیاسی ایران، از «براندازها» تا اصلاح‌طلبان هنوز در قدرت، در برابر این دو آلترناتیو قرار گرفته‌اند: انتخابات آزاد نوع هدایت‌شده [انتخابات نیمه آزاد] و انتخابات آزاد همگانی به مثابه‌ی نقطه‌ی آغاز. کلاً می‌توان جریانات اصلاح‌طلب را به دموکراسی هدایت‌شده منتسب کرد و طرفداران‌ِ انتخابات آزاد همگانی را به نیروهایی اطلاق کرد که خواهان یک تغییر اساسی‌اند ...

‫هدف اصلی کنفرانس اتحاد نیروهای مخالف جمهوری اسلامی بر محور انتخابات آزاد است. ‫مهندس شریعتمداری و دکتر باقرزاده و عده ای دیگر مدعی بودند که میتوان جمهوری اسلامی را از طریق انتخاباتی که خودش برگزار کند، بر کنار کرد. بهمین جهت از حضار میخواستند که انتخابات آزاد را به یک گفتمان عمومی تبدیل کنند.

کنفرانس بروکسل که شماری از زنان و مردان دین باور و عرفی مسلک و دین ناباور، نمایندگانی از ملیت های ایرانی – از چپ و میانه و راست اپوزسیون دموکراسی خواه ایران- را زیر یک سقف به گفتگو برای پیشبرد اتحاد برای دموکراسی گرد آورد، بازتابی بود از تراکم آگاهی های سکولار دموکراتیک طی دو دهه اخیر در جامعه و اپوزسیون ایران و در عین حال انعکاسی از حیاتمندی موالفه های دموکراتیک جنبش سبز.

آخرین پنل کنفرانس بروکسل ظهر یک‌شنبه با عنوان «بررسی راهکار‌ها وگام‌های عملی ـ ایجاد زمینه‌های اجرای انتخابات آزاد» برگزار شد. در این پنل، نوشابه امیری روزنامه‌نگار، علیرضا نوری‌زاده روزنامه‌نگار، حسن شریعتمداری فعال و کارشناس سیاسی و مجتبی واحدی روزنامه‌نگار سخنرانی کردند.

سومین و آخرین پنل از روز نخست کنفرانس بروکسل، تحت عنوان « بررسی راه‌های اتحاد و هماهنگی نیروهای اپوزیسیون» با سخنرانی چهار نفر انجام شد. در این پنل؛ فریدون احمدی، شهریار آهی، محمدجواد اکبرین و ناهید حسینی سخنانی ایراد کردند.

در این پنل؛ مارک فیتس پاتریک، رضا تقی‌زاده، اتو لانگی، هانس بلیکس و بهروز بیات سخنرانی کردند. مارک فیتس پاتریک دیپلمات سابق وزارت خارجه آمریکا و کارشناس آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای در سخنان خود ضمن ابراز همدردی با مردم ایران که آثار تحریم‌های جهانی بر آنها محسوس است، گفت

نخستین پنل کنفرانس بروکسل با عنوان «بررسی روندهای سیاسی و گزینه‌های پیش روی کشور ایران در سال جاری»، چهار سخنران داشت. در این پنل که یک ساعت به طول انجامید؛ حسین باقرزاده، ماشالله سلیمی، عبدالله مهتدی و امین ریاحی سخنرانی کردند.

سعید عبدالمجید از جمله روزنامه نگارانی است که علیرغم اینکه می گوید فعال سیاسی نبوده اما پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران، به زندان رفته و مجبور به ترک وطن شده تا یدک کش واژه پناهنده باشد. وی در گفتکو با ایرانگلوبال درباره دلایل خروج از ایران و مشکلاتش با جمهوری اسلامی سخن می گوید.

اختلافات تا آنجا پیش رفته که کنفرانس ها ی «وحدت» پا نگرفته دچار انشعاب و چند دستگی می شود. آری، تا آنجایی که سخنگوی رزیم خطاب به غربی ها رسما اعلام کرده است که اپوزیسیون ایران 5 دقیقه هم نمی تواند با هم متحد بماند. بعبارتی ایران آلترناتیو جدی ندارد تا غرب از خر شیطان پائین بیاید و با جمهوری اسلامی کنار بیاید.

عبدالستار دوشوکی: گویند کاروانی از مردمان یکی از شهرهای ایران که به خودپرستی، نفاق و بد دلی مشهور بودند به حاکم شکایت بردند که دو راهزن کاروان صد نفری ما را غارت کردند. حاکم به تعجب پرسید چگونه صد کس با دو تن بر نیامده اند؟ یکی از آنان در پاسخ گفت آنها دو نفر بودند همراه، و ما صد نفر بودیم تنها! این حکایت بی شباهت به سرنوشت نافرجام کاروان اپوزیسیون ایرانی نیست. کاروانی که علی رغم گذر بیش از سه دهه از انقلاب، تا رسیدن به سرمنزل مقصود فرسنگ ها فاصله دارد..

شکل گیری یک اتحاد گسترده برای استقرار دموکراسی در ایران الزاماتی دارد و پیش زمینه هایی را طلب می کند. شکل گیری دیالوگ ملی بر سر مهمترین چالش ها و مسائل کشور، غلبه گفتمانی دموکراسی خواهی و استقراردموکراسی در کشور از طرق دموکراتیک از جمله اهداف این کنفرانس است.------

اما آنچه به اختلاف چپ و راست در آکسیون دفاع از زندانیان سیاسی در سوئد بر می گردد: داستان این بود که هواداران رضا پهلوی با عکس و درفش خودشان در یک تظاهرات عمومی ضد حکومتی حاضر می شوند. مسئولین و سازمانگران چپ آکسیون خواهان پائین بردن عکس رضا پهلوی در یک آکسیون عمومی می شوند. بنظر من این در خواست، مغایر با ازادی بیان است. این در حالی است که چپ های رادیکال و افراطی معمولا در تظاهرات و آکسیونهای خارج از کشور پرچم سرخ و عکس رهبران کمونیست را حمل می کنند.

درمان سرطان سرکوب و شکنجه وقتی ممکن است که متفاوت ها و در کانون آن؛ پوزسیون و اپوزسیون یکدیگر را موافق مناسبات حقوقی مبتنی بر حقوق بشر و برابر حقوقی شهروندی، یعنی در متن یک گفتمان بدون هژمونی برسمیت بشناسند، در راه تشکیل مناسبات خشونت پرهیز میان خود اهتمام بورزند، به گفتگو و همزیستی دموکراتیک روی آورند تا تفاهم و توافق روی علایق، خواست ها و اهداف مشترک ممکن گردد، روح ملی بر سیاست دمیده، همبستگی و همرائی ملی، و نیز دوستی و همبودی صلح آمیز با جامعه جهانی میسر شود.

روش هاي يكسان دولت عراق با حكومت ايران در نحوه مواجه با مخالفان و منتقدان، آنقدر مشابه و يكسان است كه جاي هيچ شبهه اي باقي نمي گذارد كه تنها يك تيم امنيتي است كه براي هر دو كشور تصيم مي گيرد. معمولاً هر آن چه را كه خود مي كنند، پيشاپيش ديگران را بدان محكوم مي كنند (مثل تحت فشار قرار دادن نمايندگان توسط خودشان كه مدعي شده اند، امضاء كنندگان نامه به رئيس جمهور تحت فشار بوده اند). با خريدن افراد سعي مي كنند، يارگيري كنند، اگر نتوانستند فشار و تهديد...